Tom, Rozdzial

1  I,2  | głowę wysilał, i nagle rzekł spojrzawszy baranimi oczyma na obecnych:~-
2  I,7  |     bo się podniosła znowu i spojrzawszy mu wprost w oczy, wykrzyknęła
3 II,37 |       Tu zdziwił się Sapieha spojrzawszy na tę twarz żołnierską,
4 II,38 |       Tu zdziwił się Sapieha spojrzawszy na tę twarz żołnierską,
5 III,4 |  tych ludzi - zawołał ledwie spojrzawszy Sweno - ta chorągiew pierwsza
6 III,20|  chwili nadszedł miecznik, a spojrzawszy na synowicę odgadł zaraz,
7 III,31|  śmierć nad nim.~Tu miecznik spojrzawszy na twarz Kmicica ozwał się
8 III,32|    Co się stało? - krzyknęła spojrzawszy na nią panna Borzobohata.~-