Tom, Rozdzial

1  I,10 |        ale wyjazd ich, zamiast uspokoić strwożonych, rozniecił większy
2  I,26 |    wcale, widocznie starał się uspokoić i odzyskać zimną krew, aż
3 II,11 |        waszą ekscelencję w tym uspokoić, że świętemu miejscu żadna
4 II,19 |  Czarniecki długo nie mógł się uspokoić i myśl jego ustawicznie
5 II,22 |      długo, długo nie mógł się uspokoić. Lubował się myślą o zemście.
6 III,17|     wielki, zdołała go w końcu uspokoić tłumacząc mu, że dla zbawienia
7 III,21| terminów, więc racz się, pani, uspokoić! Tak istotnie zowie się
8 III,27|      tysięcy talarów zdołał go uspokoić.~Za czym wieczorem książę