Tom, Rozdzial

1  I,12|      uciszać, prosić, żeby się rozeszła.~- Na Boga! - mówił pan
2  I,17|    jeno tak, aby się wieść nie rozeszła.~Pułkownicy aż rękoma poczęli
3 II,6 |         albowiem gdy wieść się rozeszła, że jest już rząd, wojsko
4 II,13|       do ognia. Woń spalenizny rozeszła się na wszystkie strony
5 II,22|  pilnie do powrotu. Prócz tego rozeszła się wieść o jakimś związku
6 II,22|   dlatego, ażeby wieść się nie rozeszła i nieprzyjaciele nie zostali
7 II,24| heretyków. Oni to pierwsi, gdy rozeszła się wieść o wzięciu Krakowa,
8 III,1|     wieść się o jego pochodzie rozeszła, on już minął Warszawę i