Tom, Rozdzial

1  I,3  | nadzwyczajną waćpanny dobrodziejki urodę i cnotę, czy niewypowiedzianą
2  I,12 |           miał się żenić? Ta miała urodę w sam raz dla ciebie, bo
3  I,17 |        moje, a ja właśnie po babce urodę odziedziczyłem.~- No, to
4  I,20 |          poniewierając. Bóg ci dał urodę, ale serce zawzięte i nieubłagane.
5 II,8  |      całusa, gdy spostrzegłszy jej urodę wykwintną a dumną i poważną,
6 II,8  |          Wszyscy podziwiali obojga urodę i układność manier, widną
7 II,15 |         podziwiając wspaniałą jego urodę; lecz on nie odpowiadał
8 III,17|         granicą, nadzwyczajną jego urodę konserwować. Trwało to zwykle