Tom, Rozdzial

1  I,8  |          by popróbował? Nuż by z wdzięczności narodził się w niej afekt,
2  I,8  | kawalersku?~Ba! ale za cóż żądać wdzięczności, jeśli nie za usługę? A
3  I,8  |     rycerzu z wyrazem sympatii i wdzięczności.~- Z waćpana tak zacny człowiek,
4 II,8  |         oczy z wyrazem podziwu i wdzięczności w twarzy Bogusławowej.~-
5 III,16|      rozumiał bowiem, że uczucie wdzięczności i przyjaźni jest to łagodny
6 III,16|   marzenia o niczym innym, jak o wdzięczności i podziwieniu dla księcia.~
7 III,16|       było zaciągać u niego dług wdzięczności, który by zbyt wielką ceną
8 III,20|          szczęście, gdy ja prócz wdzięczności i modlitwy nic mu więcej