Tom, Rozdzial
1 I,1 | jej patrzył.~- A niech i cała chorągiew ciotek nadciągnie,
2 I,1 | nimi robić?~- To waćpan z całą chorągwią do nas przyciągnął?...~-
3 I,2 | piszczał Rekuć. - W tobie cała nadzieja, że nas za wrota,
4 I,2 | srogich i pijackich.~- W tobie cała nadzieja, Jędrusiu! - wołał
5 I,2 | zachęcić. Nim upłynął kwadrans, cała izba grzmiała wystrzałami.
6 I,3 | czerwone, białe i ciemne całą twarz zaraz pokryły. - Szach,
7 I,4 | rozpustę jawnie płodzić? Toż cała okolica jeno o tym gada!~-
8 I,4 | twarz, jak skóra rysia, cała była już pokryta piętnami.~-
9 I,5 | Jużem się tak stęsknił, żem całą Upitę chciał spalić, byle
10 I,5 | chociażem sama, a waść masz całą chorągiew rozbójników pod
11 I,5 | ją i trzymał w ramionach całą dygocącą, powtarzając przez
12 I,5 | gdyż zresztą, co prawda, całą zeszłą noc spędził w Upicie
13 I,5 | krwawa czerwona łuna oblała całą okolicę. Jedno morze ognia
14 I,6 | wiedziała o tym najlepiej. Była cała przepaść między samym panem
15 I,6 | obronę; więc też i Lauda cała protestując się przeciw
16 I,6 | sprawa zła będzie; niechaj cała niewinność stanie po waszej
17 I,6 | człowiekowi, który okrwawił całą okolicę, którego imienia
18 I,6 | deptała ognista stopa wojny. Cała Rzeczpospolita była rozprzężona,
19 I,6 | chorągwiami, po czym wnet cała wojna inny obrót weźmie.
20 I,7 | moi!" - a druga odpowie: "Całą noc oka nie zmrużę!"~Pan
21 I,7 | raźne światło padało na całą ciemną izbę, ale zrazu zaczęli
22 I,7 | wielka, jak niejeden kościół, cała w zacne kolumny. Po jednej
23 I,10 | Rzeczypospolitej ludzi. Cała jej wschodnia granica, od
24 I,10 | mówić niż nam, na których cała odpowiedzialność za tyle
25 I,10 | na lekkie serce, z jakim całą Wielkopolskę i ich pod miecz
26 I,10 | z pomocą ; a oprócz tego całą nadrzeczną przestrzeń, łukiem
27 I,10 | aż jego królewska mość z całą armią nadciągnie; ale przeciw
28 I,10 | polityczny naród pokazać. Cała usilność nasza w tym, aby
29 I,10 | rozpoczną z nami układy i że całą Wielkopolskę, bodaj po kilku
30 I,10 | sprawa nie tylko o nią, ale o całą ojczyznę. Wyszli słudzy
31 I,10 | wyrzekamy się pana, że cała kraina, grody warowne i
32 I,11 | historia powtórzyła się znowu z całą dokładnością; po czym już
33 I,11 | lipie między liśćmi śpiewała cała kapela pszczół, które wnet
34 I,11 | Jak to? - rzekł - jak to: całą ją zajęli?~- Bo ją wojewoda
35 I,11 | Białowieży mieszka. Choćby cała Rzeczpospolita wpadła w
36 I,11 | zwłaszcza na Radziejowskiego z całą rodziną. A jeśli chcesz
37 I,11 | najpierwej Stanisław opowiadał. Cała we łzach, nieboga... Ale
38 I,11 | Łatwiej Rzeczpospolitą całą zawojować - czego Boże nie
39 I,12 | go nie mam znać, kiedym całą wojnę teraźniejszą pod jego
40 I,12 | nieszczęśliwego jak zwykle.~- Cała rzecz, że wojna bliska -
41 I,12 | Bodajże cię, panie Michale! Cała rzecz w tym, żebyś znalazł
42 I,12 | Judycki nie zdrajca. ~Toż ich cała Rzeczpospolita zna jako
43 I,12 | własną tylko osobę, ale całą prowincję do zdrady pociągnął.~-
44 I,12 | jakie nowiny? ~- Książę oka całą noc nie zmrużył, bo przyjechało
45 I,12 | Rzeczypospolitej; Poznań już zajęty, cała Wielkopolska zajęta, Mazowsze
46 I,12 | nadawały jej wyraz posępny i cała w swej potędze i ogromie
47 I,13 | radziwiłłowskimi, przeto na jawną zgubę całą wyprawę wystawiał. Zresztą
48 I,13 | od których szedł blask na całą postać, a zapięty wielkim
49 I,13 | która w tej chwili zajmowała całą duszę i serce rycerza. Serce
50 I,13 | dziecinną. Ot! wziąłbyś całą na ręce i przytulił! A przecie
51 I,13 | nie rozumiał ani słowa, bo cała jego uwaga była właśnie
52 I,13 | pułkownik Mirski, który całą husarią radziwiłłowską dowodził. -
53 I,14 | Gustaw, król szwedzki, z całą zwycięską potęgą, przed
54 I,14 | potrzebie i Chmielnicki z całą potęgą, i hospodar wołoski,
55 I,14 | sprawy radziwiłłowskiej całą duszą, nie odda się jej
56 I,14 | źrenic i oczu księcia i całą jego postać otaczał jakiś
57 I,15 | wystrzałów brzmiały jeszcze z całą siłą; ale stopniowo poczęły
58 I,16 | nie stanie. Ci ludzie na całą Polskę sławni... Nie może
59 I,16 | połowie ni w części, jeno całą. Wasza książęca mość! Co
60 I,16 | dobrodzieju, łaskawco, uczyńże całą łaskę, daruj mi tego szlachcica,
61 I,16 | gwałtu więcej nie użyję... Cała nadzieja, że wasza książęca
62 I,16 | dziewczynę, wolałbym na całą potęgę szwedzką uderzyć
63 I,17 | wszystką szlachtę, ba! całą Litwę, aby nie śmiała drgnąć
64 I,17 | człowiek mógł całym sercem i całą duszą zaufać.~- Oj, prawda,
65 I,17 | garść miał ludzi, a tam cała chorągiew na niego waliła,
66 I,17 | Radziwiłł upewniał Szwedów, że całą Litwę ma w ręku i że wszyscy
67 I,18 | Pożar nad wioską trząsł całą grzywą płomienia i huczał
68 I,19 | najezdnicy, uważając każdy całą krainę za swą własność,
69 I,19 | sprowadziła na jego głowę całą burzę szwedzką. Naprzód,
70 I,19 | którzy przy nim byli, i całą chorągiew laudańską. W tym
71 I,19 | Wołodyjowski ma pod sobą całą chorągiew laudańską i zbiegowie
72 I,19 | kto ma ich w ręku, ten ma całą Laudańską okolicę, w której
73 I,19 | dżdżu wprowadził z łozy całą chorągiew w rzekę i płynąc
74 I,19 | zostawił piechotę i ruszył z całą jazdą. ~Przybywszy do Kiejdan
75 I,19 | naszym bowiem wyznawcom całą winę tej wojny przypisują,
76 I,20 | Kiejdanach zamieszkał. Ot, cała rzecz! Będziesz tam waćpan
77 I,20 | Jakże to mam mu zaufać, gdy cała Litwa mówi o opresji, w
78 I,20 | to mi waść zasekwestruj całą fortunę.~Miecznik począł
79 I,21 | poważni, skutkiem czego cała konfederacja nie miała powagi.
80 I,21 | chciał, by ktoś bez wahania całą swą fortunę na ołtarz ojczyzny
81 I,21 | pychę Janusza Radziwiłła. Cała Rzeczpospolita miała się
82 I,21 | uczynki na nas skrupią. Cała nadzieja w Wołodyjowskim,
83 I,21 | Kijowem i Beresteczkiem?... Cała Rzeczpospolita patrzyła
84 I,22 | rationibus!~- Tentanda omnia!~- Całą ufność w naszym księciu
85 I,22 | panowie bracia! Chciałbym całą Litwę tu sprosić.~- Trzeba
86 I,22 | trochę pijany, zakrzyknął całą siłą płuc:~- Niech żyje
87 I,23 | poddam. Dawniej gotów byłem z całą Rzecząpospolitą wojnę prowadzić
88 I,23 | rzekł mu - i komendę nad całą jazdą. Kmicic wyjeżdża.~
89 I,24 | waszmościowie...~- Nie my jedni, ale cała Rzeczpospolita ich z otwartymi
90 I,25 | w województwie trockim.~Całą, tę niezbyt zresztą wielką
91 I,25 | miecz i berło, a pod stopami cała Rzeczpospolita.~I bił czołem
92 I,25 | Wypadek podobny mógł zwichnąć całą jego misję i Bóg wie jakie
93 I,25 | to by się panowania nad całą Rzecząpospolitą wyrzekł.
94 I,25 | by się spodziewał, że gdy cała Rzeczpospolita odstępuje
95 I,25 | do Pilwiszek, po drodze, całą jakąś zbuntowaną chorągiew,
96 I,25 | się i zakrzepły; widocznie całą siłą potężnej woli i energii
97 I,26 | żołnierz zdołał wyciągnąć całą nagą prawdę z dyplomaty
98 I,26 | kulbace ku Lubieńcowi i całą siłą potężnego ramienia
99 I,26 | po czym mruknął:~- Głowa cała...~Lecz Kmicic nie dawał
100 II,1 | Ale ślady są - i to kupa cała! Ot, tam, między sosnami,
101 II,2 | prywatnego człeka, ale i całą Rzeczpospolitą na śmierć
102 II,2 | że jako Litwa pytała, tak cała Rzeczpospolita spyta: kto
103 II,3 | Wasza miłość - rzekł - musi całą Rzeczpospolitę przejechać,
104 II,4 | omłotów. Dopieroż, jakem całą krescencję do Prus sprzedał
105 II,4 | tych opowiadaniach, pokryte całą zgrozą zdrady i okrucieństwa.
106 II,4 | Lucyper nie powstydził. Cała Litwa na niego płacze, a
107 II,4 | podniósł się w jednej chwili na całą wysokość i przez jedno mgnienie
108 II,4 | Ja patrzę, bym skórę całą wywiózł i żeby to, co mi
109 II,5 | Szwedów napotkać, jeżeli całą noc jechał - odpowiedział
110 II,5 | za nimi wkrótce ruszyła cała chorągiew laudańska. Starszyzna
111 II,6 | wasza, na was i na mnie cała Rzeczpospolita ma oczy obrócone!
112 II,6 | i rejestrami mogę przed całą Rzeczpospolitą dowieść.
113 II,6 | obronnych miejsc, kierował całą robotą. Powstał więc w trzech
114 II,6 | Mieszkańcom ciężko było żywić "całą dywizję", ale po pierwsze,
115 II,6 | miastu zagraża. Okolica cała płonęła już ogniem.~W dzień
116 II,6 | muszę w obozie zostać, bo cała odpowiedzialność na mnie,
117 II,6 | Cieszy się w sercach naszych cała Rzeczpospolita, najmędrszego
118 II,7 | gębacz i weredyk znany na całą okolicę, tak raz sobie pozwolił
119 II,7 | do drogi. W jeden dzień cała dywizja stanęła gotowa;
120 II,7 | po niego złoconą kolasę i całą chorągiew Niewiarowskiego
121 II,7 | jest... i niebezpieczny całą gębą przeciwnik!~- On? Mogłeś
122 II,8 | wielkie jak laskowe orzechy. Cała postać wydawała się wyniosłą,
123 II,8 | mogłeś inaczej postąpić, że cała Litwa by zginęła, gdybyś
124 II,8 | ale część ich powiedział z całą szorstką otwartością magnata.~-
125 II,9 | może, to zguba zupełna, to cała Rzeczpospolita prowincją
126 II,10 | poprawili z błędów naszych, ale cała Europa nie złamie...~- Jakże
127 II,11 | przegorączkował pan Andrzej całą noc. W chwilach przytomności
128 II,11 | słoneczne w siebie zabrał. Cała kraina leżała u jego stóp,
129 II,12 | wobec tej ufności, której cała istność nie mogła pomieścić;
130 II,13 | do wtóru, i zdało się że cała góra śpiewa i brzmi jak
131 II,13 | nie pragnął, nie pożądał. Cała dusza młoda rwała się w
132 II,13 | święcie w zwycięstwo, choćby cała potęga szwedzka miała otoczyć
133 II,13 | mosiężnymi dźwiękami wypowiedzieć całą potęgę szwedzką i do reszty
134 II,14 | zachodowi, jak gdyby chciał na całą okolicę, na całą tę ziemię
135 II,14 | chciał na całą okolicę, na całą tę ziemię moc bożą rozciągnąć.~
136 II,15 | klasztor odpowiedział wnet z całą energią. Tym razem jednak
137 II,15 | działem, co pękło, gdy nagle cała forteca poczęła skakać i
138 II,15 | tak straszne, że otwarło całą klatkę piersiową. Jednakże
139 II,16 | pochodnie.~Jakoż co noc cała wieża wyglądała jak jedna
140 II,16 | krokami. Wzburzyła się w nim cała dusza, a serce zalewało
141 II,16 | nie ma na niego rady, bo cała Litwa przy nim stoi.~- A
142 II,16 | obywatelów po sobie. Jakoby cała Litwa przy nim stoi, z wyjątkiem
143 II,17 | kule przelatywały ponad całą górą i raziły stojących
144 II,17 | przyjdzie król, hetmani, wojsko, cała Rzeczpospolita... na ratunek
145 II,17 | ksiądz Kordecki zaś pozostał całą noc leżący krzyżem w kaplicy.
146 II,17 | szelmowska! Cóż dopiero, gdy cała puszka przy wylocie wybuchnie!...
147 II,18 | dwieście czy trzysta ludzi całą wojnę trzymał po szkłowskiej
148 II,19 | do szturmu. Teraz za nic cała praca, za nic wszystkie
149 II,19 | Pan Weyhard będzie za całą tę nieszczęsną wyprawę odpowiadał! -
150 II,19 | Wrzeszczowicz wziął w ręce całą władzę i z niezmierną energią
151 II,19 | jenerała zależy wysadzić całą twierdzę w powietrze.~Radość
152 II,19 | będzie nie tylko Litwa, ale cała Rzeczpospolita.~- On to
153 II,19 | murach. Oni też zebrali się całą gromadą. Jedni poklękali
154 II,19 | leciały w dal i słyszała je cała Rzeczpospolita.~Śnieg zasypywał
155 II,20 | przeznali już na wskróś całą okolicę, wszystkie graniczne
156 II,21 | że modli się gorliwie i całą duszą. Kmicic również pogrążył
157 II,21 | się regalista oddany duszą całą swemu królowi.~- To nasz
158 II,21 | siebie, nie pomijał; lecz całą obronę bez ogródki Najświętszej
159 II,21 | panie, a tego samego dnia cała Litwa, Korona i Ruś jako
160 II,22 | jedyna droga zadać mu kłam i całą bezecność oskarżenia na
161 II,22 | iż po przybyciu do kraju cała władza i kierunek wojny
162 II,23 | chwila, oddawał się duszą całą, jakby żadna troska, żadne
163 II,23 | Tyzenhauz, który słyszał całą rozmowę, spytał nagle:~-
164 II,23 | chwili oręż podnoszą, zginie cała Rzeczpospolita, którą ty
165 II,23 | dźwigał, raz powiedzieć całą prawdę.~Lecz ze zgrozą pomyślał
166 II,23 | waszej królewskiej mości całą duszę jako księdzu na spowiedzi
167 II,23 | gardła, kazał opowiadać całą prawdę.~Zeznał tedy ów jeniec,
168 II,24 | Twarz jego była blada, cała zabryzgana krwią, której
169 II,25 | agrafy brylantowe, którymi cała delia była naszyta; również
170 II,26 | chorągiew z samych zabijaków na całą Litwę znanych. Lepszej we
171 II,26 | właśnie tam nawrócił, nagą całą bezecność tych heretyków
172 II,26 | wziąwszy mnie za arcyszelmę, całą duszę mi odkrył. Strach
173 II,26 | Babinicza imię przybrał i całą Rzeczpospolitą przejechawszy,
174 II,28 | miesiąca jako psi wyją i na tym cała ich wiara polega.~- I tacy
175 II,29 | wileńskim, on, któremu Litwa cała była nie do miary pragnień
176 II,29 | książę cały swój upadek, całą nędzę i poniżenie, widział
177 II,29 | dawny wojownik zwycięzca całą klęskę i cierpienia jego
178 II,32 | ni mniej, ni więcej tylko całą chorągiew przysłał wojewoda
179 II,32 | rzekł skończywszy - że mi całą chorągiew i największego,
180 II,32 | kilkaset ludzi do utrapienia całą potencję nieprzyjacielską
181 II,34 | pole!~- Jako ojcu wyznam i całą duszę wyjawię... Książę
182 II,34 | gdzie się tylko pokażę, tam cała okolica na koń przeciw Szwedom
183 II,34 | jakby go gadzina żgnęła, całą dłonią porwał Tatara za
184 II,34 | takimi właśnie można przejść całą Rzeczpospolitę i całe Prusy
185 II,35 | niedawno jeszcze wstrzymała ona całą potęgę Chmielnickiego.~Pan
186 II,35 | największym, który jednakowoż całą niezmierną fortunę w czasie
187 II,35 | korzystać ze swej przewagi, całą duszą oddana boleści po
188 II,36 | o tym myśleć, tak dalece całą jej duszę zajęło grożące
189 II,36 | których nie wiem, czyli skórę całą wyniosę.~- Nie chodzi też
190 II,36 | z zupełną pewnością, że cała sprawa jest z góry ułożonym
191 II,37 | zdumiewała się niedawno cała Europa, dawał teraz przykład
192 II,37 | obiecywał?~Kmicic opowiedział z całą swą energią, jak i co się
193 II,37 | wyprawił i przewiwatowano noc całą pijąc za zdrowie królewskie,
194 II,38 | zdumiewała się niedawno cała Europa, dawał teraz przykład
195 II,38 | obiecywał?~Kmicic opowiedział z całą swą energią, jak i co się
196 II,38 | wyprawił i przewiwatowano noc całą pijąc za zdrowie królewskie,
197 II,39 | stronnik prawego króla, całą duszą przystał do konfederacji
198 II,39 | niemu kilka chorągwi, z całą zaś siłą ruszać, co pary
199 II,39 | Od Babinicza! Jeńcy! Cała kupa!... Siła ludzi naszarpał!~
200 II,40 | Babinicz, bo powtarzała je cała okolica, ale nazwisko owe
201 II,40 | szkoda howoryty!"~- Elektor z całą potęgą stanie za nas.~-
202 II,42 | otoczył ją pierścieniem i cała ta masa ludzi poczęła się
203 II,42 | głosem Kmicic i runął z całą tatarską ławą naprzód.~Szli
204 III,1 | jakiem od roku odniósł, i całą wojnę skończyć ono może.~-
205 III,2 | szczęśliwego końca mógłby z całą otuchą wyglądać. O Zamościu
206 III,3 | zbierze wojska, sprowadzi całą ordę w pomoc i w całym kraju
207 III,3 | jednego konia omylił, gotówem całą fortunę za omyłkę zapłacić.~-
208 III,3 | tej twierdzy, niż gdybyś całą prowincję do Rzeczypospolitej
209 III,3 | rękoma w boki i palnął na całą salę po łacinie:~- A ja
210 III,3 | wytrwale, że ogień trwał przez całą noc. Drugiego dnia przyszło
211 III,3 | dąży ku Zamościowi.~Widział całą okropność położenia najdoświadczeńszy
212 III,4 | puściły zdrętwiałe rzeki, a cała kraina spłynęła marcową
213 III,4 | i stawach, a wieczorami cała kraina brzmiała rzechotem
214 III,4 | szwedzki natychmiast ruszyć z całą siłą przeciw Dariuszowi
215 III,4 | Drugi! trzeci! czwarty, cała kupa! - poczęto nagle wołać
216 III,4 | broniła się zaciekle i z całą ową niezrównaną biegłością,
217 III,4 | Jarosławiu stoi sam król i cała potęga i że w każdej chwili
218 III,4 | Kannebergowych rajtarów. Cała armia szwedzka wyległa jak
219 III,5 | nich następują, może chan z całą ordą.~Wszczęło się zamieszanie
220 III,5 | w Przeworsku, gdyśmy to całą noc szarpali Szweda, co
221 III,6 | odnieśli zwycięstwo, tedyby cała sława spłynęła na Czarnieckiego.~
222 III,6 | marszałek jednym słowem może całą okolicę podnieść, chłopstwu
223 III,6 | kilkunastu ludzi alarmowało całą armię. Konie padały dziesiątkami
224 III,6 | tak silnie, że gdyby król całą siłą nie podtrzymał go cuglami,
225 III,6 | a teraz skoczyło wraz z całą chorągwią na nieprzyjaciela.
226 III,6 | strony gródzi ukazała się cała chorągiew pędząca w skok
227 III,8 | im rady - rzekł Kmicic. - Cała ta okolica ufortyfikowana.
228 III,8 | postnego jadła. Niedawno mieli całą Polskę, teraz mają ten klin;
229 III,8 | kwatera królewska. Wieś cała zajęta była przez żołnierstwo
230 III,9 | wkrótce nadejść i zmienić całą postać rzeczy pod Sandomierzem.~
231 III,9 | królewska pod Polanowskim i cała siła pana Lubomirskiego.
232 III,9 | je mimo siebie tak, aby całą siłę dobrze obejrzeć. Koń
233 III,9 | oddział dragonii francuskiej; cała siła przewyższała o kilkaset
234 III,9 | blisko, i wierzył, iż Polacy całą siłą oblegają króla pod
235 III,9 | przepyszne, i rozświeciło całą krainę.~Pilica dzieliła
236 III,9 | muszkietów! Niech się na ciebie cała potęga obróci! Prowadź!~
237 III,9 | trzy pułki może go przed całą armią bronić.~Jednakże Wąsowicz
238 III,9 | poczęła ciężyć i ściągała się cała linia szwedzka. W godzinę
239 III,9 | przykryły, jakoby chmurą, całą bitwę, a w tej chmurze huk,
240 III,9 | bitwą, zmieniła się na rzeź.~Cała część armii, która biegła
241 III,9 | rozbudzi zapał; widział już całą Rzeczpospolitą w niedalekiej
242 III,9 | ich boli.~Tymczasem ledwie całą duszą mógł objąć tę radość,
243 III,10| skończył czytać, przez chwilę całą pięścią kręcił brodę i myślał,
244 III,11| przecie temu nieprzyjacielowi cała Rzeczpospolita oprzeć się
245 III,11| wołać, że to król szwedzki z całą armią następuje.~Tymczasem
246 III,12| Narwi i Buga, gdzie Bogusław całą jazdą dowodzi - odrzekł
247 III,12| pełne zapału. Do wieczora cała armia przeszła po świeżo
248 III,12| poświęcił bez chwili namysłu całą fortunę i od początku wojny
249 III,12| opowiadań zbiegów. Mówili, że cała ludność, chore niewiasty,
250 III,12| Szwedzi walili doń przez całą noc z najcięższych kartaunów;
251 III,12| odpowiadał im również przez całą noc z tych dział, które
252 III,12| miasta nie pospieszą, bo całą zawziętość na Babinicza
253 III,13| Narwi i Buga, gdzie Bogusław całą jazdą dowodzi - odrzekł
254 III,13| pełne zapału. Do wieczora cała armia przeszła po świeżo
255 III,13| poświęcił bez chwili namysłu całą fortunę i od początku wojny
256 III,13| opowiadań zbiegów. Mówili, że cała ludność, chore niewiasty,
257 III,13| Szwedzi walili doń przez całą noc z najcięższych kartaunów;
258 III,13| odpowiadał im również przez całą noc z tych dział, które
259 III,13| miasta nie pospieszą, bo całą zawziętość na Babinicza
260 III,14| tedy ruszyli do panny z całą ostentacją, jaka w takich
261 III,15| niźli przystępu do murów; cała płaszczyzna, wszystkie okoliczne
262 III,15| podrąbanych, skręcił antabę i całą jedną połowę odepchnął w
263 III,15| słyszeć trzask przeraźliwy i cała jedna połać runęła odkrywając
264 III,15| strach zdjął, gdy nagle cała boczna ściana trząść się
265 III,15| z oddali, że wybuchnie z całą siłą.~Dostojnicy stropili
266 III,15| sławy; słyszał już, jak cała Litwa wymawia z chlubą i
267 III,16| przyznawały. A tymczasem, gdy cała Rzeczpospolita zalewała
268 III,16| na usługi księcia, a że całą zajmują Rzeczpospolitę,
269 III,17| zdrajców!... Obaczym, za kim cała Żmudź pójdzie!... Tu zwrócił
270 III,17| nie błyśnie! Król, sejmy, cała Rzeczpospolita z nami!~Tu
271 III,17| opowiedziawszy Sakowiczowi całą rozmowę z miecznikiem, tak
272 III,17| wszystkich Billewiczów, całą Litwę wraz z trybunałami
273 III,18| ceremoniami, jeszcze by cała Żmudź się na weselisko zjechała.
274 III,18| oczach pęczniał, jakby się całą faską bigosu udławił. Tfu!
275 III,18| mnie, bo będę krzyczeć na całą Rzeczpospolitę. Brat zabit,
276 III,19| osłabienie ogromne; przez całą noc patrzył w sufit, nic
277 III,19| przynajmniej hałasu i krzyku na całą Litwę nie naczyni, że go
278 III,19| mu rzekł: w nagrodę skórę całą wywozisz!... Zali to naprawdę
279 III,19| regularnie dochodziły, nie dbam o całą rzeczpospolitą~- Żeby tylko
280 III,19| skonfiskujemy Podlasie, jeśli nie całą Litwę. Tymczasem zawołaj
281 III,19| to nim tak potrząsnę, że cała Rzeczpospolita na łeb mu
282 III,20| przyjdą do Taurogów. W tym całą złożyli nadzieję, spodziewając
283 III,20| zupełnie, jakby on sam wraz z całą swą siłą w wodę wpadł. Oficerowie
284 III,21| był taki.~- Toż ja znam całą Litwę - mówił. - Są tu wprawdzie
285 III,21| uśmiechnął się i począł całą garścią wąsa w górę podkręcać.~
286 III,21| swą przyjaciółką, która z całą szczerością serca mawiała
287 III,21| to rzecz ważna, która na całą wojnę wpłynąć może. Wszelako,
288 III,22| mnie to gryzie aniżeli ta cała stracona wyprawa.~- Miałeś
289 III,23| zniecierpliwienia skutki spadają na całą okolicę, może by go tak
290 III,23| wielki Wittenberg, który całą tę Rzeczpospolitę krwią
291 III,23| huczała jak grzmot nad całą Rzecząpospolitą, szła przez
292 III,24| Świtaniem ruszył sam Duglas z całą siłą naprzód.~Po kilku godzinach
293 III,24| siebie i nagle zakrzyknął całą siłą piersi:~- Zwycięstwo!
294 III,25| Świtaniem ruszył sam Duglas z całą siłą naprzód.~Po kilku godzinach
295 III,25| siebie i nagle zakrzyknął całą siłą piersi:~- Zwycięstwo!
296 III,26| wataha pociągnęła razem z całą dywizją tatarsko-litewską
297 III,26| hetmani polegli. Owszem, cała potęga, prócz pospolitego
298 III,26| Z wielką estymą patrzyła cała dywizja na twoją robotę.
299 III,26| ulicą... bez mała przez całą armię już przeszli!... Zderzą
300 III,27| walczących zamigotały przez całą długość linii szable, jakby
301 III,27| przybrany w blachy, opierał się całą potęgą ciężaru koni, z drugiej
302 III,27| ludzkie jak świece. Czasem całą szablą uderzy, czasem ledwie
303 III,27| patrzył przez perspektywę na całą linię wojsk nieprzyjacielskich
304 III,27| na skrzydłach czambułu i cała wataha zamiast wpaść w rzekę,
305 III,27| hukiem i szumem po błoniu i cała bitwa przeniosła się na
306 III,27| wręcz wytrzymać polskiej, i cała nadzieja ich była w armatach
307 III,27| rządzi wszystkim, prowadzi całą bitwę i widząc coraz straszniejsze
308 III,27| życie, odzyskał, lubo ranny, całą pewność siebie i ozwał się:~-
309 III,27| szwedzkie, Bogusławowe, cała ich tęcza powiała u wału.~-
310 III,27| dla ojczyzny. Wszakże, gdy cała Litwa wpadła w moc hiperborejską,
311 III,28| ale sam król szwedzki z całą potęgą nastąpił, pan miecznik
312 III,28| rozkazów. Powstańcy uważali całą majętność za billewiczowską
313 III,28| powodu, bo jej poprzednio już całą historię stary miecznik
314 III,29| przez rozgłoszenie nowiny całą prawie ludność laudańską.
315 III,29| Sakowiczowskim oddziele.~I cała nieprzyjacielska wataha
316 III,29| i cepami bije. Wreszcie cała masa zwala się ku rzece,
317 III,29| odpowiadają chórem głosy.~I cała jazda zawróciwszy się wypuszcza
318 III,29| przewiązanymi ranami.~Po czym cała ludność poszła za jej przykładem
319 III,29| litanię za poległych; przez całą noc nikt oka nie zmrużył
320 III,31| wołmontowickiego lasu i rozświecił całą okolicę złotym blaskiem.~-
321 III,31| nim!..~Na tym zeszła jej cała noc. Ksiądz bawił w Lubiczu
322 III,32| Niemców, Węgrów, Wołochów. Cała historia wojny i chwała
323 III,32| kościele. Oleńka trzęsła się cała, jak w paroksyzmie febry.~"
324 III,32| orszański samoczwart tylko na całą potęgę nieprzyjacielską
325 III,32| wiadomo, dość, że przez całą drogę nie przestawały wysuwać
326 III,32| komnaty zakrzyknął:~- Na Boga! cała Upita do nas wali! Już są
327 III,32| dali i jak okiem sięgnąć cała droga była jeszcze nimi
|