Tom, Rozdzial
1 I,1 | dotąd i w oczy spojrzeć nie mógł. Ot! tak! odwróć się waćpanna,
2 I,1 | których zbierałem, gdziem mógł, nie przebredzając. Dobrzy
3 I,1 | myślę, że pan podkomorzy mógł ten drobiazg szlachecki
4 I,2 | gospodarzu miły!~Byś pić mógł z nami aże do mogiły,~aże
5 I,3 | pełnej piersi radości nie mógł pomieścić:~- Hej - ha! hej -
6 I,4 | takowej konwikcji, że się tam mógł znaczny jakiś tumult uczynić,
7 I,4 | izbie tak ciemno, żem nie mógł rozeznać.~- Ciekaw jestem,
8 I,5 | Rzeczypospolitej znaleźć. I Kmicic nie mógł mieć innych. Po pobiciu
9 I,5 | szlachty - brał ludzi, jakich mógł znaleźć, więc takich, których
10 I,5 | listów zapowiednich, nie mógł ze skarbu Rzeczypospolitej
11 I,5 | gardła. A przecie nie będzie mógł, jak dawniej, zebrawszy
12 I,5 | tak, iż przez chwilę nie mógł pan Andrzej nic dojrzeć.
13 I,5 | z brzegu. Twarzy jej nie mógł widzieć, bo była pogrążona
14 I,5 | oczy... Uhlika wyłącznie mógł poznać po białym pasie,
15 I,6 | było, że jeden człowiek mógł tyle złego w tak krótkim
16 I,6 | pierwszym impetem młodego serca, mógł być inny; że miał w sobie
17 I,6 | rycerza, kawalera, sąsiada; że mógł zyskać, zamiast wzgardy -
18 I,6 | birżański, który sam jeden mógł prawo zbrojną ręką poprzeć,
19 I,6 | i sądem tak trafnym, iż mógł jej go niejeden palestrant
20 I,6 | braci jego złożony, nie mógł inaczej, jeno na waszą stronę
21 I,6 | bezkarność, bo taki Kmicic pewny mógł być opieki jednego z tych
22 I,7 | dobrze, że choć w Kiejdanach mógł mieć i wygody lepsze, i
23 I,7 | samemu Radziwiłłowi honoru mógł przymnożyć.~Po pobiciu i
24 I,7 | na czas, pan Wołodyjowski mógł wyprowadzić przeciw niemu
25 I,7 | oczywisty.~- Jakżeby to on mógł Kozaków aż tu przyprowadzić?~-
26 I,7 | po drodze.~- Po pierwsze, mógł lasami iść, a po drugie,
27 I,8 | proszę, jeno żebym i nadal mógł bronić waćpanny, ile razy
28 I,8 | ostatnią wyprawę iść nie mógł, ale okrutnie był rad słysząc,
29 I,8 | nakierował rozmowę, aby o sobie mógł powiedzieć, co zacz jest,
30 I,8 | Bóg mi zesłał łaskę, iżem mógł cię uwolnić, ale już mnie
31 I,8 | i obraził... Przecie on mógł spokojnie do niej dojść,
32 I,8 | odpuściła, a potem w czym będę mógł, to i pomogę.~Dalsze rozmyślania
33 I,8 | gadali, czego Brochwicz nie mógł ułowić, ale gdy wychodzili,
34 I,9 | niepodobna było zastawić, bo mógł przeciąć zastawę i przeciwnika.
35 I,9 | waćpanu o tym nikt nie mógł powiedzieć, że ona ocaliła
36 I,10 | doświadczeniu wojennym nie mógł wyrównać panu Władysławowi
37 I,10 | oficerów nikt dosłyszeć nie mógł I trudno było dyscyplinę
38 I,10 | Któż z ludzi doświadczonych mógł wątpić, jaki będzie rezultat
39 I,10 | by jakiś niefortunny los mógł przypaść w udziale takiej
40 I,10 | poznański, na nieszczęście, mógł tylko pisać, nie walczyć.~
41 I,10 | Grudziński czytając to pismo nie mógł wstrzymać oburzenia i pięścią
42 I,11 | wywczasujesz się, jak będziesz mógł. Ja dziś jeszcze konie wyślę
43 I,11 | których człek nieobeznany mógł zabłądzić i błąkać się wkoło,
44 I,12 | wszystkie drzwi, nikt nic nie mógł słyszeć, o czym radzili;
45 I,13 | tym straceńcem; Bóg jeden mógł policzyć łzy, które w samotności
46 I,13 | przywiózł mi list zapowiedni. Mógł go nie dać, a dał; zacny
47 I,13 | choć oczy swoim kochaniem mógł napełnić... ile że na wojnę
48 I,14 | nikt z takich, który by mógł być propagatorem sprawy.~
49 I,14 | Ale aby owymi nabytkami mógł na przyszłe czasy bezpiecznie
50 I,15 | co się stało, nikt nie mógł przewidzieć... Cierp, bo
51 I,15 | ale przez chwilę nic nie mógł dojrzeć prócz, nóg szkockich
52 I,16 | błagam! Wołodyjowski mógł mi nie oddać zapowiedniego
53 I,17 | takiego, któremu by człowiek mógł całym sercem i całą duszą
54 I,17 | afektu prawie mówić nie mógł, jeno powtarzał: "Do ostatniego
55 I,17 | zastąpić, bo z Upity już mógł nadążyć.~- Może on tam gdzie
56 I,17 | jeździł, ale pisanego i on nie mógł przeczytać.~- To ja waściom
57 I,17 | znamy, a dla których sam nie mógł nas na śmierć skazać.~-
58 I,17 | z którą snadniej będzie mógł coś począć.~Rzeczywiście,
59 I,18 | kołowrotu, kazał zwolnić kroku. Mógł on uderzyć i jednym zamachem
60 I,18 | tobie budzi... A jakżeś to mógł własną krew Szwedom odwozić?~-
61 I,19 | jedności, wodza, planu. Wodzem mógł być pan wojewoda witebski,
62 I,19 | ruchu przeciw Radziwiłłowi mógł stanąć.~Tymczasem i najezdnicy,
63 I,19 | nieobronny zamek łatwo stać się mógł łupem zuchwałego pułkownika.
64 I,19 | wspomnienie którego nie mógł się oprzeć hetman pewnego
65 I,20 | niespodziewanego napadu Kiejdany nie mógł już dłużej odkładać wyprawy
66 I,20 | stanąć, to przynajmniej mógł duszy Radziwiłłowi nie zaprzedawać.~-
67 I,21 | przeciw wojewodzie witebskiemu mógł Radziwiłł wezwać wojska
68 I,21 | tak, że zaledwie na nogach mógł ustać. A przy tym, jako
69 I,21 | mimo całego umęczenia nie mógł. Po chwili wstał i począł
70 I,22 | ojczyźnie życzył; albo więc nie mógł inaczej postąpić, jak postąpił,
71 I,22 | głośno, żeby ich książę mógł dosłyszeć:~- Lepiej pana
72 I,22 | którymi każdy podmuch wiatru mógł chwiać jak falą. I upajał
73 I,22 | swobodniejsi; lecz czas tylko mógł przynieść zapomnienie, obecnie
74 I,22 | mając przy sobie list, który mógł go uniewinnić, a przynajmniej
75 I,22 | zadałby jej śmierć, gdyby mógł - jej, ale zarazem i sobie.~
76 I,23 | już rzeczy moje. Co będzie mógł zastawić z dóbr albo z inwentarzy,
77 I,23 | Kazimierzowi zasiłki pieniężne, aby mógł żołd zapłacić, to się i
78 I,23 | powrót ułatwić, czego by nie mógł uczynić, gdyby wprzód przy
79 I,23 | Owóż tym sposobem będzie mógł wejść w konfidencję z konfederatami,
80 I,23 | To, czego ja nie będę mógł napisać... Ale trzeba to
81 I,23 | Owszem, Kmicic wyjechawszy mógł mu oddać znaczne posługi;
82 I,24 | szwedzkich, z którymi młody poseł mógł się w znaczniejszych miastach
83 I,25 | jeden wystrzał z muszkietu mógł straszną wojnę rozpętać.~
84 I,25 | przyspieszając podróż łatwo mógł natknąć się na małego rycerza
85 I,25 | konfederatów. Wypadek podobny mógł zwichnąć całą jego misję
86 I,25 | elektorowi chodzi o to, by mógł Prusy Królewskie zacapić,
87 II,1 | Andrzejowi ból nieznośny - i nie mógł pić. Ale przytomności już
88 II,1 | widać ślady na błocie.~- Kto mógł tędy przejeżdżać, kiedy
89 II,1 | go tam, gdzie będzie go mógł zranić najboleśniej, to
90 II,1 | wicher. Hej! żeby tak sobie mógł powiedzieć: Szwedzi przeciw
91 II,2 | i ośmiu, bom ich też nie mógł dobrze zliczyć - odparł
92 II,2 | pies! Panie pułkowniku, kto mógł wiedzieć, że to wasza miłość
93 II,2 | Lecz Kmicic sam pić nie mógł, bo i mówił nawet z trudnością -
94 II,2 | aby hetman jednym zamachem mógł z nimi skończyć; pomyślą,
95 II,2 | biedzie mojej, abym Tobie mógł służyć, insulta Twoje pomścić
96 II,3 | mianowicie o to, jaką by korzyść mógł dla siebie z takich terminów
97 II,4 | Jakże to ów przejezdny pan mógł dać waćpanu list, skoro
98 II,5 | Szczuczynie jesteście, jużem nie mógł dosiedzieć, bom sobie pomyślał:
99 II,5 | o własnej mocy na koniu mógł usiedzieć!~- Jakże to?...
100 II,5 | Jan Skrzetuski - on tu nie mógł przyjechać.~- To czego do
101 II,6 | wracając z przeglądu - co by mi mógł innego prawdziwy hetman
102 II,6 | wielka, to urwie, co będzie mógł, i wróci albo sam przyśle
103 II,6 | Skrzetuskiego, że żadną miarą nie mógł jeszcze Wołodyjowski spod
104 II,6 | zebralibyśmy się w kupę i mógł nas zjeść Radziwiłł, gdyby
105 II,7 | obszernymi związkami krwi nie mógł sprostać temu magnatowi
106 II,7 | jeszcze i gromił, gdzie mógł, ale jednocześnie już układał
107 II,7 | pożądaną tak namiętnie koronę mógł choć na dzień jeden, choć
108 II,7 | by ją Szwedom oddał, byle mógł Prusy zacapić; ale szwedzka
109 II,7 | gdyby jaki francuski kawaler mógł się podobnym uczynkiem pochwalić,
110 II,8 | Bardziej dworskiego ukłonu nie mógł oddać królowej francuskiej.
111 II,8 | strzechę powrócić.~Książę nie mógł wyjaśnić panu miecznikowi
112 II,8 | wodzy, i bylem szczerze mógł zaufać, pewnie ze wszystkich
113 II,9 | Każdy wyciągał się jak mógł, sobie od ust odejmował
114 II,9 | i nigdzie - będzie więc mógł jechać coraz dalej, niby
115 II,9 | przedmieściu, ale spać nie mógł. Trawiła go gorączka i wątpliwości
116 II,10 | temu czas!~Lecz Kmicic nie mógł już słuchać dłużej ani proroctw,
117 II,10 | chwilę nic przemówić nie mógł.~- Na rany Chrystusa! -
118 II,11 | dochodził do wniosku, że nie mógł to być prosty przypadek,
119 II,11 | elektor zwłóczył i lada chwila mógł ostatni cios konającej Rzeczypospolitej
120 II,11 | ale rzetelną.~"Co bym mu mógł rzec? - mówił sobie - czym,
121 II,11 | szronisty i pogodny, nie mógł rozproszyć smutku gniotącego
122 II,11 | opiekun.~Kmicic długo oczu nie mógł oderwać od tego światła
123 II,12 | jeszcze lub jutro do dnia mógł być wyspowiadany, gdyż żal
124 II,12 | gdyż nie myśleli, abym mógł ich mowę wyrozumieć, którą
125 II,12 | zbadali. W najszczerszej chęci mógł się ów kawaler omylić albo
126 II,12 | nie ma, więc Lisola nie mógł do niego jechać, Wrzeszczowicz
127 II,12 | jechać, Wrzeszczowicz nie mógł mu się zwierzać, dalej:
128 II,12 | siebie: co by za przyczynę mógł mieć ten człowiek zmyślać,
129 II,13 | dobroczyńca radosnego jeno mógł się spodziewać przyjęcia?
130 II,13 | sobą przyprowadził. Nie mógł on z nich burzyć fortecy,
131 II,13 | fortecy, jak również nie mógł myśleć o zdobyciu jej, mając
132 II,14 | Jacek Rudnicki, profos, mógł wyruszyć na czas do Częstochowy
133 II,14 | ale na nią rachować nie mógł, raz dlatego, że jazdy do
134 II,14 | wzgórzystej twierdzy użyć nie mógł, a po wtóre, że ludzie szli
135 II,14 | zasłony nieprzyjaciel nie mógł szkodzić klasztorowi. Zadymiły
136 II,15 | umyślnie, aby go Miller mógł słyszeć:~- Musi się im dobrze
137 II,15 | Najprzenikliwszy wódz nie mógł przypuścić, by z tej strony
138 II,16 | cnoty, życzliwości i nie mógł; jął więc rzucać niespokojnie
139 II,16 | dwie i trzy noce z rzędu mógł nie spać, bez szkody dla
140 II,16 | opór, i to opór zwycięski, mógł zmienić serca, umysły i
141 II,16 | mało!... Żebym przynajmniej mógł tę szelmę nauczyć... Nie
142 II,16 | Kuklinowski. Twarzy jego nie mógł dojrzeć pan Andrzej, ale
143 II,18 | taka, że końca rapieru nie mógł dojrzeć.~- Tamte szańce
144 II,18 | okoliczność nader pomyślna, bo mógł linie straży przejść właśnie
145 II,18 | między którymi stały działa.~Mógł nawet dojrzeć ich paszcze
146 II,18 | chyba ja. Toż on tylko mógł to uczynić, żeby pójść samemu
147 II,18 | było szaleństwem, które mógł życiem przypłacić. Ale właśnie
148 II,18 | Daruję cię zdrowiem, abyś mógł jeszcze o Kmicicu rozmyślać.
149 II,19 | należeli. Prócz tego przestrach mógł się rozszerzyć pomiędzy
150 II,19 | storturować... tego człowiek nie mógł dokonać, to chyba diabeł!~-
151 II,19 | przyznać, że nie lada kto mógł spełnić takie dzieło, jak
152 II,19 | Dziwno mi było, żeby się mógł tak skurczyć przez jedną
153 II,19 | domu, który lada chwila mógł mu się zwalić na głowę.
154 II,19 | pan Czarniecki długo nie mógł się uspokoić i myśl jego
155 II,19 | twarzy. Nikt z oficerów nie mógł usiedzieć na miejscu. Wszystkie
156 II,20 | rzekł Kmicic. - On, który mógł potęgą z królami się równać!...
157 II,20 | własnego i wolności bronił, nie mógł przecie myśleć o zemście;
158 II,21 | Twarzy nieznajomego nie mógł pan Kmicic widzieć, gdyż
159 II,21 | nieznajomy się podniesie, mógł dojrzeć jego twarz. Tymczasem
160 II,21 | na myśl, iż taki człowiek mógł na podobny uczynek się zdobyć.~
161 II,21 | mnie u Millera, żeby sam mógł mnie zgładzić, bo miał przeciw
162 II,22 | królewska, w niej bowiem mógł światu okazać, że nie tylko
163 II,22 | odzież i długo, długo nie mógł się uspokoić. Lubował się
164 II,22 | i szlaki poobsadzał, ile mógł - rzekł Kmicic.~- Jak to? -
165 II,22 | skoro pojutrze ruszamy? Nie mógł i tego odgadnąć, że pójdziem
166 II,23 | może niedługo, że będę mógł waszej królewskiej mości
167 II,23 | choć nie wiem, czy będzie mógł odpowiadać, bo trochę przyduszon,
168 II,24 | choćby na kraj świata. Mógł Jan Kazimierz, gdyby tylko
169 II,24 | chyba tylko zwierz dziki mógł mieć legowiska. Lecz omijano
170 II,24 | biskup krakowski.~I król nie mógł wydrzeć się z ich rąk, zwłaszcza
171 II,25 | rzekł król - bodajem ci mógł spokój przywrócić, nim kości
172 II,25 | najwybitniejszego miejsca, gdzie mógł tylko dzielić się z innymi
173 II,26 | uczynił, że w ten tylko sposób mógł ojczyznę upadającą ratować.
174 II,26 | listami ochotnie, bom już nie mógł na miejscu usiedzieć. W
175 II,26 | im wypłacił! Jeden Kmicic mógł się na to zdobyć, nikt więcej.
176 II,27 | którym niedawno jeszcze mógł obcy najezdnik powiedzieć,
177 II,27 | był chory, więc mówić nie mógł, tylko ręką trzęsącą się
178 II,28 | Tyszowiec, aby też i Sapieha mógł w czymś przysłużyć się ojczyźnie.~
179 II,28 | Najświętsza, by nieprzyjaciel mógł pohańbić Twój przybytek!~
180 II,28 | wojnę podniósł umyślnie, aby mógł prawdziwej wierze do woli
181 II,28 | rozumiem też, jak się będziesz mógł kopią złożyć do króla szwedzkiego,
182 II,28 | istotnie tego nie uczynił, bo mógł. W wielu chorągwiach były
183 II,29 | hetman, i jako Radziwiłł. Nie mógł pojąć, co to jest. Jakieś
184 II,29 | w duszę książęcą, bo nie mógł opędzić się strasznym myślom,
185 II,32 | kondemnatami instar pana Łaszcza mógł sobie kierejkę podszyć,
186 II,32 | ostatniej walki w wąwozie nie mógł jeszcze przyjść do siebie.
187 II,33 | mówić nie chciał, Kmicic nie mógł, bo go ból i wściekłość
188 II,33 | to w Taurogach nie będzie mógł z nią uczynić jak z innymi,
189 II,34 | nad tymi ordyńcami komendę mógł objąć i z nimi zaraz w pole
190 II,34 | potrząsać jego rękoma, co mógł uczynić nie pospolitując
191 II,34 | Przez czas jakiś słowa nie mógł przemówić; żyły na karku
192 II,35 | ujrzeć nic podobnego i nie mógł wyjść z podziwu na widok
193 II,35 | Jako mało który z magnatów mógł się porównać z wnukiem wielkiego
194 II,36 | swobodnie żądzom swym cugle mógł popuszczać. Aleście na mądrzejszego
195 II,36 | zwłóczyć.~Przez drogę nie mógł się młody rycerz powstrzymać
196 II,37 | Wojewoda uwierzył, bo nie mógł nie uwierzyć, zwłaszcza
197 II,38 | Wojewoda uwierzył, bo nie mógł nie uwierzyć, zwłaszcza
198 II,39 | konfederacji tyszowieckiej i jak mógł, ją podsycał. Olbrzymie
199 II,39 | pierwszego wstrętu, nie mógł się oprzeć i zapalczywy
200 II,39 | lub nawet więcej chorągwi mógł śmiało pan hetman zostawić,
201 II,39 | z tak potęgą, jaką tylko mógł zebrać.~- Godzi się supozycje
202 II,39 | już do Drohiczyna Bogusław mógł dojść? Kiedy was zniósł?~-
203 II,39 | wolentarzami do kilkuset ludzi, nie mógł przejść nie dostrzeżony.~
204 II,40 | zajmowali Tatarzy. List nie mógł przejść, żaden wóz z żywnością
205 II,40 | tylne koła, zatrzymywał; pić mógł bez miary. Połykał kwartę
206 II,40 | umyślnie oczu wiązać, abyś mógł rozpoznać, jeżeli mierzyć
207 II,41 | zaś na koniu z trudnością mógł usiedzieć, kazał się więc
208 II,41 | już w ulicy. Bogusław nie mógł poznać Kmicica z powodu
209 II,41 | pobliżu lektyki. Jednakże nie mógł odzyskać spokoju. Rozumiał,
210 II,41 | takiego, czego nie będzie mógł pan Andrzej przetrzymać
211 II,41 | zgiął. Lepszego pokarmu nie mógł dać zemście i nienawiści.~
212 II,42 | niechał, chociaż Bogiem będąc mógł jednym słowem Żydowinów
213 III,1 | podjazd, ale i pułk cały nie mógł się od głównej szwedzkiej
214 III,1 | ogarnął, więc prawie nie mógł pojąć, co się stało, skąd
215 III,1 | Rzeczypospolitej spoczywały. Mógł się spodziewać, że wieść
216 III,1 | bo tylko jeden Czarniecki mógł go naprawdę tamować. Nie
217 III,1 | wyjścia nie widział, końca nie mógł odgadnąć. Czasem zdawało
218 III,2 | polski zaofiarować by nie mógł.~Sapieże nie wypadało pytać,
219 III,2 | pokazało, nie rozbit, to mógł jedną i drugą chorągiew
220 III,2 | więcej o nią nie pytał.~Mógł pytać oficerów, ale i jego
221 III,2 | chorągwi laudańskiej nie mógł inaczej uczynić. Ale że
222 III,2 | jestem, poradzić się mnie nie mógł. Może też i Szwedzi o owym
223 III,3 | dział ciężkiego kalibru nie mógł nawet pomyśleć.~- Co tam? -
224 III,3 | widział i o wszystkim królowi mógł donieść. Przyjął go zaś
225 III,3 | żywy duch wytrzymać nie mógł. Uniesiony gniewem król
226 III,4 | znajduje, a w każdym razie mógł się cofnąć aż hen, na Podole,
227 III,4 | staranniej, że pułkownik nie mógł ze sobą brać ni piechoty,
228 III,4 | ogarnęło rajtarów, odwrótów nie mógł odbywać się w porządku,
229 III,4 | na widok wozów, w których mógł znajdować się łup obfity,
230 III,5 | Sandomierza wymościć. Może bym nie mógł? Powiedzcie, którzy mnie
231 III,5 | nie prędzej.~- Byłem go mógł oddać, wszystko jedno kiedy.~-
232 III,5 | prywaty na ołtarzu powszechnym mógł złożyć; tamci się wysuwają,
233 III,6 | bez chwili przerwy. Nie mógł żołnierz szwedzki odetchnąć,
234 III,6 | początku tchu złapać nie mógł, bo i dygotał jak w febrze,
235 III,7 | Sandomierz w szwedzkim ręku mógł ciągle przychodzić w pomoc
236 III,7 | utrzyma.~Więc zgarnął, co mógł, ludzi, rzeczy, zapasów
237 III,7 | został w ręku polskim i nie mógł już zaopatrywać w żywność
238 III,7 | by nikt zapałom jego nie mógł przeszkadzać. Alem ja zwietrzył
239 III,7 | wisiała nad wodą, więc nie mógł nic dostrzec, nie chciał
240 III,8 | byli Szwedów, Kmicic zaś mógł być prócz tego wielce pożyteczny
241 III,8 | prawie płynnie jak po polsku mógł mówić.~Przygotowania nie
242 III,8 | obaczym.~- Byleś go waćpan mógł postawić... - wtrącił pan
243 III,8 | jednego po drugim, a żaden nie mógł wstać o swej mocy. Przyjedziemy
244 III,9 | idąc spiesznymi pochodami mógł wkrótce nadejść i zmienić
245 III,9 | i spotka go, jako będzie mógł najprędzej, za czym, jeżeli
246 III,9 | brzegu pana Michała, że mógł zawietrzyć zapach koni i
247 III,9 | przypuszczając, by z tamtej strony mógł jakikolwiek inny niż szwedzki
248 III,9 | niecierpliwości, na koniec nie mógł wytrzymać dłużej, za czym
249 III,9 | słowa jednego przemówić nie mógł, jeno w otwartą gębę łapał
250 III,9 | Tymczasem ledwie całą duszą mógł objąć tę radość, która na
251 III,10| że słowa przemówić nie mógł, a gdy kasztelan wziął go
252 III,11| że z Janem Skrzetuskim mógł się na równi potykać, nikt
253 III,11| opanowała mu duszę, iż ledwie mógł wysiedzieć pod Lublinem,
254 III,11| do Gdańska dotrzeć nie mógł; obiecywał, co najwięcej,
255 III,11| tymczasem przychodził, ile mógł, w pomoc ubogim, rozsyłając
256 III,11| był na uczcie i dlatego mógł dać jaki taki odpór na razie,
257 III,12| tak chorego, że mówić nie mógł, bo przecie biorąc go w
258 III,12| Grodzicki, jenerał artylerii, mógł spokojnie objeżdżać miasto
259 III,12| ogóle rady sobie dać nie mógł z tej przyczyny, że Hassling,
260 III,12| i o niczym mówić nic nie mógł.~Skrzyknięto się zatem na
261 III,12| Jeśli żyw wyjdzie, będzie mógł powiedzieć, że za życia
262 III,13| tak chorego, że mówić nie mógł, bo przecie biorąc go w
263 III,13| Grodzicki, jenerał artylerii, mógł spokojnie objeżdżać miasto
264 III,13| ogóle rady sobie dać nie mógł z tej przyczyny, że Hassling,
265 III,13| i o niczym mówić nic nie mógł.~Skrzyknięto się zatem na
266 III,13| Jeśli żyw wyjdzie, będzie mógł powiedzieć, że za życia
267 III,14| wzajemnym afektem tej panienki mógł pochlubić, w to tylko każdy
268 III,15| tęgi nawet człowiek łatwo mógł się przecisnąć.~Wnet zaostrzone
269 III,15| ludzi. Człek człeka nie mógł dojrzeć w ciemności, okrzyki: "
270 III,15| król, jednakże myśl, że nie mógł w zupełności dotrzymać warunków
271 III,16| Kazimierza, wówczas i tak mógł młody książę popaść w srogie
272 III,16| manowcach, gdzie każdy kształt mógł coś, ale mógł i nic nie
273 III,16| każdy kształt mógł coś, ale mógł i nic nie znaczyć. Gra ta
274 III,16| niechętny, nawet zagniewan, nie mógł się jednak przyjaźni i faworom
275 III,16| że przez chwilę będzie mógł rozmawiać z tą, która opanowała
276 III,16| rodzaju łotrzyków. Jakiż los mógł czekać dziewczynę rzuconą
277 III,17| sobie poczytuję, że się będę mógł waszej książęcej wysokości
278 III,17| mu ojczyzna, byle prywaty mógł dochodzić. Aż przyszło do
279 III,17| Wzburzony do dna duszy, nie mógł myśleć tak jasno jak zwykle.
280 III,17| słowa więcej przemówić nie mógł. Zesztywniał cały, a potem
281 III,18| że słowa przemówić nie mógł, przez czas jakiś tylko
282 III,20| powodu opuszczenia służby mógł być narażony. Bo przecie
283 III,20| jako wyborny oficer, wszędy mógł znaleźć służbę, i to szlachetniejszą,
284 III,20| się już tak znacznie, że mógł służbę odbywać, wezwała
285 III,20| gdyby chciał coś mówić i nie mógł głosu wydobyć.~Dławiło go
286 III,20| i przez dwa tygodnie nie mógł opuścić łoża.~Oleńka po
287 III,20| ojczyzny i bezczestnego człeka. Mógł on przecie polec, mógł obłożnie
288 III,20| Mógł on przecie polec, mógł obłożnie zachorzeć, mógł
289 III,20| mógł obłożnie zachorzeć, mógł być pobity przez Sapiehę,
290 III,20| Nadzieja, aby Bogusław mógł być pokonany, zgasła w niej
291 III,21| Stary zaś pan Tomasz nie mógł wytrzymać, więc porwawszy
292 III,22| chory, że ledwie na nogach mógł się utrzymać. Do tego sam
293 III,22| Sakowicza, kóremu jednemu mógł ufać i zupełnie serce otworzyć.~
294 III,22| bylem z Kmicicowej bęben mógł zrobić!~- Dziękuję ci, Bogusiu.
295 III,22| piechoty przybrać.~- Co będę mógł, zostawię.~- Z posażnych?~-
296 III,22| sobie wypłaciłeś. - Żebyś mógł jako politycznie skręcić
297 III,22| odrzekł prędko:~- Gdybym jeno mógł, nikomu bym tak wdzięcznej
298 III,23| by jako pan tak potężny mógł wodzów sobie popuścić, lecz
299 III,23| mieszkańców jutra pewien być nie mógł. Zresztą, chociażby i nie
300 III,23| straszniejszego sługi nie mógł Bogusław znaleźć.~W Anusię
301 III,23| szabel w swojej obronie, niż mógł ich mieć cesarz niemiecki
302 III,23| więcej przeciw tym zbójom mógł ze świeżymi siłami dokazać.~-
303 III,24| Radziejowskim połączyć, który łatwo mógł być zniesion. Ale szybko
304 III,24| jakim celu Jan Kazimierz mógł wysłać hetmana polnego za
305 III,24| pod Warszawę. Krótko tylko mógł pan Babinicz cieszyć się
306 III,25| Radziejowskim połączyć, który łatwo mógł być zniesion. Ale szybko
307 III,25| jakim celu Jan Kazimierz mógł wysłać hetmana polnego za
308 III,25| pod Warszawę. Krótko tylko mógł pan Babinicz cieszyć się
309 III,26| srodze, że nie będzie się mógł oko w oko ze swym śmiertelnym
310 III,26| fali ognia, ale jednak nie mógł już iść tak szybko jako
311 III,26| aż do brzegów Bałtyku.~Mógł wprawdzie pan Babinicz wejść
312 III,26| najpierwszej w świecie jeździe mógł pierś w pierś dotrzymać
313 III,27| wyuczył się po polsku, przeto mógł i na pytania małego rycerza,
314 III,27| roztapiała się coraz bardziej, mógł pan Babinicz z pomocą perspektywy
315 III,27| się też, aby pan hetman mógł na nich nastąpić prędzej
316 III,27| czoło wojsk, on z Tatary mógł ogarnąć tabor, w którym
317 III,27| tak bardzo, iż lada chwila mógł się już przerwać. Krzyk
318 III,27| niepodobna, aby jeden żywy człek mógł przedostać się na brzeg
319 III,27| całym pędem, lada chwila mógł uderzyć i roznieść jego
320 III,27| ciężką.~Pan Wołodyjowski nie mógł przebaczyć Kmicicowi, że
321 III,27| odetchną. Po drodze, co będę mógł heretyckiej krwi na chwałę
322 III,28| się do jednego szeregu.~Mógł miecznik z takim wojskiem
323 III,28| drogę patrolom szwedzkim, mógł wycinać większe nawet oddziały
324 III,28| większe nawet oddziały jazdy, mógł oczyszczać lasy i wsie z
325 III,28| trudniły się rozbojem, ale nie mógł na żadne miasto uderzyć.~
326 III,28| do rozpaczy przywiedzion mógł być straszny.~Rada jednak
327 III,28| blisko, by długo pozostać mógł wątpliwym. Jakoż wieść sprawdziła
328 III,28| Miecznik nie tylko nie mógł ruszyć ku Babiniczowi, ale
329 III,28| razie, jeśli nie ten, to ów mógł go wręczyć Babiniczowi.
330 III,29| jak tylko taki człowiek mógł się zakochać. I doszło do
331 III,29| wiele innych szlachcianek. Mógł to przypuszczać tym bardziej,
332 III,29| Rzeczywiście, nieprzyjaciel nie mógł nic wskórać jazdą. Co chwila
333 III,29| ocaleniu własnej piechoty.~Mógł jeszcze wycofać się w tył
334 III,30| mniejsze, że Anglik nie mógł nawet i marzyć o zwycięstwie,
335 III,30| bitwie, częstokroć bowiem mógł wymiarkować z nich zamiary
336 III,31| życie właśnie dlatego, żeby mógł pokutować... Mój stryju!
337 III,32| jasno od stali, to ledwie mógł odśpiewać Ewangelię. Odśpiewano
338 III,32| ojcu i matce oddać by nie mógł, postanowiliśmy je w tym
339 III,32| wyjść za nią, lecz nie mógł...~Siły opuściłý go zupełnie.~
340 III,32| ramiona. Mówić jeszcze nie mógł, bo zbyt był wzruszony,
|