Tom, Rozdzial
1 I,5 | ludzi trudno było w całej Rzeczypospolitej znaleźć. I Kmicic nie mógł
2 I,5 | człowiekiem, mogli byli znaczne Rzeczypospolitej oddać przysługi. Ale Kmicic
3 I,5 | zapowiednich, nie mógł ze skarbu Rzeczypospolitej żadnej spodziewać się pomocy.
4 I,5 | Każdy sobie pan w naszej Rzeczypospolitej, kto jeno ma szablę w garści
5 I,5 | kawalkatora nie masz w całej Rzeczypospolitej. Prócz tego, gdybyś go waćpanna
6 I,6 | wzrastał coraz bardziej w Rzeczypospolitej. Wojna straszliwa zawisła
7 I,6 | magnaci więcej o sobie niż o Rzeczypospolitej myśleli. Pękały już bowiem
8 I,6 | spojenia w potężnej budowie tej Rzeczypospolitej.~Kraj ludny, bogaty, pełen
9 I,6 | brakło. Różne potężne w Rzeczypospolitej domy, ogarnięte wichrem
10 I,6 | że więcej niż szczęścia Rzeczypospolitej pożądał dla swego domu prawa
11 I,9 | jeżelim nie pierwszy w Rzeczypospolitej na szable, tom drugi. Tymczasem
12 I,10 | pociechy dla strapionych w Rzeczypospolitej ludzi. Cała jej wschodnia
13 I,10 | Wielkopolsce i wszystkich ziemiach Rzeczypospolitej.~Była to nie tylko wojna,
14 I,10 | szlachty zamieszkującej obszary Rzeczypospolitej wielkopolska właśnie najmniej
15 I,10 | zleciało się do Piły z całej Rzeczypospolitej.~Migotały barwy czerwone,
16 I,10 | wszystkim nieszczęściom Rzeczypospolitej winien? - odparł wojewoda -
17 I,10 | piechoty bardzo porządnej dla Rzeczypospolitej na ten termin wystawił.
18 I,10 | własne fortuny niż na całość Rzeczypospolitej. Wszystkie te ziemie, po
19 I,10 | pierzchną wszyscy nieprzyjaciele Rzeczypospolitej - to oddajcie się w protekcję
20 I,10 | ziemie i wszystkie zamki będą Rzeczypospolitej powrócone. Vivat Carolus
21 I,11 | jego głośne było w całej Rzeczypospolitej - sam król kochał się w
22 I,11 | bo je rycerstwo w całej Rzeczypospolitej ze czcią powtarza i za przykład
23 I,11 | której wyrzekli się króla i Rzeczypospolitej... Odtąd tam ma już być
24 I,11 | nieprzyjaciel odciął od Rzeczypospolitej i tylko do Krymu maja wolną
25 I,11 | największego żołnierza w Rzeczypospolitej i przyjaciela mego szczerego,
26 I,11 | bowiem tak bywało, że w Rzeczypospolitej paliła się wojna, umierał
27 I,12 | śmierci księcia Jeremiego w Rzeczypospolitej nie największy... Pobili
28 I,12 | życzliwszy powinien być Rzeczypospolitej, a od niego teraz siła zależy.
29 I,12 | zastawić, co jako lennik Rzeczypospolitej powinien uczynić, jeśli
30 I,12 | jeszcze ze sobą przeciw Rzeczypospolitej nie sprzymierzyli...~- Wiesz
31 I,12 | sądu, bez sejmu, bez woli Rzeczypospolitej całej, czego i sam król
32 I,12 | wszedł za Wittenbergiem do Rzeczypospolitej; Poznań już zajęty, cała
33 I,12 | całkiem jeszcze wygasło w Rzeczypospolitej... A co do trzech głów,
34 I,12 | takiego drugiego pana w Rzeczypospolitej, a z dawnych jeden tylko
35 I,12 | liczne głosy. - Nie masz w Rzeczypospolitej większego!... Słuchajcie!~-
36 I,13 | wodzów, dygnitarzy i całej Rzeczypospolitej: oto, żeby z żadnym nieprzyjacielem
37 I,13 | dygnitarzy na dwóch krańcach Rzeczypospolitej zaprzedaje ojczyznę! - ozwał
38 I,14 | całym światem w imię całości Rzeczypospolitej. Owi pułkownicy, którym
39 I,14 | miał równego sobie w całej Rzeczypospolitej.~Po odjeździe posłów i wojewody
40 I,14 | najściu, ba! Broń całej Rzeczypospolitej, wyżeń z granic wszystkich
41 I,14 | nie może zagarnąć całej Rzeczypospolitej... Zajmie Prusy Królewskie,
42 I,15 | ani jeden szlachcic w tej Rzeczypospolitej z głową nie chodził. A neminem
43 I,17 | hetmanem, ten zdrajca króla i Rzeczypospolitej!... Dlatego to rzuciliśmy
44 I,17 | bo ostrzejszego w całej Rzeczypospolitej nie ma... A gdy jeszcze
45 I,17 | Nie masz już takiej gęby w Rzeczypospolitej, która by jego imienia nie
46 I,18 | największych mężów, decus tej Rzeczypospolitej?~- Toć ja nie z własnej
47 I,19 | dwóch najazdów w granice Rzeczypospolitej i coraz zaciętszej wojny
48 I,19 | przyszłości wypłynąć ocalenie Rzeczypospolitej, ale zanim do kroków nieprzyjacielskich
49 I,20 | Kazimierzowi? Szwecji czy Rzeczypospolitej? Zmysły waćpan straciłeś!~-
50 I,22 | tkwią, które na pożytek Rzeczypospolitej wyjdą.~- Jakoż od drugiego
51 I,22 | naczelny wódz połowy wojsk Rzeczypospolitej i jeden z najwyższych jej
52 I,22 | wami, gdyby szło o szkodę Rzeczypospolitej, ale tu Rzeczpospolita szkody
53 I,23 | co o jego afektach dla Rzeczypospolitej trzymać... Ale on zbyt ostrożny
54 I,23 | Kmicic.~- Że noga szwedzka z Rzeczypospolitej nie wyjdzie! - odparł ponuro
55 I,23 | nie miał już co robić w Rzeczypospolitej. Królowi szwedzkiemu tego
56 I,23 | takiej dziedziczki nie masz w Rzeczypospolitej, a gdyby się dwie fortuny
57 I,23 | domu własnym więcej niż o Rzeczypospolitej myśli...~- Cóż mam mu mówić?~-
58 I,24 | drugiego nie masz w całej Rzeczypospolitej. Jak tam przyjedziesz, to
59 I,25 | galimatias w tej waszej Rzeczypospolitej, galimatias!... W świecie
60 I,25 | postępki dobrem i zbawieniem Rzeczypospolitej osłania. Już też ta Rzeczpospolita
61 I,25 | książę hetman ma tylko dobro Rzeczypospolitej na celu?...~Bogusław rzucił
62 I,25 | tacy głupi ludzie w tej Rzeczypospolitej, którzy nie chcą za czerwone
63 I,26 | inaczej nie żyć by nam w tej Rzeczypospolitej. Za granicą także się nie
64 I,26 | samym diabłem na zgubę tej Rzeczypospolitej się zmawiacie?... To płaszcz
65 II,1 | zalegających w tej chwili pola Rzeczypospolitej nie było ani jednego obozu,
66 II,2 | pogrążyć mogą, bo w nich zdrada Rzeczypospolitej jawna, jako i to, że Szwedów
67 II,3 | rzekł Kmicic - w całej Rzeczypospolitej za okrutnika i hetmańskiego
68 II,4 | zdrajcy?~- Ci, którzy króla i Rzeczypospolitej odstąpili.~- A jak się ma
69 II,5 | masz takiego drugiego w Rzeczypospolitej!~- Jegomość znasz pana Sapiehę? -
70 II,6 | sprzymierzeńcy Jana Kazimierza i Rzeczypospolitej, przeciw królowi szwedzkiemu,
71 II,6 | potęga, gdyby panem całej Rzeczypospolitej został, nie miałaby równej
72 II,6 | których wieści po całej Rzeczypospolitej chodziły, gdy i świeże wypadki
73 II,6 | Gdyby takich tysiąc było w Rzeczypospolitej, nie przyszłoby do tego,
74 II,6 | nieprzyjaciel uwiódł - tedy pół Rzeczypospolitej do nas się zleci! Kto ma
75 II,6 | jak mało żołnierzy w całej Rzeczypospolitej.~Przywitali go więc po dawnemu
76 II,6 | przez dzisiejszą noc, że pół Rzeczypospolitej wziąść by można za nie w
77 II,6 | nieprzyjaciele, którzy w granicach Rzeczypospolitej grasują?~- Prawda jest! -
78 II,6 | obróciłem i wszystko w ręce Rzeczypospolitej, godnie tu przez władzę
79 II,6 | jak drugiego nie masz w Rzeczypospolitej, a nasz pan Zagłoba dobry
80 II,7 | jakim wschodnim okrawkiem Rzeczypospolitej zaspokoić raczej wiecznie
81 II,8 | żywo, od początku świata w Rzeczypospolitej nie przygodziło!~Bogusław
82 II,9 | nad nich strzelców w całej Rzeczypospolitej. Jakoż zauważył, że wszyscy
83 II,9 | prochy wybuchły, to ani Rzeczypospolitej, ani królowi nie zbraknie
84 II,9 | południowo-wschodnich krainach Rzeczypospolitej i zapuszczając aż pod Lublin
85 II,10 | głośno łaskawego protektora Rzeczypospolitej.~Dawniej nieraz bywało,
86 II,10 | zbój napadał. O poprawie Rzeczypospolitej, o ratunku, o zrzuceniu
87 II,10 | też o przyszłych losach Rzeczypospolitej myśli, w tej nadziei, że
88 II,11 | rozgrzmiała po wszystkich krańcach Rzeczypospolitej i wypędziła resztę wiary
89 II,11 | mógł ostatni cios konającej Rzeczypospolitej zadać, tymczasem w Prusach
90 II,11 | się nad wsiami i miastami Rzeczypospolitej.~Za Piotrkowem wjechał znów
91 II,11 | wierniejszym królowi polskiemu i Rzeczypospolitej niż oni sami? Czemu miałbym
92 II,12 | przestąpić. Pana swego opuścił, Rzeczypospolitej odstąpił, ale matki swej,
93 II,12 | jest katolik, nam i całej Rzeczypospolitej, i naszemu wygnanemu królowi
94 II,13 | Jedyny to był kąt taki w Rzeczypospolitej i właśnie pan Andrzej do
95 II,13 | pomniejszych i słabszych fortec Rzeczypospolitej. A co do załogi, można było
96 II,16 | wspominano nie tylko tu w Rzeczypospolitej, ale i za granicą.~- Czołem! -
97 II,16 | prawdziwych żołnierzy w tej Rzeczypospolitej: ja w Koronie, a Kmicic
98 II,17 | Zgromadzenia - ale o losy całej Rzeczypospolitej. Spostrzegł Miller, że ów
99 II,17 | pomocą i już wszedł w granicę Rzeczypospolitej, Kozaków, którzy się oponowali,
100 II,17 | bo na was zbawienie całej Rzeczypospolitej spoczywa.~Tu zadrżał głos
101 II,17 | drugiego kawalera nie masz w Rzeczypospolitej...~- Tak ciemno, tak ciemno! -
102 II,18 | pierwszy pułkownik w całej Rzeczypospolitej. Wszyscy o nim wiedzą, wszyscy
103 II,18 | dwóch jest pułkowników w Rzeczypospolitej, dwóch tylko: ja i ty! A
104 II,19 | wszystko burzy się w naszej Rzeczypospolitej. Niech jeno taki Kmicic
105 II,19 | Śląska i o powstaniu całej Rzeczypospolitej przeciw Szwedom. Zresztą
106 II,20 | Andrzejowi, co słychać w Rzeczypospolitej, pan Andrzej zaś, zamknięty
107 II,20 | wiosny ani jednego Szweda w Rzeczypospolitej nie będzie...~- Da Bóg,
108 II,20 | Przecie wiadomo było w całej Rzeczypospolitej, że jeżeli Radziwiłł zatriumfował
109 II,20 | kraju z pogranicznych ziem Rzeczypospolitej przed uciskiem szwedzkim,
110 II,20 | krakowskiego, pierwszego senatora Rzeczypospolitej, który ani na chwilę nie
111 II,20 | przelatywał tysiącami w całej Rzeczypospolitej manifest Jana Kazimierza,
112 II,20 | nadziei i do ratunku upadłej Rzeczypospolitej się zrywać.~"Nie minął jednak
113 II,22 | każdy rozumiał, że tu o losy Rzeczypospolitej chodzi i o wielkie, niebywałe
114 II,22 | obywatele tej prześwietnej Rzeczypospolitej, iż ten tylko między wami
115 II,22 | sejmy, jedyny fundament tej Rzeczypospolitej, na niczym się rozchodzą,
116 II,22 | ratować, kto dawny blask tej Rzeczypospolitej przywrócić, jeśli nie ten,
117 II,22 | nad wprowadzeniem ładu do Rzeczypospolitej pracowała.~Wracał więc król
118 II,22 | rozchodzi się wieść po całej Rzeczypospolitej, żeś wasza królewska mość
119 II,22 | Kazimierza wyruszył już do granic Rzeczypospolitej. Wielu nawet znacznych senatorów
120 II,22 | Jeśli jest jaki człowiek w Rzeczypospolitej gotowy zdradzić nawet króla,
121 II,22 | nie dla siebie, ale dla Rzeczypospolitej.~Maria Ludwika wraz z pannami
122 II,23 | jak nie masz drugiego w Rzeczypospolitej.~- Którenże to jest taki
123 II,23 | to sprawa nasza i całej Rzeczypospolitej... Bo jeśli to jaki przedawczyk,
124 II,23 | się w piersi w całej tej Rzeczypospolitej? Być to może, żem ciężej
125 II,25 | doprowadziły go do tego, że dla Rzeczypospolitej stał się nawet od strasznego
126 II,26 | wojny imię moje w całej Rzeczypospolitej zasłynęło... Jam jest Andrzej
127 II,26 | bo musiałby chyba pół Rzeczypospolitej do piekła wysłać, tych wszystkich
128 II,26 | twoich zasługach w całej Rzeczypospolitej będzie głośno, wtedy niech
129 II,27 | wszystkich stanów i ludów Rzeczypospolitej. "Nawet infames wszyscy (
130 II,27 | przeciw nieprzyjacielowi Rzeczypospolitej iść powinni. Gdyż jako wszyscy,
131 II,27 | sercach z myślą naprawy Rzeczypospolitej nosili, przekonali się ze
132 II,27 | prymas. - Niech jeno poprawa Rzeczypospolitej nastąpi, a nie ustraszy
133 II,27 | żołnierz wyjdzie z granic Rzeczypospolitej.~Na to pan Domaszewski uderzył
134 II,27 | nogach wyszedł z granic Rzeczypospolitej? Nie może być, miłościwy
135 II,27 | drugiego rezoluta nie masz w Rzeczypospolitej!~Lecz król począł znowu
136 II,27 | tam wreszcie teraz w tej Rzeczypospolitej za oręż nie chwyta! Nie
137 II,28 | Inny już wiatr w całej Rzeczypospolitej wieje - rzekł pan Stanisław-
138 II,28 | jest jakowaś siła na obronę Rzeczypospolitej, a już czyjeś warcholstwo
139 II,29 | wszystko, co się w oblężonej Rzeczypospolitej działo, a działy się rzeczy
140 II,29 | wolności tej prześwietnej Rzeczypospolitej restaurować pragną. Co się
141 II,30 | zmienił się w istotną stolicę Rzeczypospolitej. Wraz z królem przybyła
142 II,30 | świętokradzkiej ręki na Patronkę Rzeczypospolitej w Częstochowie.~Zaś kozactwo
143 II,30 | sto tysięcy ordy na pomoc Rzeczypospolitej, z której czterdzieści tysięcy
144 II,30 | znaczniejszych, we wszystkie strony Rzeczypospolitej, aż hen do dalekich Prus
145 II,30 | rana do nocy, więcej dobro Rzeczypospolitej niż własny wczas, niż własne
146 II,30 | w przyszłości do poprawy Rzeczypospolitej mogło posłużyć.~Nadeszła
147 II,30 | starać się będę ze stanami Rzeczypospolitej usilnie, ażeby odtąd utrapione
148 II,30 | tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki. Za czym
149 II,31 | zmienił się w istotną stolicę Rzeczypospolitej. Wraz z królem przybyła
150 II,31 | świętokradzkiej ręki na Patronkę Rzeczypospolitej w Częstochowie.~Zaś kozactwo
151 II,31 | sto tysięcy ordy na pomoc Rzeczypospolitej, z której czterdzieści tysięcy
152 II,31 | znaczniejszych, we wszystkie strony Rzeczypospolitej, aż hen do dalekich Prus
153 II,31 | rana do nocy, więcej dobro Rzeczypospolitej niż własny wczas, niż własne
154 II,31 | w przyszłości do poprawy Rzeczypospolitej mogło posłużyć.~Nadeszła
155 II,31 | starać się będę ze stanami Rzeczypospolitej usilnie, ażeby odtąd utrapione
156 II,31 | tej chwili w miłości dla Rzeczypospolitej i jej Patronki. Za czym
157 II,33 | mość dla niej w całej tej Rzeczypospolitej, zalanej płomieniem wojny.~-
158 II,33 | wielka była w tych stronach Rzeczypospolitej przeciw pogaństwu zawziętość.
159 II,33 | nich jednego dachu całego w Rzeczypospolitej nie zostanie.~- Pewnie,
160 II,34 | dowodnie, jako chan daje pomoc Rzeczypospolitej. Zaświeciły się oczy Tatara,
161 II,34 | porzucić i obrony majestatu i Rzeczypospolitej zaniechać, wstyd by mi było
162 II,35 | jakkolwiek najznamienitsze domy w Rzeczypospolitej otwierały mu szeroko podwoje,
163 II,35 | człek zacny i lepszy syn Rzeczypospolitej od wielu innych.~A jako
164 II,35 | Jeremim, po panu swego czasu w Rzeczypospolitej prawie największym, który
165 II,35 | twarzy. Dumna pani w całej Rzeczypospolitej nie widziała partii godnej
166 II,37 | przekonywał, iż chan naprawdę Rzeczypospolitej idzie z pomocą. Oczywiście
167 II,37 | wielce nam miłym, dla dobra Rzeczypospolitej i Waszych wiekopomnych zasług,
168 II,37 | Sapieha, jak mówiono wówczas w Rzeczypospolitej, "zastawił kontusz i sprzedał
169 II,38 | przekonywał, iż chan naprawdę Rzeczypospolitej idzie z pomocą. Oczywiście
170 II,38 | wielce nam miłym, dla dobra Rzeczypospolitej i Waszych wiekopomnych zasług,
171 II,38 | Sapieha, jak mówiono wówczas w Rzeczypospolitej, "zastawił kontusz i sprzedał
172 II,40 | posyła wojsko w granice Rzeczypospolitej, której jest lennikiem,
173 II,41 | zdrajca przeciw królowi i Rzeczypospolitej! Was otoczono i jutro w
174 III,1 | ROZDZIAŁ 1~W czasie gdy w Rzeczypospolitej wszystko, co żyło, siadało
175 III,1 | stracił nadzieję utrzymania Rzeczypospolitej, lecz wyrzekając się w duszy
176 III,1 | wytrwale przy dawnym panu i Rzeczypospolitej. Powrót Jana Kazimierza
177 III,1 | ruszył Karol Gustaw do Rzeczypospolitej, aby Jana Kazimierza na
178 III,1 | miastach i nim się kto w Rzeczypospolitej opatrzył, nim wieść się
179 III,1 | wichrem, aż hen! ku południowi Rzeczypospolitej.~Po drodze palił i ścinał.
180 III,1 | nadzieje Jana Kazimierza i Rzeczypospolitej spoczywały. Mógł się spodziewać,
181 III,2 | utrzymywali, iż to jest twierdza w Rzeczypospolitej najpotężniejsza, i przytaczali
182 III,2 | każden magnat mocen był w tej Rzeczypospolitej zawierać albo przynajmniej
183 III,2 | tylko zależy uspokojenie Rzeczypospolitej, trzeba mu wmówić, iż on
184 III,2 | Skrzetuski - inne by były Rzeczypospolitej koleje. Kozactwo byłoby
185 III,2 | starte, Zadnieprze przy Rzeczypospolitej, a Szwed teraz znalazłby
186 III,2 | wielki wojennik powstaje w Rzeczypospolitej.~- Mąż mój, który go pułkownikiem
187 III,3 | jakiej nie było w całej Rzeczypospolitej, stały w gotowości jeden
188 III,3 | obywatelom tej prześwietnej Rzeczypospolitej przywrócić.~Starosta kałuski
189 III,3 | gdybyś całą prowincję do Rzeczypospolitej przyłączył. Król ufa, panie,
190 III,3 | mój! Co się afektów dla Rzeczypospolitej tyczy - i owszem! - jeno,
191 III,3 | konceptu, nie wtedy będzie Rzeczypospolitej lepiej, kiedy Szwedzi będą
192 III,3 | doświadczonego i jednego w Rzeczypospolitej z najprzedniejszych. A on
193 III,3 | Wołodyjowskiego - inny już duch w Rzeczypospolitej i w szlachcie, inne czasy.
194 III,3 | każden z życzliwości dla Rzeczypospolitej i majestatu gotów wprzód
195 III,4 | drogami, bo gdy na północy Rzeczypospolitej potajały już śniegi i puściły
196 III,5 | działał, chociażby to szkodę Rzeczypospolitej przynieść miało.~Więc surowe
197 III,5 | W proporcji do całej Rzeczypospolitej słusznie!~- Jam też nie
198 III,5 | były owego czasu w całej Rzeczypospolitej.~Wszystkich oczy zwróciły
199 III,5 | boleści, bo cóżem w tej Rzeczypospolitej ujrzał! Oto Opalińskich,
200 III,6 | Na to Czarniecki:~- I z Rzeczypospolitej ciecze. Jeśli teraz ujdą,
201 III,6 | zawodu podniósł, aby naprawie Rzeczypospolitej przeszkodzić.~Lecz czasu
202 III,6 | jeszcze chwila, a losy całej Rzeczypospolitej, losy Szwecji i całej wojny
203 III,6 | wysforował!~- Małoś tą szablą Rzeczypospolitej w mig nie zbawił!~- Bierz
204 III,6 | kawalerów!~- Sprzykrzy mu się w Rzeczypospolitej. Ciasne nań termina przyszły!~-
205 III,7 | ciasno mu będzie w całej Rzeczypospolitej, gdy takich dwóch będzie
206 III,7 | mogą wysłać w jedną stronę Rzeczypospolitej, ciebie w drugą. Nie wiadomo,
207 III,7 | przyłączymy Prus na wieki do Rzeczypospolitej, to chyba w kancelarii nie
208 III,9 | jarzmo i świeciła całej Rzeczypospolitej przykładem wytrwania, zawziętości,
209 III,9 | pozostał: wykupić się i oddać Rzeczypospolitej Inflanty szwedzkie.~Lecz
210 III,9 | kiedy Ty dasz spokój tej Rzeczypospolitej, a staremu Zagłobie ciepły
211 III,9 | największemu wojennikowi w Rzeczypospolitej - rzekł Jan Skrzetuski.~-
212 III,9 | skutek to zwycięstwo w całej Rzeczypospolitej wywrze, jak podniesie ducha,
213 III,10| trudno! Musim znów dziurę w Rzeczypospolitej na współkę łatać!~- Waćpan
214 III,10| się wydało, że szczęście Rzeczypospolitej psuć się na nowo poczyna,
215 III,11| obywatele gdańszczanie. Całej Rzeczypospolitej przykładem świecą. To się
216 III,11| jeden z najznamienitszych w Rzeczypospolitej rycerzy. Jakoż wprędce potrafił
217 III,11| zaczęło się nieszczęście Rzeczypospolitej.~- Jakże to? - spytało kilka
218 III,11| pana Czarnieckiego i całej Rzeczypospolitej. Ochota rosła, a z nią gwar
219 III,12| jakim nikt jeszcze w tej Rzeczypospolitej nie słyszał! Nie machaj
220 III,12| nad wszystkie panięta tej Rzeczypospolitej, w wierności nigdy się nie
221 III,12| klasztorach i miastach w całej Rzeczypospolitej, przychodziły do stolicy,
222 III,12| który wstąpił w granice Rzeczypospolitej i do upadku ją pod Ujściem
223 III,13| jakim nikt jeszcze w tej Rzeczypospolitej nie słyszał! Nie machaj
224 III,13| nad wszystkie panięta tej Rzeczypospolitej, w wierności nigdy się nie
225 III,13| klasztorach i miastach w całej Rzeczypospolitej, przychodziły do stolicy,
226 III,13| który wstąpił w granice Rzeczypospolitej i do upadku ją pod Ujściem
227 III,14| szlachciankami żenić, że w tej Rzeczypospolitej wszystka szlachta równa,
228 III,15| przy wszystkich ścianach Rzeczypospolitej, teraz zasię - mam świadków! -
229 III,15| król dodał:~- Kto by w tej Rzeczypospolitej jeno sprawiedliwość; nie
230 III,16| należeć do rozbioru tej Rzeczypospolitej, ażeby Litwę w udzielne
231 III,17| regalisty i patrioty od Rzeczypospolitej oderwę.~To rzekłszy książę
232 III,17| potężny zbawieniem byłby dla Rzeczypospolitej. Co więcej, zaraz teraz
233 III,18| brandenburski. Skoro w naszej Rzeczypospolitej szlachcic królem obran być
234 III,18| rzymskiego pokroju, od całej Rzeczypospolitej uwielbiany.~- Wyścigamy
235 III,18| wszystkich nieprzyjaciół Rzeczypospolitej zawzięte. Gdyby kogoś o
236 III,18| jaki był ich cursus i dla Rzeczypospolitej pożytek, to już waszmość
237 III,18| to kardynalny fundament Rzeczypospolitej... A cóż jest ojczyzna,
238 III,18| prawo dla swej prywaty dobro Rzeczypospolitej poświęcić?~Pan Tomasz słuchał.~-
239 III,20| nie włada jeszcze w całej Rzeczypospolitej.~Panna przestała się wahać
240 III,20| Na te przymorskie brzegi Rzeczypospolitej przyleciała ona późno, ale
241 III,20| czym poczęło huczeć w całej Rzeczypospolitej i roztaczały się te groźne
242 III,21| powiadał, że gdyby los całej Rzeczypospolitej zawisł od bitwy jednego
243 III,21| wiadomość, iż na południu Rzeczypospolitej zima trzyma się jeszcze
244 III,22| zamierzającemu wyprawę w głąb Rzeczypospolitej.~W Taurogach wypadło zostawić
245 III,23| wyprawie Karola Gustawa w dół Rzeczypospolitej, aż do krajów ruskich. Elektor
246 III,23| Ile było drzew w borach Rzeczypospolitej, ile kłosów kołysało się
247 III,23| jako szedł coraz w głąb Rzeczypospolitej z nogami we krwi, z głową
248 III,23| powtarzały wszystkie usta w całej Rzeczypospolitej:~- Warszawa wzięta!~Zdawało
249 III,23| zdoła uchronić głowę w tej Rzeczypospolitej niż on, który był prawą
250 III,24| zresztą czynili w całej Rzeczypospolitej Szwedzi. Chwilami, rzekłbyś,
251 III,24| sprawca wszystkich nieszczęść Rzeczypospolitej srodze odpowiadać by musiał.~
252 III,25| zresztą czynili w całej Rzeczypospolitej Szwedzi. Chwilami, rzekłbyś,
253 III,25| sprawca wszystkich nieszczęść Rzeczypospolitej srodze odpowiadać by musiał.~
254 III,26| wywrzeć zemsty za krzywdy Rzeczypospolitej i swoje na osobie zdrajcy,
255 III,26| elektor, lennik, zatem sługa Rzeczypospolitej z dobrodziejstw jej żyjący,
256 III,26| ściągając i z pożytkiem dla Rzeczypospolitej!:..~Tu wzdychał pan Andrzej
257 III,26| nóg twoich się położyć. Rzeczypospolitej i tobie jednej oddałbym
258 III,26| wejść na powrót w granice Rzeczypospolitej i mimo komend szwedzkich
259 III,26| pragnął nie sobie tylko, lecz Rzeczypospolitej służyć.~Tymczasem przyszły
260 III,26| teraz będzie już koniec Rzeczypospolitej!"~Wszyscy ludzie, których
261 III,26| się koło Dospady w granice Rzeczypospolitej.~Wieści wkrótce przyszły
262 III,26| wreszcie gruchnęło znów po Rzeczypospolitej nazwisko pana Czarnieckiego.
263 III,26| a i prusactwu za opresję Rzeczypospolitej spłacić się przygodzi."~
264 III,27| Że zaś kiedyś, służąc w Rzeczypospolitej w cudzoziemskim autoramencie,
265 III,27| najpotężniejszych panów w Rzeczypospolitej, on, który wczoraj jeszcze
266 III,28| na króla, na ojca całej Rzeczypospolitej...~Noc biegła, a sen nie
267 III,30| ognistej, tylu kawalerów w tej Rzeczypospolitej, a czemu to żaden na czele
268 III,30| Rakoczym stanęła i podział Rzeczypospolitej ułożony. Osiemdziesiąt tysięcy
269 III,30| takiemu narodowi, biada tej Rzeczypospolitej! Tu panu Kmicicowi strach
270 III,31| stoczyły wojska, szlachta i lud Rzeczypospolitej z nieprzyjaciółmi. Walczono
271 III,31| słabszym, czołem do nóg Rzeczypospolitej uderzył i Szwedów bić począł;
272 III,31| było wtargnąć w granice Rzeczypospolitej niż wyjść z nich bez kary.
273 III,31| Bogusław już teraz królowi i Rzeczypospolitej służy - odpowiedziała z
274 III,32| kawalera, wiary, majestatu i Rzeczypospolitej obrońcę nieżyczliwość ludzka
275 III,32| nowych obrońców tej miłej Rzeczypospolitej przysporzyć, do czego, tuszę,
|