Tom, Rozdzial

1 II,26 |     rzecz, ażeby jeden na tylu uderzał.~- Nieraz mi się już to
2 II,28 |    Najświętszej Panny będziesz uderzał? Gotóweś? Dobrze! Znają
3 II,35 |   Kmicic zaś od czasu do czasu uderzał go pięścią w brzuch i mówił:~-
4 III,4 |   uderzyć.~Więc pan Czarniecki uderzał raz i drugi, lecz gdy zagrzmiały
5 III,4 | otwartym polu rozstrzygać, tam uderzał jak piorun, wiedząc, że
6 III,4 |        wir straszliwy, pancerz uderzał o pancerz, szabla o szablę,
7 III,6 |        znów dłońmi po kolanach uderzał, bo rozumiał, że po takim
8 III,17|       szpicrutą coraz szybciej uderzał się po butach. Gdyby pan