Tom, Rozdzial

1  I,10 |      Wojewoda powlókł oczyma w kierunku tego głosu i odrzekł:~-
2  I,11 |     okrzyki począł go unosić w kierunku stawu.~Longinek jednak miał
3  I,11 |    oczy ręką poczęła patrzeć w kierunku lipy.~Była to pani Helena
4  I,17 |    zwrócili wzrok we wskazanym kierunku i zdumienie odbiło się na
5  I,17 |     wszystkich utkwione były w kierunku, skąd coraz gwałtowniejsze
6 III,9 |        do fortec, do komend, w kierunku Krakowa i Warszawy, z rozkazami,
7 III,15| Rozszalałe tłumy rzucają się w kierunku bramy, wtem - o cudo! -
8 III,27|       w dal lewym skrzydłem, w kierunku biegu rzeki.~Już wydostał
9 III,28|      się przedzierała lasami w kierunku Krakinowa; sam zaś z jazdą