Tom, Rozdzial
1 I,3 | nią w Kiejdanach na dworze księcia wojewody albo u państwa
2 I,8 | ruskiego, naszego nieopłakanego księcia Jeremiasza, z którym też
3 I,8 | pieniędzmi? A od kogo?~- Od księcia wojewody wileńskiego, naszego
4 I,8 | jesteś faworach!... Słyszałem księcia naszego pana, jak sam mówił,
5 I,8 | posłańcy od króla do naszego księcia latają... Mówią, że coś
6 I,11 | hetmana wielkiego litewskiego, księcia Janusza Radziwiłła. Szczery
7 I,12 | Znasz że ty, Michale, dobrze księcia wojewodę wileńskiego? -
8 I,12 | kto wie, czy po śmierci księcia Jeremiego w Rzeczypospolitej
9 I,12 | stryjecznego, jaśnie oświeconego księcia Bogusława, koniuszego litewskiego,
10 I,12 | Podlasie? - rzekł Zagłoba.~- Do księcia koniuszego! - powtórzył
11 I,12 | pan Sakowicz, dawny sługa księcia Bogusława, któremu ten starostwo
12 I,12 | wspominał, że jak się rodzic księcia Bogusława z elektorówną
13 I,12 | Wszakże to dziedzictwo księcia wojewody?~- Tak jest. Przedtem
14 I,12 | je ojciec teraźniejszego księcia otrzymał w posagu za Anną
15 I,12 | katolików wyprocesował od księcia Krzysztofa.~- To i chwała
16 I,12 | choćby i przez rok, na koszt księcia pana, a są tacy, którzy
17 I,12 | podziemiach, leży ojciec księcia koniuszego Bogusława, Janusz,
18 I,12 | To jest papiernia od księcia założona, a tu obok drukarnia,
19 I,12 | rezydencję, świeżo przez księcia Janusza wzniesioną, nieobronną
20 I,12 | za pazuchą hodował; ale księcia pana poufny i podobno wszystkie
21 I,12 | Tymczasem listy tu latają: od księcia kurlandzkiego, od Chowańskiego
22 I,12 | Michale, czy się dziś do księcia dostaniesz.~- Samże on mnie
23 I,12 | jest w takich faworach u księcia, jak Kmicic. Gdy odjeżdżał,
24 I,12 | przyjechali, żeby od boku księcia wojewody nie odstępować -
25 I,12 | Żeby to już prędzej tego księcia zobaczyć! - zakrzyknął Zagłoba.~
26 I,12 | to za gości prowadzisz do księcia?" - Pan Michał nie odpowiadał
27 I,12 | wyjaśnienie zagadki z ust samego księcia, dlatego rzeka głów płynęła
28 I,12 | obramowany gronostajami.~Księcia nie było jeszcze w sali,
29 I,12 | żołnierzy pomawiających księcia o awarycję, a, teraz zaczynają
30 I,12 | archidiakonem wileńskim.~- Zali oni księcia, choć kalwina, odwiedzają?~-
31 I,12 | drugiej karecie, z herbami księcia Janusza, zaprzągniętej w
32 I,12 | pułkownikiem Ganchofem udali się do księcia, który siedział na naradzie
33 I,13 | Po obiedzie wzywano do księcia kolejno pułkowników: Mirskiego,
34 I,13 | i przyniósł mi rozkaz od księcia, by o północku ludzie byli
35 I,13 | jestem! - rzekł Kmicic.~- Do księcia pana! do księcia pana!~-
36 I,13 | Kmicic.~- Do księcia pana! do księcia pana!~- Zaraz, jeno szaty
37 I,13 | jak na wesele, ruszył do księcia. Łuna od niego biła, tak
38 I,13 | oczyma pełnymi ognia na księcia i aż strwożył się zmianą,
39 I,13 | zamilkł, ale ostatnie słowa księcia nie rozproszyły ciemności,
40 I,13 | sprowadzony umyślnie przez księcia Bogusława. Grano też menueta,
41 I,13 | wszystkie oczy zwróciły się na księcia, potem jeden okrzyk wyrwał
42 I,13 | Mirski, Weissenhoff, poseł księcia kurlandzkiego, i kilka pań
43 I,13 | dygnitarze siedzący obok księcia, jako: posłowie, ksiądz
44 I,13 | niższych końcach niepokój księcia. ~- Zawsze on taki przed
45 I,13 | chodzą. Ja bym na miejscu księcia i tych tam oto posłów psami
46 I,13 | oczy ucztujących!...~Twarz księcia była w tej chwili po prostu
47 I,13 | cisnął ją z trzaskiem do nóg księcia. Drugi cisnął Mirski, trzeci
48 I,13 | rzucali buławy pod nogi księcia, ale Kmicic nie przyłączył
49 I,14 | przywiózł list z Nieświeża od księcia krajczego, ale nie śmiałem
50 I,14 | Ogień bił ze źrenic i oczu księcia i całą jego postać otaczał
51 I,17 | rękoma za głowę.~- I list księcia pana do komendanta birżańskiego!
52 I,17 | nam, ludziom spod chorągwi księcia nieboszczyka Jeremiego,
53 I,17 | również, aby się na samego księcia nie porywać, bo mu nie zdzierżymy.
54 I,19 | tydzień przyszedł list do księcia od komendanta birżańskiego,
55 I,19 | chorągwie jazdy pod wodzą samego księcia utworzyły jakoby łuk, którego
56 I,19 | znów atak astmy uchwycił księcia, tak silny, że obecni drżeli
57 I,19 | Ganchof uprosił wreszcie księcia, by przynajmniej zbadano
58 I,19 | Straszna obawa ścisnęła serce księcia. Większa część gotowizny
59 I,20 | dziwić się przeto, że zdrowie księcia szwankuje, gdy on, którego
60 I,20 | może. Najlepsi przyjaciele księcia zawiedli, ci, na których
61 I,20 | Kmicic - i sam słyszałem księcia, gdy mówił: "Wiem, że i
62 I,20 | przybyłem zarazem i z rozkazu księcia, który sam by się do Billewicz
63 I,20 | proszę ich także w imieniu księcia do Kiejdan.~- Zbytek łaski! -
64 I,20 | najuprzejmiej, byś woli księcia zadość uczynić raczył. Ja
65 I,20 | myślałem, żeś waść w ręku księcia.~- Właśniem z tych rąk się
66 I,21 | całkiem na razie nie opuścić i księcia Bogusława na Żmudź nie ściągnąć.~
67 I,21 | który w tej chwili pochwycił księcia. Twarz mu sczerniała, zerwał
68 I,21 | nadworni medycy i poczęto cucić księcia, który zaraz stracił przytomność.
69 I,21 | okrutnie się od naszego księcia odwraca i wszyscy mówią,
70 I,21 | pan Szkiłłądź, i wezwał do księcia.~Radziwiłł czuł się już
71 I,22 | dziękujemy z serca!~- Zdrowie księcia pana!~- Naszego Hektora
72 I,23 | ruszaj zaraz do Tykocina, do księcia Bogusława.~Tu hetman przerwał
73 I,23 | i nie najważniejsza. Od księcia Bogusława pojedziesz z moimi
74 I,24 | Ganchof. - Poleć mnie łasce księcia Bogusława... Wielki to kawaler,
75 I,24 | królewskim dworze.~- Pamiętam księcia Bogusława pod Beresteczkiem -
76 I,24 | naszego eks-króla i wielkiego księcia litewskiego, okrutniem się
77 I,25 | naszych...~I błogosławiono księcia powszechnie. Z ust do ust
78 I,25 | miłość. Brat stryjeczny księcia wojewody wileńskiego.~Pan
79 I,25 | jego gość jest znajomym księcia Bogusława, skłonił się niżej
80 I,25 | rycerskiej, jaka otaczała księcia Bogusława, a jaką zjednały
81 I,25 | on na czele regimentów księcia Oranii zdobywał baterie,
82 I,25 | francuskimi fechmistrza, księcia de Fremouille; drugi słynny
83 I,25 | tam? Czy nie posłaniec od księcia wojewody?~- Nie posłaniec,
84 I,25 | Nie posłaniec, ale od księcia wojewody! - odrzekł pan
85 I,25 | Waść jesteś dworzaninem księcia hetmana?~- Nazywam się Kmicic -
86 I,25 | Kiejdanach?~- Oto jest list księcia hetmana - odrzekł Kmicic.~
87 I,25 | którzy teraz pustoszą dobra księcia Janusza, nie mieliby innej
88 I,25 | Nie dla Herakliusza córka księcia hetmana. Ja ci to mówię!
89 I,25 | spoglądał ze zdziwieniem na księcia, który chodził coraz spieszniejszym
90 I,25 | pułkownikiem, a w dodatku księcia wojewody krewnym.~- Krewnym?~-
91 I,25 | czytać i począł patrzyć na księcia Bogusława jakby czekając
92 I,25 | bliższy. Litwa musi być dla księcia Janusza, a z jego córką -
93 I,25 | Lubieniec.~- Musimy porwać księcia koniuszego! - rzekł Kmicic.~
94 I,25 | chwili wrócił i wezwał go do księcia.~- Jak się masz, kawalerze? -
95 I,25 | żądać, nie chciałem ich od księcia hetmana, nie wezmę i od
96 I,25 | na koniec najechał tuż na księcia, tak że chrapy konia nie
97 I,25 | olbrzymi Zawratyński chwycili księcia za oba ramiona, aż kości
98 I,25 | przerażenie, wicher bijący w twarz księcia Bogusława odebrały mu w
99 I,26 | Niecierpliwość odbiła się na twarzy księcia Bogusława.~- Niezbyt rozmownyś,
100 I,26 | patrzeć strasznym wzrokiem na księcia i nienawiść wybiła mu z
101 I,26 | nocy - mówił - poszedłem do księcia hetmana, bo i sam kazał
102 I,26 | Hej ! - rzekł. - A list księcia wojewody? Masz go wasza
103 I,26 | Żołnierze porwali znów księcia pod ramiona, Soroka zaś
104 I,26 | rekompensę obmyślą.~Oczy księcia Bogusława zabłysły złowrogim
105 I,26 | Kmicic jechał z jednej strony księcia, Lubieniec z drugiej. Książę
106 I,26 | się długą nieobecnością księcia.~Oficer ujrzawszy księcia
107 I,26 | księcia.~Oficer ujrzawszy księcia skoczył ku niemu.~- Wasza
108 II,1 | jednak teraz, na wspomnienie księcia Bogusława, strach go brał.
109 II,1 | wspomnienie tego długowłosego księcia z panieńskimi oczyma i różową
110 II,1 | obawiał się znów tak bardzo księcia Bogusława, skoro o pościgu
111 II,1 | myślał Kmicic. Porywając księcia Bogusława porwał go dlatego,
112 II,1 | miałby przynajmniej przez nie księcia Janusza w ręku, boć owe
113 II,2 | zabezpieczona od zemsty księcia wojewody, a konfederaci
114 II,3 | staremu, ni synom o porwaniu księcia Bogusława, tedy najprawdopodobniejszym
115 II,3 | Jeden niech jedzie do księcia wojewody, ale nie potrzebuje
116 II,4 | różni oficyjerowie w rękach księcia wojewody, których zaraz
117 II,4 | mówił Butrym - bo dobra księcia hetmana do szczętu już wypłukane,
118 II,6 | zameczków, na rabunku dóbr księcia wojewody i na paktowaniu
119 II,6 | Chowańskiego przy pomocy księcia Michała Radziwiłła. Podjazdy
120 II,7 | Korony dochodziły wprawdzie księcia najpomyślniejsze wieści.
121 II,7 | ustawicznie dręczyły duszę księcia Janusza. Dnie i noce trawił
122 II,7 | Co wieziesz? - List do księcia wojewody. - Kazałem sobie
123 II,7 | nadbiegła, rzekł:~- Ratujcie księcia pana; a jak dech odzyska,
124 II,8 | kiejdańskich i kilku dworzan księcia Bogusława. On sam nadszedł
125 II,8 | Wszyscy, nie wyłączając księcia Janusza, patrzyli nań z
126 II,8 | spoglądać na siebie i na księcia z zadziwieniem. Książę Janusz
127 II,8 | zamku, ale prócz astrologa i księcia jedna jeszcze istota czuwała
128 II,13 | Gotów i Wandalów, wielkiego księcia Finlandii, Estonii, Karelii,
129 II,13 | Pomeranii, Kaszubów i Wandalii, księcia Rugii, pana Ingrii, Wismarku
130 II,15 | wreszcie znużą! - rzekł do księcia Heskiego.~- W prochach ekspens
131 II,15 | Niechęć odbiła się na twarzy księcia Heskiego. Nigdy on nie poważał
132 II,16 | dyscyplinie?~Miller nie lubił księcia Heskiego, ale jak wielu
133 II,20 | zmógł, bo Szwedzi nie mogli księcia wojewody ratować... Teraz
134 II,20 | szwedzka. A przy osobie księcia wojewody tylko się pono
135 II,20 | niż w Kiejdanach, pod ręką księcia, który nigdy nikomu nie
136 II,21 | ufność zasługuje aniżeli list księcia Bogusława - rzekła nagle
137 II,21 | usłuchali; ani też o list księcia Bogusława, prywatę może
138 II,22 | o zemście. Widział znów księcia w swoich rękach; przysięgał
139 II,22 | Płynęły więc z ust dostojnego księcia Kościoła słowa jak grzmoty,
140 II,22 | Szwedom służą.~- A list księcia Bogusława, miłościwa pani?~-
141 II,23 | wiesz?~- Wołodyjowski u księcia wojewody wileńskiego dragonami
142 II,23 | widziałem, jak po zdradzie księcia wojewody buławę mu pod nogi
143 II,23 | wiadomości z Tykocina, w którym księcia wojewodę obległ. Niech mu
144 II,23 | Kmicic, zwłaszcza po liście księcia Bogusława Radziwiłła.~Jakże
145 II,23 | Jakże on, niegdyś prawa ręka księcia wojewody wileńskiego, on,
146 II,26 | mnie na niektóre uczynki księcia wzdrygała, bo nie masz w
147 II,26 | W Pilwiszkach napotkałem księcia Bogusława. Bodaj go Bóg
148 II,26 | wylęgła? Czy nie on pierwszy księcia hetmana skusił, koronę mu
149 II,26 | kilku ludźmi do kwatery księcia Bogusława, wywiodłem go
150 II,27 | odjechał pod Tykocim, w którym księcia wojewodę wileńskiego, zdrajcę,
151 II,28 | zaraz po zdobyciu zamku księcia wojewodę wileńskiego na
152 II,28 | najsurowiej zakazuję na zdrowie księcia następować. Odbieram ci
153 II,29 | to jest błagać o ratunek księcia Michała z Nieświeża.~List
154 II,29 | Januszowi w odpowiedzi pismo księcia krajczego, które przed tygodniem
155 II,29 | na kobierczyku paź, koło księcia zaś siedzieli, drzemiąc
156 II,29 | ostatni bowiem nie opuścił księcia, chociaż z dawnych wojskowych
157 II,29 | Zagłoba, jakby bał się zbudzić księcia. - Najświętszą Pannę w rękach
158 II,32 | pana Charłampa, który zrazu księcia nie opuściwszy, nie chciał
159 II,32 | jeszcze od gęby odejmował, aby księcia pożywić. Teraz tu, do Lwowa,
160 II,32 | objawić, którą był z ust księcia Bogusława w Kiejdanach słyszał,
161 II,32 | rzekł król - wszystko to księcia Bogusława wymysły... Ale
162 II,32 | wonczas Chowańskiemu samego księcia wojewodę w ręce wydał, jeszcze
163 II,33 | pana Andrzeja o porwaniu księcia Bogusława słyszał, i wreszcie
164 II,33 | książę Bogusław do naszego księcia wojewody. Na wieczerzę wystroił
165 II,34 | jeżeli tylko pokaże się, że księcia Bogusława w Taurogach nie
166 II,34 | opuścili w ostatniej potrzebie księcia wojewodę wileńskiego, przecie
167 II,34 | Billewiczówna mieszka... u księcia Bogusława... Dowiesz się,
168 II,34 | nawraca, a to z przyczyny księcia Bogusława, który z wielką
169 II,35 | kałuski nie patrzył ani na księcia Michała, ani na swego gościa.
170 II,37 | ogólnie o przewrotności księcia.~- Obaj Radziwiłłowie -
171 II,38 | ogólnie o przewrotności księcia.~- Obaj Radziwiłłowie -
172 II,39 | radością ujrzał w swym obozie księcia krajczego. Był już teraz
173 II,39 | radziwiłłowskie, że na pierwszy widok księcia Michała zatrząsł się ze
174 II,39 | chorągiew?~- Zniesiona przez księcia Bogusława.~- Siła zginęło?~-
175 II,39 | przodku, nie po zadzie wojsk księcia Bogusławowych szedł i chciałem
176 II,39 | za księciem, to on przed księcia się wysforował!~- Niechże
177 II,39 | wydostałem, od czego wielka księcia napadła konfuzja, albowiem
178 II,40 | raczej kompanion niż sługa księcia Bogusława.~Bogusław, który
179 II,40 | Sapieha.~- Ja zbójców na księcia Bogusława nasyłam?~Sakowicz
180 II,40 | mi przynajmniej pismo do księcia pana.~- Niech i tak będzie.
181 II,40 | istotnie nasadził zbója na księcia?~- Na Najświętszą Pannę,
182 II,40 | zatrzyma Sakowicza, a mnie do księcia wyśle. Może go wydobędę.~-
183 II,40 | Uczynię, co mogę. Napiszę do księcia, że mu, kogo chce, za tego
184 II,40 | zatrzyma, a ja z listem do księcia pojadę. Może wskóram...
185 II,41 | jakimi słowy ma przemówić do księcia, aby go skłonić i przekonać.
186 II,41 | rękodajnych dworzan wzięło księcia pod ramiona; on zaś zwrócił
187 II,41 | nieznośnie. Tam ułożono księcia Bogusława na długim polowym
188 II,41 | królowi wojujem!~- Bij!~- Do księcia!~- Stój!~W zamieszaniu jakaś
189 II,41 | Soroki, mieliśmy ją przed księcia dostawić po ukaranie.~-
190 III,6 | przednia straż, złożona z pułku księcia Dymitra Wiśniowieckiego,
191 III,9 | rozlewie zeszło; za czym poszła księcia Dymitra Wiśniowieckiego
192 III,11| sztychem zaprzysiągł, że księcia samego nie było w oddziale,
193 III,11| niegdyś oficer rajtarii księcia wojewody wileńskiego, którego
194 III,12| powie o osobie i obyczajach księcia, mogą i fortele zależeć.
195 III,13| powie o osobie i obyczajach księcia, mogą i fortele zależeć.
196 III,14| posłowie od elektora, od księcia Janusza. Wiedzieliśmy, że
197 III,14| Radziwiłłowie zginą. Sakowicz za księcia sprawy publiczne odrabiał
198 III,14| że to zwykły dworski u księcia obyczaj. Aleć wprędce się
199 III,14| Przyszły złe wieści od księcia Janusza, Sakowicz jeden
200 III,14| twierdzili, że to tylko fortel księcia, aby do większej przyjść
201 III,14| Dość było spojrzeć na księcia, by to poznać. On, któremu
202 III,14| sprawy Pan Bóg. Ten, tknąwszy księcia palcem, obalił go na łoże
203 III,14| Borzobohata kazała Sakowiczowi, by księcia zdradził, a jej i towarzyszce
204 III,16| Ketling bliskim był osoby księcia Bogusława, jednakże nie
205 III,16| namów Sakowicza i z wolą księcia wojewody wileńskiego "Wołoszka"
206 III,16| wytrwale zwierza. Bawiła księcia własna przenikliwość, subtelność
207 III,16| pochwałach i uniesieniach dla księcia tak wielkich, że bóstwo
208 III,16| czarów?... A unikać młodego księcia nie było możności żyjąc
209 III,16| przyjaznych uczuć dla młodego księcia, a spostrzegłszy wkrótce,
210 III,16| został na rozstrzelanie przez księcia; Billewiczówna, dowiedziawszy
211 III,16| wdzięczności i podziwieniu dla księcia.~Ród jej był zbyt mały,
212 III,16| pannami takiej samej kondycji. Księcia unosiła wprawdzie popędliwość,
213 III,16| Przyczyną upadku i śmierci księcia wojewody pani jesteś.~-
214 III,16| Elektor i Szwedzi na usługi księcia, a że całą zajmują Rzeczpospolitę,
215 III,16| ten oddział. Spotkaliśmy księcia, gdy już wracał. Uważałem,
216 III,16| władzy tego zdradzieckiego księcia. Ale dokąd się udać? Wsie
217 III,17| niezbrodzonych lasów. Nieobecność księcia Bogusława utwierdzała ich
218 III,17| nabiegła krwią na widok młodego księcia, i przez chwilę stali oboje
219 III,17| mość chce mówić o śmierci księcia wojewody? - odparł miecznik.~
220 III,18| przecierać i spoglądać to na księcia, to wokoło po komnacie,
221 III,18| zmiarkował, że nieprzyjemną dla księcia rzecz chciał powiedzieć,
222 III,19| Sakowicz nie odstępował księcia przez dwa dni, bo drugi
223 III,20| pierwszego postoju, po wyjeździe księcia - rzekł Ketling - dlatego
224 III,20| pisał) jest już w ręku księcia, który nie czekając na pana
225 III,20| wysforował się z Tatary przed księcia i wszystkich gońców przejmował.~ ~~~ ~~~~ ~~~~ ~~~
226 III,21| godziny...~- Jakże to? U księcia Bogusława?~- U tego zdrajcy!
227 III,21| zwracając się do Oleńki.~- Księcia Bogusława znam z dawna -
228 III,21| wracając do podlaskiej księcia ekspedycji, to inna sprawa.
229 III,21| dlatego wielce do osoby księcia był przywiązany. Jechał
230 III,21| starosty kałuskiego, zatem i księcia pana, dla której kazał wszelkie
231 III,21| zostawiłem cały obóz i samego księcia pana, którego w dodatku
232 III,21| Gdzieś waćpan zostawił księcia?~- Na dzień drogi od Sokółki;
233 III,21| co mówiłam? Kto zgnębił księcia Bogusława? może pan Sapieha?...
234 III,22| Sapieha i ów Babinicz ścigają księcia i czy zamierzają wojnę przonieść
235 III,22| uderzeniu go obuszkiem przez księcia chorzał dni kilka, Sakowicz,
236 III,22| to nie przydało.~Bolało księcia serce na myśl, co taki Babinicz
237 III,23| godzinę później nie było już księcia w Taurogach. Został Sakowicz
238 III,23| się w miesiąc po wyjeździe księcia, ale zwodnica dała mu chytrą
239 III,23| tylko:~- Z wyjątkiem zdrady księcia, wszystkiego waćpanna ode
240 III,23| bardziej niż po wyjeździe księcia.~Anusia Borzobohata poczęła
241 III,23| widzę, wbrew intencjom księcia w niewoli tu trzymana? Wiedzże
242 III,23| dawna nie miał wieści od księcia Bogusława i próżno łamał
243 III,23| Jana Kazimierza.~- Gdyby księcia nie było w Warszawie - mówiono -
244 III,23| a że wiadomo, iż głowa księcia Janusza na pień była przeznaczona,
245 III,23| z rozpaczą, bo raz, że księcia kochał, a po wtóre, wiedział,
246 III,23| niepewności i męki, przybył od księcia Bogusława goniec z długim
247 III,24| jeśli Babinicz ruszy na księcia Bogusława, zajść mu od granicy
248 III,24| Babinicz, po uderzeniu na księcia, gdy pozna, że nie z samą
249 III,24| koni pan Bies Kornia od księcia Bogusława z doniesieniem,
250 III,25| jeśli Babinicz ruszy na księcia Bogusława, zajść mu od granicy
251 III,25| Babinicz, po uderzeniu na księcia, gdy pozna, że nie z samą
252 III,25| koni pan Bies Kornia od księcia Bogusława z doniesieniem,
253 III,27| własnego grafa Waldeka, był księcia Wismaru, Bruncla, Konnaberga,
254 III,27| rzeczywistości słuchał we wszystkim księcia Bogusława, którego wpływom
255 III,27| Dawno waść służysz u księcia Bogusława? - pytał mały
256 III,27| pytał mały rycerz.~- Ja u księcia w jego nadwornym wojsku
257 III,27| zwłaszcza że tam się wszystko księcia Radziwiłła głową dzieje.~-
258 III,27| bitwy przed frontem wojsk księcia ściskał i całował. Prawda,
259 III,27| własna pana hetmanowa, trzy księcia Michała Radziwiłła, Korsakowa
260 III,27| wolentarska, za nią pancerna księcia krajczego Michała Radziwiłła.~
261 III,27| Chmurka białego dymu otaczała księcia, bo właśnie przed chwilą
262 III,27| rapiera i szabli ni odróżnić księcia od Kmicica. Czasem zaczernił
263 III,27| odbił z taką siłą, że rapier księcia aż do boku końskiego odleciał
264 III,27| rękojeść, zbliżył się do księcia.~Straszny był, bo blady
265 III,27| zaś odrzekł spiesznie:~- Księcia Bogusława Bóg pokarał tą
266 III,27| Rycerze umilkli zaraz.~Księcia Michała kochano powszechnie
267 III,27| wraz z panem Gnoińskim po księcia.~Lecz sprawa nie poszła
268 III,28| prawdopodobnie z poleceń księcia Janusza Radziwiłła, dlatego
269 III,28| takie były skutki zdrady księcia Janusza Radziwiłła.~Lecz
270 III,28| grafa Waldeka, Izraela i księcia Bogusława. Wojsko zniesione
271 III,28| całej Żmudzi. - Babinicz księcia Bogusława własną ręką usiekł
272 III,28| Sapiehą służąc - całkiem księcia Bogusława w czasie pierwszej
273 III,30| rotmistrz tatarski chorągwi księcia Jaremy Wiśniowieckiego;
274 III,30| będzie policzone za to, żem księcia Bogusława oszczędził, nad
275 III,32| szwedzkiej inkursji po stronie księcia wojewody się opowiedział,
276 III,32| intencji, perswazją tegoż księcia do błędu przywiedzion, jakoby
277 III,32| kroczył!~A przybywszy do księcia Bogusława, który za przedawczyka
278 III,32| nie obiecywał, ale samego księcia zbrojną ręką porwał, aby
279 III,32| czytał dalej:~"Przez tegoż księcia postrzelon, ledwie do zdrowia
280 III,32| głównie się przyczynił, księcia Bogusława własną ręką obalił
|