Tom, Rozdzial

1  I,13 | poprzestaniem na tej wróżbie - mówił śmiejąc się książę. - Ale dość tego!
2  I,25 |            dobry węch - mówił dalej, śmiejąc się książę - bo wujowi elektorowi
3 II,28 |             permisję! - odpowiedział śmiejąc się wojewoda.~Zawtórowali
4 II,35 |          kontemptu nie masz - odparł śmiejąc się Kmicic - ale miarkując
5 III,7 |              za łeb trzyma! - odparł śmiejąc się Jan Skrzetuski. - Jeszcze
6 III,8 |  konsyliarzem.~- Po prawdzie - rzekł śmiejąc się król - nie powinien
7 III,21|            jakoś nieskoro! - odrzekł śmiejąc się pan miecznik.~- A ja
8 III,30|             przez całe miesiące, nie śmiejąc wychylić się na świat jasny.~