Tom, Rozdzial

4501 II,18 |                  takich uczynków gotowych. Nie wiecie dnia i godziny!~-
4502 II,18 |                  my wiemy. Ale Jasnej Góry nie zdobędziecie, dopóki tam
4503 II,18 |             śmierci, nastał czas, w którym nie ma potrzeby dłużej ukrywać
4504 II,18 |                  je sława i poświęcenie.~- Nie nazywam się Babinicz - odrzekł
4505 II,18 |               zdziwieniem, bo dla nich nic nie mówiło nazwisko Kmicica.
4506 II,18 |                  zaraz pomiarkowali, że to nie lada musi być żołnierz,
4507 II,18 |                   znajdujesz, nic pomóc ci nie mogę, ale proszę, podaj
4508 II,18 |                nozdrzami parskać począł.~- Nie podaję ręki zdrajcom, którzy
4509 II,18 |              przeszedł do Jana Kazimierza. Nie masz mu równego między żołnierzami,
4510 II,18 |                    na sobie, póki się inni nie opatrzyli i śladem jego
4511 II,18 |                    opatrzyli i śladem jego nie zaczęli urywać nieprzyjaciół.
4512 II,18 |             jeszcze.~- Wasza dostojność... Nie mnie uczyć najznamienitszego
4513 II,18 |                    boku naszego pana... To nie żarty... Boże uchowaj, gdyby
4514 II,18 |                Kmicicowi życie darował? To nie może być!~- Ja chcę - odrzekł
4515 II,18 |                 skórki żywcem obłupię...~- Nie wiedziałeś nawet jego właściwego
4516 II,18 |               właściwego nazwiska, więc go nie znałeś. Co masz przeciw
4517 II,18 |                  tak jak nikt w życiu mnie nie znieważył.~- Co ci uczynił?
4518 II,18 |                 zazgrzytał.~- Lepiej o tym nie mówić... Daj mi go wasza
4519 II,18 |                 wszystko polskie rycerstwo nie obruszy się na waszą dostojność,
4520 II,18 |                   ja sobie radeczki dam... Nie będzie gniewów, dąsów, buntów...
4521 II,18 |                  poczęły drgać.~- Komu się nie podoba to, co z jeńcem uczynię -
4522 II,18 |                   w swym przeznaczeniu, że nie słyszał, co do niego mówił
4523 II,18 |                   niego mówił Kuklinowski; nie wiedział nawet, jak długo
4524 II,18 |                  kompanijki z Kuklinowskim nie chciał przyznać i kopnąłeś
4525 II,18 |                robaczku, miałeś słuszność! Nie dla ciebie kompanijka Kuklinowskiego,
4526 II,18 |         Kmicicowego boku, po czym rzekł:~- Nie za wiele od razu, z lekka,
4527 II,18 |              odjechał. Ledwie tchu z konia nie wyparł!~- Dobrze! - rzekł
4528 II,18 |                  wolna. Straże są; może by nie wpuściły nikogo, ale wypuścić,
4529 II,18 |                 całkiem dawny Kmicic.~- O! nie może być! - zakrzyknął nagle -
4530 II,18 |                  Miller naprawdę wzywał?~- Nie - odrzekł stary. - To ja
4531 II,18 |                   trupy leżące w słomie.~- Nie! Trzymać się w gotowości.
4532 II,18 |                   stary - tedy niczego się nie boję. Stanę za wierzejami
4533 II,18 |             nadszedł, powiem, że pułkownik nie kazał puszczać...~- Tak
4534 II,18 |                     Noc! Miller śpi. Straż nie chce puszczać, mówią, że
4535 II,18 |                     mówią, że żaden oficer nie wyjeżdżał!... Co to jest?~-
4536 II,18 |                dopóki swąd spalonego ciała nie począł się rozchodzić po
4537 II,18 |          zatwardziły serce pana Andrzeja i nie było w nim litości, zwłaszcza
4538 II,18 |                   puste. Świeże powietrze, nie przesycone dymem prochowym,
4539 II,18 |                    szelmy za szeląg rozumu nie mają! Zapomnieliście, zbóje,
4540 II,18 |                   synowie! Bodajem was był nie spłodził! Bez błogosławieństwa
4541 II,18 |             Szwedzkich oddziałów po drodze nie masz?~- Nie, bo wszyscy
4542 II,18 |            oddziałów po drodze nie masz?~- Nie, bo wszyscy pod Częstochową
4543 II,18 |             zdarzyło... My przeciw fortecy nie służyli, niech nas Bóg broni!
4544 II,18 |                 niech nas Bóg broni! żołdu nie brali, chyba się coś przy
4545 II,18 |            dochowali waszej miłości, bo to nie taka służba... Wasza miłość
4546 II,18 |              uczynili! - odrzekł Kmicic. - Nie spodziewałem się tego po
4547 II,19 |                    zdobycie tego klasztoru nie leży w mocy ludzkiej.~Wreszcie
4548 II,19 |                 posępni. W niczyich oczach nie było już nadziei ani wojskowej
4549 II,19 |                    mówił sobie w duchu, że nie ma żadnej rady do udzielenia,
4550 II,19 |                którą lepiej się pierwszemu nie wyrywać. Wszyscy czekali
4551 II,19 |                 panów polskich pułkowników nie przyszedł na tę naradę,
4552 II,19 |               klasztorne i że pobili się o nie z naszymi żołnierzami. Kilkunastu
4553 II,19 |                  panie hrabio, je znalazł, nie uważałbyś za potrzebne dzielić
4554 II,19 |                  potrzebne dzielić się nim nie tylko z Polakami, ale nawet
4555 II,19 |                   Przede wszystkim, panie, nie dzielę twojej życzliwości
4556 II,19 |                    z tobą wstydem i hańbą, nie mogąc nic wskórać przeciw
4557 II,19 |                     panie Wrzeszczowicz?~- Nie przypisuję panu więcej odwagi,
4558 II,19 |                   chcemy opanować fortecę, nie ich skarby.~Oficerowie ze
4559 II,19 |             Sadowski rzekł:~- Nic lepszego nie można uczynić, bo zarazem
4560 II,19 |                       Mniemam i ja, że już nie żyje - odpowiedział Miller. -
4561 II,19 |          przypomina mi naszą stratę niczym nie wynagrodzoną. Było to największe
4562 II,19 |                    jego królewskiej mości. Nie ukrywam panom, że wszystkie
4563 II,19 |             którymi jeszcze rozporządzamy, nie lepsze od fortecznych, i
4564 II,19 |            porozbijane być mogą. Większych nie ma skąd wziąść, bo ich i
4565 II,19 |                   pan marszałek Wittenberg nie posiada. Mości panowie!
4566 II,19 |              poczniem?... Zębami tej skały nie zgryziem! Bogdaj zaraza
4567 II,19 |                 waszmościów, ale gniew mój nie dziwota. Nie będę wspominał
4568 II,19 |                 ale gniew mój nie dziwota. Nie będę wspominał tych miast,
4569 II,19 |                   Torstensonie, zdobył, bo nie chcę wobec teraźniejszej
4570 II,19 |             fortecy czy też i nad tym, czy nie lepiej ustąpić?~Miller nie
4571 II,19 |                 nie lepiej ustąpić?~Miller nie chciał stawiać kwestii tak
4572 II,19 |                  tak jasno, a przynajmniej nie chciał, aby owo: albo -
4573 II,19 |             powinno.~Lecz żaden z oficerów nie chciał także pierwszy z
4574 II,19 |                    byłem tylko za tym, aby nie rozpoczynać oblężenia...
4575 II,19 |             wyprawę odpowiadał! - rzekł.~- Nie wszystkie moje rady spełniono -
4576 II,19 |              wmieszał się książę Heski. ~- Nie nazywaj, hrabio, tej twierdzy
4577 II,19 |                    żeśmy się tu na naradę, nie na krotofile zebrali!~-
4578 II,19 |                    wiadomo powszechnie, że nie Minerwa jest waszym opiekuńczym
4579 II,19 |               bóstwem, a ponieważ Mars wam nie dopisał i zrzekliście się
4580 II,19 |                Wrzeszczowicz - a choć wino nie zastąpi przyrodzonego dowcipu,
4581 II,19 |                   nam okazać, że nic sobie nie robimy ze straty działa,
4582 II,19 |                    się po pijatyce. Ale to nie wszystko. Należy rozpuścić
4583 II,19 |                  usilności, i kto wie, czy nie zmuszą przeora i opornych
4584 II,19 |            podobała się, bo w samej rzeczy nie była złą. Partia, o której
4585 II,19 |                  zakrzyknął:~- Kuklinowski nie żyje!~- Jak to? Co waść
4586 II,19 |                  pary, tak mówił:~- Gdybym nie widział, oczom bym nie wierzył,
4587 II,19 |              Gdybym nie widział, oczom bym nie wierzył, bo to nieludzka
4588 II,19 |                   będąc jeńcem, związanym, nie tylko się wyrwać, ale pobić
4589 II,19 |               storturować... tego człowiek nie mógł dokonać, to chyba diabeł!~-
4590 II,19 |                    Coś podobnego nigdy się nie przygodziło... To niepodobne
4591 II,19 |                  odrzekł książę Heski. - A nie wierzyliśmy wczoraj Polakom,
4592 II,19 |                  się rękami za głowę i nic nie mówił. Gdy wreszcie podniósł
4593 II,19 |                      choćby to był szatan, nie człowiek, bez pomocy, bez
4594 II,19 |                pomocy, bez jakowejś zdrady nie mógłby on tego dokonać.
4595 II,19 |              ciężka chwila. Wszyscy obecni nie mieli najmniejszej wątpliwości,
4596 II,19 |                 pohamował się i udając, że nie spostrzega nic wyzywającego
4597 II,19 |       nieprzyjaciele, musicie przyznać, że nie lada kto mógł spełnić takie
4598 II,19 |                   między innymi i na mnie, nie spadła. Dlatego to chciałem
4599 II,19 |                  do kwatery... Powiadają: "Nie masz go!" Posyłam tu, nie
4600 II,19 |                  Nie masz go!" Posyłam tu, nie masz go!... W kwaterze mówią,
4601 II,19 |                   mówią, że i na noc wcale nie wracał, ale nie byli niespokojni,
4602 II,19 |                  noc wcale nie wracał, ale nie byli niespokojni, bo myśleli,
4603 II,19 |                   z tego? - rzekł Miller - nie skleisz, panie hrabio, armaty,
4604 II,19 |                 choćbyś sobie przypomniał; nie wskrzesisz Kuklinowskiego!~
4605 II,19 |                  Rozbieżeli się. Mówią, że nie chcą dłużej służyć przeciw
4606 II,19 |               Zbrożek powtórzył pytanie.~- Nie wiadomo - odrzekł żołnierz. -
4607 II,19 |                takiego drugiego pułkownika nie masz ani między Polaki,
4608 II,19 |               mogli się stać groźni, jeśli nie dla armii Millera, to przynajmniej
4609 II,19 |                  my... Ani jeden transport nie przyjdzie nam bez jego pozwolenia,
4610 II,19 |         Kuklinowski?~- Na Kuklinowskim ran nie masz, jeno bok ma spieczony
4611 II,19 |                   Heski - przez cały dzień nie tknę jedzenia.~Nagle Millera
4612 II,19 |                    to musi być wspólnik!~- Nie wiem, czyli ten żołnierz
4613 II,19 |                 nawet szańce, którym żadne nie groziło niebezpieczeństwo.
4614 II,19 |                    mu się z powagą czapką. Nie dziwota! Czuł się już bezpieczny
4615 II,19 |               Miller był jakby odrętwiały, nie odrzekł ni słowa, pozwolił
4616 II,19 |                    się w niej i cały dzień nie chciał nikogo widzieć.~Rozmyślał
4617 II,19 |                  się na chwilę, i wołać:~- Nie gub niewinnych!.... Krew
4618 II,19 |                    księdza Kordeckiego, by nie narażał na zgubę świętego
4619 II,19 |                habicie, jakich nigdy dotąd nie bywało. Szczęściem, że i
4620 II,19 |                   okazać oblężonym, że już nie potrzebują ni kul, ni armat,
4621 II,19 |                   tak mówić począł:~- Zali nie przysięgliśmy sobie, że
4622 II,19 |            powrotem na ziemię, a dusze już nie wrócą...~.Niebo otworzy
4623 II,19 |                   w serce moje i wiesz, że nie kłamię temu ludowi mówiąc,
4624 II,19 |                   już bardzo..." I któż by nie chciał takiej nagrody za
4625 II,19 |            przybytku Twego, więc mi odejść nie wolno; Tyś mnie na straży
4626 II,19 |                  było je przeżegnać, ażeby nie wybuchły...~Tu zwrócił się
4627 II,19 |               Kłamią nieprzyjaciele wasi i nie ma prochowych smoków pod
4628 II,19 |                 przestrach wiarę potłumił, nie zasłużyliście na to, aby
4629 II,19 |                łaski i odpocznienia - więc nie masz prochów pod stopami
4630 II,19 |                   raz trzeci powiadam wam: nie masz prochów pod kościołem !
4631 II,19 |                  oni milczeli także i nikt nie wystąpił. Przeciwnie, otucha
4632 II,19 |                   fortecę wysadzić, czemuż nie wysadzają?~- Chwała Najświętszej
4633 II,19 |                 Najświętszej Pannie! Czemu nie wysadzają? - powtórzyło
4634 II,19 |                    jałmużnę prosiły, i nic nie obawiając się ludzi. Zdumieli
4635 II,19 |                wystrzały, i na huk armatni nie uważają, jeno do zabudowań
4636 II,19 |       nieprzyjaciela od swojego odróżni.~- Nie może to być - odrzekł inny
4637 II,19 |                  prochy, to by te ptaki tu nie przyleciały.~- Prawdali
4638 II,19 |               oznajmiał, iż jeśli twierdza nie podda się do jutra, zostanie
4639 II,19 |                   pod brzemieniem bojaźni, nie uwierzyli teraz temu wezwaniu.~-
4640 II,19 |                 Napiszmy im tedy, żeby nas nie żałowali. Niech wysadzają!~
4641 II,19 |                   odpowiedzią, rzekł mu:~- Nie traćcie próżno słów i czasu!...
4642 II,19 |                     chwała Bogu, na niczym nie zbywa. Ptaki nawet od was
4643 II,19 |                zeznań żadnych z męczennika nie wydobył; wydobył tylko rozpaczliwe
4644 II,19 |             przekonanie, że tych ludzi nic nie zachwieje, nic ich nie złamie,
4645 II,19 |                 nic nie zachwieje, nic ich nie złamie, i zniechęcił się
4646 II,19 |                   im odrzekła:~- Nikt inny nie chciał pójść, bo wy posłów
4647 II,19 |                   na świecie, więc się was nie boję, a jeśli nie wierzycie,
4648 II,19 |                  się was nie boję, a jeśli nie wierzycie, to macie mnie
4649 II,19 |                    macie mnie w ręku.~Lecz nie uczyniono jej nic złego.
4650 II,19 |             przeora; przyjął nawet okup za nie domęczonego Jacka Brzuchańskiego;
4651 II,19 |                     owego zaś miejsca nikt nie zajął, pan miecznik rzekł:~-
4652 II,19 |                    panów miejsce gotowe?~- Nie dla zagórskich to panów -
4653 II,19 |                 powiem: Babinicz.~- On się nie nazywał Babinicz - odrzekł
4654 II,19 |                 ksiądz Kordecki.~- Jak to, nie nazywał się Babinicz?~-
4655 II,19 |             Inaczej go odtąd sławić będzie nie tylko Litwa, ale cała Rzeczpospolita.~-
4656 II,19 |                   owa kolubryna! Jeśli nam nie strach jutrzejszego szturmu,
4657 II,19 |                  Lecz pan Czarniecki długo nie mógł się uspokoić i myśl
4658 II,19 |            miecznik sieradzki - że Szwedzi nie pochwalili się jego śmiercią.~
4659 II,19 |                kolubryna leżała na szańcu, nie myślałbym tak wesoło o jutrze.~-
4660 II,19 |             Kordecki - albowiem arka Noego nie może zginąć w potopie!~Tak
4661 II,19 |            nieprzyjacielskim obozem. Wiatr nie wiał i taka była cisza,
4662 II,19 |               oblężenia pod tym klasztorem nie bywało.~O północy żołnierze
4663 II,19 |              komendy Zbrożka i Kalińskiego nie pytając o pozwolenie podeszli
4664 II,19 |                    podeszli pod same mury. Nie puszczono ich do środka,
4665 II,19 |                strażnicy na murach, którzy nie mogli być w kościele, chcąc
4666 II,19 |                sznury, i szmaty. Nigdy huk nie był tak nieustający, nigdy
4667 II,19 |                   taka fala ognia i żelaza nie zwaliła się na klasztor,
4668 II,19 |                 między działami szwedzkimi nie było owej kolubryny, która
4669 II,19 |               dzisiejszy - rzekł - żadnych nie przyniósł rezultatów. Prochy
4670 II,19 |               reszta, zniechęcona, klęski, nie zwycięstwa, wygląda. Zapasów
4671 II,19 |           zwycięstwa, wygląda. Zapasów już nie mamy, posiłków nie możem
4672 II,19 |             Zapasów już nie mamy, posiłków nie możem się spodziewać.~-
4673 II,19 |                     Wrzeszczowicz udał, że nie słyszy.~- Honor uratowali
4674 II,19 |                    ten kurnik?!... I ja go nie zdobyłem?!... I my odstępujemy?...
4675 II,19 |               Wrzeszczowicz - wówczas nikt nie powie, żeśmy go zdobyć nie
4676 II,19 |                 nie powie, żeśmy go zdobyć nie mogli, jeno żeśmy nie chcieli.~-
4677 II,19 |               zdobyć nie mogli, jeno żeśmy nie chcieli.~- Ale czy oni się
4678 II,19 |                  odetchnęły. Rzeczywiście, nie mogło już chodzić o nic
4679 II,19 |                    twarzy. Nikt z oficerów nie mógł usiedzieć na miejscu.
4680 II,19 |                mówi, że się zgodzą. Kto by nie chciał pozbyć się tak straszliwego
4681 II,19 |             ambicyj i żołnierskich honorów nie mają, a przynajmniej mieć
4682 II,19 |                  mają, a przynajmniej mieć nie powinni. Boję się tylko,
4683 II,19 |                tylko, czy jenerał za wiele nie zażądał.~- Ile zażądał?~-
4684 II,19 |             ustępujmy! Gdybym wiedział, że nie mają pieniędzy, wolałbym
4685 II,19 |                   szubienicę.~Rozmawiający nie odgadli. Hrabiego Weyharda
4686 II,19 |                  czy co?! - wołał Miller - nie rozumiem!~- Ja to waszej
4687 II,19 |                    nas wskazówka.~Lecz los nie oszczędził mu i drugiej,
4688 II,19 |                Wówczas pobladł i choć nikt nie potrzebował objaśnienia,
4689 II,19 |            strasznym i złowrogim głosem.~- Nie ma go już! - odpowiedział
4690 II,19 |               strażnicy przy bramach.~Lecz nie mogli nic widzieć, bo z
4691 II,19 |                   kościół oblegają.~- Oho, nie masz już nijakich Szwedów!~-
4692 II,19 |                daleka już wołać poczęli:~- Nie masz Szwedów! nie masz!~-
4693 II,19 |               poczęli:~- Nie masz Szwedów! nie masz!~- Poszli do Wielunia!~-
4694 II,19 |                 lub szlochaniem.~Niektórzy nie chcieli wierzyć jeszcze;
4695 II,19 |                  Bogu na chwałę.~Huk dział nie wstrząsał już murów ani
4696 II,19 |                   murów ani szyb w oknach, nie zasypywał kurzawą ludu,
4697 II,19 |                    zasypywał kurzawą ludu, nie przerywał modlitw ani tej
4698 II,20 |                  jakim podjazdem szwedzkim nie spotkać, bo jakkolwiek chytrzy
4699 II,20 |             zasunąć. Same brzegi graniczne nie były także od "grasantów"
4700 II,20 |                hetmanom grozili, gdyby się nie chcieli ze Szwedem połączyć,
4701 II,20 |            wiedzieć, gdyż oni umyślnie ich nie powiadają, a to dlatego,
4702 II,20 |                  to mój krewny, chociaż go nie znam!~- Szczery to żołnierz.
4703 II,20 |              równinach eksperiencji żadnej nie mają, ale co w góry za nimi
4704 II,20 |                   to z tych żaden człowiek nie wrócił. Teraz pan Wojniłłowicz
4705 II,20 |                  Szweda w Rzeczypospolitej nie będzie...~- Da Bóg, że się
4706 II,20 |                   gadają, a Bóg wie, czego nie gadają. Mówią jedni, że
4707 II,20 |                     że książę wojewoda już nie żywie; inni, że się jeszcze
4708 II,20 |                  Sapieha zmógł, bo Szwedzi nie mogli księcia wojewody ratować...
4709 II,20 |                 spode łba na Kmicica i sam nie wiedział, co ma myśleć.
4710 II,20 |                która szwedzkiego panowania nie chciała, to stało się to
4711 II,20 |             ludziom.~Lecz z tą myślą stary nie zdradził się przed swym
4712 II,20 |                    wreszcie pan Andrzej.~- Nie słyszałem o nim nic, wasza
4713 II,20 |                    żaden tam z dobrej woli nie służy, chyba grasanci Kuklinowskiego,
4714 II,20 |              Szwedów obrócimy, ale póki go nie ma, jak nam poczynać? gdzie
4715 II,20 |              nocach radzili, o czym Miller nie wiedział, chociaż i on czuł,
4716 II,20 |                 równać!... Niktże przy nim nie został?~- W Tykocinie jest
4717 II,20 |                księcia, który nigdy nikomu nie przebaczył. Teraz jednak,
4718 II,20 |                własnego i wolności bronił, nie mógł przecie myśleć o zemście;
4719 II,20 |                  stary. - Czy wasza miłość nie chory?~- Bok jeno piecze.
4720 II,20 |                 Śląsku. Już nas tu Szwedzi nie dostaną!~- To dobrze! -
4721 II,20 |                 Lecz Kmicic zamyślił się i nie od razu mówić począł. Widocznie
4722 II,20 |               rozważał, na koniec rzekł:~- Nie może być inaczej!~- Słucham,
4723 II,20 |             królowi, ni nikomu z dworskich nie pisnąć, ktom jest!... Zwę
4724 II,20 |                 mówić... Ale nazwiska mego nie wspominać, żeby tam moich
4725 II,20 |                    moich intencyj na wspak nie wzięto i za zdrajcę mnie
4726 II,20 |                   wzięto i za zdrajcę mnie nie poczytano, bom ja w zaślepieniu
4727 II,20 |                    i obroni, lecz pytaniom nie było końca. Gościńce roiły
4728 II,20 |      Rzeczypospolitej, który ani na chwilę nie opuścił sprawy Jana Kazimierza.~
4729 II,20 |                   był zajęty. Nigdy podbój nie kosztował mniej sił i krwi.
4730 II,20 |                    potężną Rzeczpospolitę, nie mogli ukryć pogardy dla
4731 II,20 |             wszyscy jenerałowie szwedzcy: "Nie ma w tym narodzie męstwa,
4732 II,20 |                  ma w tym narodzie męstwa, nie ma stałości, nie ma ładu,
4733 II,20 |                   męstwa, nie ma stałości, nie ma ładu, nie ma wiary ani
4734 II,20 |                  ma stałości, nie ma ładu, nie ma wiary ani patriotyzmu! -
4735 II,20 |                    ze Śląska wydany, zrazu nie budził echa. Teraz przeciwnie,
4736 II,20 |             widywano go po zamkach jeszcze nie zajętych. Gdzie tylko nie
4737 II,20 |                  nie zajętych. Gdzie tylko nie cięży ta szwedzka ręka,
4738 II,20 |                 błędy i grzechy rozkazywał nie tracić nadziei i do ratunku
4739 II,20 |              Rzeczypospolitej się zrywać.~"Nie minął jednak czas (pisał
4740 II,20 |                 prowincyj i miast odzyskać nie mogli, i Bogu powinnej chwały
4741 II,20 |                   postanowienie wprowadzić nie mogli; byle się tylko ta
4742 II,20 |                Wierności wasze powstańcie. Nie czekajcie wodzów i wojewód
4743 II,20 |                  osoby naszej poczekajcie, nie opuszczając okazji, gdyby
4744 II,20 |                 zapał tlał w sercach a łzy nie obeschły, siadano, nie czekając
4745 II,20 |                 łzy nie obeschły, siadano, nie czekając długo, tu i owdzie
4746 II,20 |                    z którymi Skandynawowie nie spotkali się dotąd nigdy.
4747 II,20 |               które za nim do Prus poszły. Nie szczędził też pochlebstw
4748 II,20 |                   od nieprzyjaciół, przeto nie szczędzono nikogo.~Lecz
4749 II,20 |                wojna, w której obu stronom nie chodziło już o same zwycięstwa,
4750 II,20 |              wzmagało nienawiść, i poczęto nie walczyć, lecz tępić się
4751 II,21 |      westchnieniami, można było poznać, że nie śpi, że modli się gorliwie
4752 II,21 |                    leżącego krzyżem męża i nie mogły się już od niego oderwać,
4753 II,21 |                     gdyż i wszyscy obecni, nie wyłączając księdza odprawiającego
4754 II,21 |                szpadę. Twarzy nieznajomego nie mógł pan Kmicic widzieć,
4755 II,21 |                    z daleka przyjechał, że nie wiesz, kto to jest? - odparł
4756 II,21 |                 politycznego trafię, to mi nie poskąpi odpowiedzi.~- To
4757 II,21 |            wyczytać. A jednak biła z niego nie tylko rezygnacja zdobyta
4758 II,21 |                    przez wiarę i modlitwę, nie tylko majestat króla i bożego
4759 II,21 |             bolesny majestat, że uczuł, iż nie ma nic droższego na ziemi
4760 II,21 |                    jeden? - spytał.~Kmicic nie od razu zrozumiał pytanie
4761 II,21 |                   razu zrozumiał pytanie i nie zaraz odpowiedział, tak
4762 II,21 |                  spod Witebska jedziesz?~- Nie... Jadę z Częstochowy.~Pan
4763 II,21 |                 Mało już króla miłościwego nie umorzył frasunek, że przez
4764 II,21 |                   dni żadnej pewnej wieści nie miał. Jakże to? Spod chorągwi
4765 II,21 |        Kuklinowskiego? Spod Częstochowy?~- Nie spod Częstochowy, ale z
4766 II,21 |              puścili?~- Jam ich o permisję nie prosił, ale wybaczaj waćpan,
4767 II,21 |                 obszerniejszej relacji dać nie mogę.~- Słusznie, słusznie -
4768 II,21 |                 nam spadłeś!... W kościele nie przystoi... słusznie! Czekajże
4769 II,21 |                królowi... Chodź, chodź, bo nie ma czasu!~To rzekłszy ruszył
4770 II,21 |                    i krzyknął z zapałem:~- Nie zdobyty, miłościwy panie,
4771 II,21 |                zdobyty, miłościwy panie, i nie będzie! Szwedzi pobici!
4772 II,21 |               kościelnym, zdjął kapelusz i nie wchodząc do środka, klęknął
4773 II,21 |                   naszej kwatery prowadzi. Nie zażyjemy rannego posiłku
4774 II,21 |                    Częstochowy jedziesz?~- Nie spod Częstochowy, ale powiada,
4775 II,21 |                    dygnitarze, którzy pana nie opuścili w nieszczęściu,
4776 II,21 |                    tylu znamienitych ludzi nie strwożył i gdy zasiedli
4777 II,21 |               ojców, nikogo, prócz siebie, nie pomijał; lecz całą obronę
4778 II,21 |                nimi taką kolubrynę, której nie tylko częstochowskie, ale
4779 II,21 |                    świecie mury oprzeć się nie mogły - cisza uczyniła się
4780 II,21 |                  wypadnie, Bóg mi świadek, nie uczynię tego dla nagród,
4781 II,21 |                    tego dla nagród, bo ich nie potrzebuję, gdyż największa
4782 II,21 |         opowiedział, jak było.~- Uszom się nie chce wierzyć! - rzekł pan
4783 II,21 |                odezwał się z powagą król - nie wiedzieliśmy, kogo mamy
4784 II,21 |                 Żywie jeszcze nadzieja, że nie zginęła ta Rzeczpospolita,
4785 II,21 |                    król. - Takiemu w drogę nie wchodź!... Miller oddał
4786 II,21 |                  rozumiem! - rzekł król.~- Nie, miłościwy panie. Zaczekaliśmy
4787 II,21 |              Dobrze mu tak! Dobrze mu tak! Nie zasłużył taki zdrajca na
4788 II,21 |            ostygnąć.~- To sztuka, co swego nie daruje! Więcej nam takich! -
4789 II,21 |                odparł wesoło Kmicic - a ci nie tylko są mali, ale i w rzeczy
4790 II,21 |               twarz pokryła się purpurą.~- Nie znam ja godności waszmość
4791 II,21 |                   musi być znaczna... więc nie chcę jej ubliżyć, ale tak
4792 II,21 |                 ubliżyć, ale tak myślę, że nie masz takiej godności, która
4793 II,21 |                 krwią!~Lecz pan Koryciński nie rozgniewał się wcale, tylko
4794 II,21 |                    wcale, tylko odrzekł:~- Nie zadaję ci kłamstwa, panie
4795 II,21 |                 pokażę! - huknął Kmicic.~- Nie potrzeba - rzekł król -
4796 II,21 |                   król - wierzym ci tak!~- Nie może być, miłościwy królu! -
4797 II,21 |                  żeby mnie tu nikt, choćby nie wiem jak dostojny, kolorystą
4798 II,21 |                    jak dostojny, kolorystą nie czynił! źle by mi się nagrodziła
4799 II,21 |                   męka, miłościwe państwo! Nie chcę nagrody, chcę, żeby
4800 II,21 |               Ludwika - ja się na ludziach nie mylę.~Lecz Kmicic ręce złożył.~-
4801 II,21 |                   drodze mówił do niego:~- Nie dlatego idę, bym nie wierzył,
4802 II,21 |                       Nie dlatego idę, bym nie wierzył, bo wierzę, ale
4803 II,21 |                 widzieli... Nazwiska sobie nie mogę przypomnieć, bo być
4804 II,21 |                  chociażeś wtedy tej kresy nie miał. Patrz jednak waćpan,
4805 II,21 |               głowę i rzekł:~- Nigdy byśmy nie wątpili, że prawdę mówisz,
4806 II,21 |                zasługa twoja ani ból darmo nie przeminie.~- Dłużnikami
4807 II,21 |                jużże się na pana kanclerza nie gniewaj - rzekł znowu król. -
4808 II,21 |              odpowiedział pan Andrzej. - I nie śmiałbym nawet mruczeć na
4809 II,21 |                   Korycińscy często krwią, nie samym woskiem pieczętowali...~
4810 II,21 |                    cię też od boku naszego nie puścim i da Bóg, razem niedługo
4811 II,21 |                 miesiąc jednego Szweda już nie będzie, jeno przybądź, jeno
4812 II,21 |                   zdrowie i życie nasze, i nie na co innego, jeno na poprawę
4813 II,21 |                   nic na Millera i Szwedów nie uważając. Kiemlicze owi
4814 II,21 |                    uważając. Kiemlicze owi nie byli zamknięci, mieli ze
4815 II,21 |                dawnej bluźnią, toż i dziwu nie ma, że każdy jeno pięści
4816 II,21 |                 dojrzał, że nasze starania nie zmarniały i robota gotowa,
4817 II,21 |                  dziś gotowi wyruszyć i że nie potencja szwedzka nas wstrzymuje,
4818 II,21 |                 nawrócenie szczere, ochota nie zmyślona, gotowość nie zdradliwa?
4819 II,21 |              ochota nie zmyślona, gotowość nie zdradliwa? Zali możemy zawierzyć
4820 II,21 |                  powiedzieć! - życia nawet nie byli pewni. A jeśliśmy ojczyznę
4821 II,21 |             schronienia szukać musieli, to nie z bojaźni przed owym szwedzkim
4822 II,21 |                 przecie na rany Chrystusa! nie znalazł się w tym narodzie
4823 II,21 |                narodzie i da Bóg, po wieki nie znajdzie się taki, który
4824 II,21 |                  śmiał podnieść!~- Ty w to nie wierzysz, boś poczciwy -
4825 II,21 |               zdrajcę, sumienie ruszyło, i nie tylko nie chciał do zamachu
4826 II,21 |              sumienie ruszyło, i nie tylko nie chciał do zamachu na nas
4827 II,21 |                Miłościwy królu, panie mój! nie wierz temu zdrajcy, umyślnie
4828 II,21 |                   to zdrajca!... Kmicic by nie ważył się na to...~Tu nagle
4829 II,21 |                    zgromadzeniu dygnitarzy nie umiano sobie wytłumaczyć,
4830 II,21 |                  szlachcicu mówić - ale... nie trzeba jeszcze zbytecznie
4831 II,21 |                    by w żadnym razie mnisi nie uczynili, bo oni jako słudzy
4832 II,21 |                   sejmiku czy na kuligu... nie pomnę...~- I co z tego? -
4833 II,21 |                  ciągle mi się widzi... że nie nazywał się Babinicz.~-
4834 II,21 |                    nazywał się Babinicz.~- Nie powiadaj byle czego! - rzekł
4835 II,21 |                    pomieszać. Babinicz czy nie Babinicz, czemu ja jemu
4836 II,21 |                    Babinicz, czemu ja jemu nie mam ufać? Szczerość i prawdę
4837 II,21 |               widać złote. Sobie bym chyba nie ufał, gdybym takiemu żołnierzowi
4838 II,21 |                 gdybym takiemu żołnierzowi nie miał ufać, któren krew za
4839 II,21 |          dostojności, że w tym liście może nie być i słowa prawdy. Siła
4840 II,21 |                 fortuny zostawić.~- Gdybym nie przywykł do tego - rzekł
4841 II,21 |             krzesła i tak mówić poczęła:~- Nie o Radziwiłłów birżańskich
4842 II,21 |              subtelnych zbrodniach i nigdy nie przejednanych zawziętościach,
4843 II,21 |                   obce kroniki, nigdy nikt nie słyszał... Niechże mi pokażą
4844 II,21 |                spokojną śmiercią umierali. Nie masz tu nożów i trucizn,
4845 II,21 |                   masz tu nożów i trucizn, nie masz protektorów, jako u
4846 II,21 |                 któryż to jest naród nigdy nie błądzący i gdzie jest taki,
4847 II,21 |                odepchniesz? zali żałującym nie przebaczysz, poprawionym
4848 II,21 |                  poprawionym i pokutującym nie zaufasz?... dzieciom, które
4849 II,21 |              zbłądziły, ojcowskiego afektu nie wrócisz?... Zaufaj im, panie,
4850 II,21 |                   nich... Ja, ja niewiasta nie lękam się zdrady, bo widzę
4851 II,21 |                   rózgę swoją na ukaranie, nie na zgubienie dziatek swoich,
4852 II,21 |          niebieskiego Pana dobroć. Lecz ty nie gardź nimi, królu, i powierzyć
4853 II,21 |                   ich synowskiej dyskrecji nie lękaj, bo tylko tym sposobem
4854 II,21 |                  summis... ~ ~Lecz nikt go nie słuchał, bo zapał bohaterskiej
4855 II,21 |           pożółkłej twarzy i zakrzyknął:~- Nie straciłem jeszcze królestwa,
4856 II,21 |               ozwał się z powagą prymas:~- Nie chcę ja woli miłościwych
4857 II,22 |                   go niemal do szaleństwa. Nie dość, że ów książę wyrwał
4858 II,22 |                   jego samego niemal życia nie zbawił, nadto taką go okrył
4859 II,22 |                    okrył sromotą, pod jaką nie tylko nikt z jego rodu,
4860 II,22 |                   Polak od początku świata nie jęczał.~Toteż były chwile,
4861 II,22 |                    póki książę żyw, zemsta nie uciecze, a najlepsza sposobność,
4862 II,22 |              bowiem mógł światu okazać, że nie tylko na świętą osobę ręki
4863 II,22 |                 świętą osobę ręki podnieść nie zamierzał, ale że pomiędzy
4864 II,22 |                    szlachtą Korony i Litwy nie mógłby król wierniejszego
4865 II,22 |                sobie odzież i długo, długo nie mógł się uspokoić. Lubował
4866 II,22 |                   potężny był pan, którego nie tylko zemsta prostego szlachcica,
4867 II,22 |           niepohamowaną duszę znał lepiej, nie byłby sypiał spokojnie i
4868 II,22 |                    jego ślubami.~A przecie nie wiedział jeszcze pan Andrzej,
4869 II,22 |             jeszcze pan Andrzej, że książę nie tylko okrył go sromotą i
4870 II,22 |                   tylko okrył go sromotą i nie tylko sławę mu wydarł.~Tymczasem
4871 II,22 |                    chwili, w której wojska nie tylko chęcią, ale i czynem
4872 II,22 |                  tym rozprawom rzekłszy:~- Nie o powrocie, wasze dostojnoście,
4873 II,22 |                  radźcie ani o tym, jeżeli nie lepiej zwłóczyć jeszcze,
4874 II,22 |             wysilajcie jeno koncepty i rad nie skąpcie, jak najbezpieczniej
4875 II,22 |                  zdania. Jedni mówili, aby nie ufać zbytnio panu marszałkowi
4876 II,22 |               pocznie, czego za swe usługi nie zażąda i czy całej władzy
4877 II,22 |                 władzy w ręce swe uchwycić nie zechce, aby nad wszystkimi
4878 II,22 |                  nad wszystkimi górować, i nie tylko całego kraju, ale
4879 II,22 |                   a choć jej za łaską bożą nie zdobędą, przecie dróg wolnych
4880 II,22 |              zdobędą, przecie dróg wolnych nie ma. Tamte okolice wszystkie
4881 II,22 |               gdzie Lubowla jest położona, nie masz innych wojsk, prócz
4882 II,22 |             marszałka, i Szwedzi nigdy tam nie zapuszczali się dotąd, nie
4883 II,22 |                 nie zapuszczali się dotąd, nie mając na to dość ludzi ani
4884 II,22 | nieprzyjacielskiego wolna, do Lwowa, który nie przestał być królowi wierny,
4885 II,22 |               lepiej jest terminu ścisłego nie wyznaczać i samemu królowi
4886 II,22 |                   dlatego, ażeby wieść się nie rozeszła i nieprzyjaciele
4887 II,22 |                  rozeszła i nieprzyjaciele nie zostali przestrzeżeni. Stanęło
4888 II,22 |                  kraj zalały. I sam prymas nie inną tego podawał przyczynę,
4889 II,22 |                    otwierają się słońcu.~- Nie przeciw starodawnym wolnościom
4890 II,22 |                  majestatowi się przeciwi, nie wtedy, gdy trzeba, ale wtedy,
4891 II,22 |                Zali ta wolność dla jednego nie jest niewolą dla wszystkich?
4892 II,22 |                   ad orientem. Nikt mu się nie oparł, zdrajcy heretycy
4893 II,22 |                zasię narzekaliście, iż was nie broni!... Nie chcieliście
4894 II,22 |        narzekaliście, iż was nie broni!... Nie chcieliście swojego rządu,
4895 II,22 |         Rzeczypospolitej przywrócić, jeśli nie ten, który tyle zdrowia
4896 II,22 |                 monarcha w naszych czasach nie doznał; który pod Zborowem,
4897 II,22 |             przerodziły słuchaczy, że nikt nie protestował, wszyscy bowiem
4898 II,22 |                   lepiej!~- Póki się rzecz nie rozgłosi i nieprzyjaciel
4899 II,22 |                    nieprzyjaciel baczności nie podwoi - dodał pułkownik
4900 II,22 |              królewskiej mości dla Szwedów nie nowina! Ledwie nie co dzień
4901 II,22 |                 Szwedów nie nowina! Ledwie nie co dzień rozchodzi się wieść
4902 II,22 |              wtrącił król.~- Pan marszałek nie wyskoczy - odpowiedział
4903 II,22 |                 Kmicic - bo dnia i godziny nie będzie wiedział, a choćby
4904 II,22 |                 wołał. - Salomon lepiej by nie poradził! Całkiem votum
4905 II,22 |                votum za tym zdaniem daję i nie ma inaczej być! Będą króla
4906 II,22 |                nosem przejedzie. Dla Boga, nie może być nic lepszego!~-
4907 II,22 |                   będzie, co chce, od tego nie odstąpię!~Kmicicowi oczy
4908 II,22 |                 oczyma od stóp do głowy.~- Nie sięgaj do mnie głową, mopanku,
4909 II,22 |                    mnie głową, mopanku, bo nie dosięgniesz!~A na to Kmicic
4910 II,22 |                   błyskawicami w oczach:~- Nie wiadomo, komu to byłoby
4911 II,22 |                 król zmarszczywszy brwi. - Nie rozpoczynać mi tutaj swarów!...~
4912 II,22 |          szwedzkich rąk się wydostał, nikt nie ma prawa się wynosić, choćby
4913 II,22 |                    mieszkał, co jak widzę, nie jest, bo ptaka z pierza,
4914 II,22 |                    Tego nam ci odmówić się nie godzi. Dragonów Wolf albo
4915 II,22 |                   a na potem czuwajcie, bo nie wiecie dnia ani godziny...
4916 II,22 |                 oświadczył, że umywa ręce, nie dał jednak za wygraną; że
4917 II,22 |                     ale bez kilkunastu się nie obejdzie; pewne to i doświadczone
4918 II,22 |            prawdziwemu Kościołowi poruszy. Nie waha się przeto swej poświęconej
4919 II,22 |                   wyprawić. Ty pilnuj, aby nie było nad czterdzieści koni,
4920 II,22 |               wierność Bóg patrzy, i niech nie ufa ze wszystkim temu szlachcicowi.
4921 II,22 |            zazdrościsz? - przerwał król.~- Nie zazdroszczę mu, miłościwy
4922 II,22 |           zazdroszczę mu, miłościwy panie, nie chcę nawet o zdradę go stanowczo
4923 II,22 |             posądzać, ale przysiągłbym, że nie nazywa się Babinicz. Czemu
4924 II,22 |                    skoro pojutrze ruszamy? Nie mógł i tego odgadnąć, że
4925 II,22 |                 niezbite racje. A przy tym nie upierał się on wcale przy
4926 II,22 |                  mu się najlepszym wydało. Nie, nie! Szczerość patrzy z
4927 II,22 |                    najlepszym wydało. Nie, nie! Szczerość patrzy z oczu
4928 II,22 |               świadczy, że gotów i na mękę nie zważać.~- Jego królewska
4929 II,22 |                   ostrożności zachował. ~- Nie moja rzecz - odpowiedział -
4930 II,22 |              wyruszyć, niechże ów Babinicz nie wie o tym, aż w godzinę
4931 II,22 |                  oku i broń Boże przygody, nie ujdzie żyw z moich rąk!~-
4932 II,22 |                  ujdzie żyw z moich rąk!~- Nie będzie potrzeby - rzekła
4933 II,22 |                   sideł nieprzyjacielskich nie waszmość będziesz strzegł,
4934 II,22 |                 waszmość będziesz strzegł, nie Babinicz ani dragoni, ani
4935 II,22 |                    pomoc, jakiej się nawet nie domyślacie, wy, którzy w
4936 II,22 |                  bożej nikomu włos z głowy nie spadnie, a że przez troskliwość
4937 II,22 |                osobę zdrajców się boję, to nie grzech. ~Maria Ludwika uśmiechnęła
4938 II,22 |                   jako ten Babinicz mówił, nie znalazł się jeszcze taki,
4939 II,22 |                    podniósł. Niechże ci to nie będzie dziwno, że po takim
4940 II,22 |              straszny występek nikt by się nie odważył, nawet z tych, którzy
4941 II,22 |                   należy.~- Krótko mówiąc, nie posądzaj Babinicza - rzekł
4942 II,22 |                      Jak go spytać: "Jeśli nie zwiesz się Babinicz, to
4943 II,22 |                    uczciwy.~- Za taką cenę nie chciałbym się, miłościwy
4944 II,22 |                 mieli towarzyszyć królowi, nie wszyscy byli ostrzeżeni
4945 II,22 |                   Król cały następny dzień nie pokazywał się nigdzie, nawet
4946 II,22 |                    błagając o wspomożenie, nie dla siebie, ale dla Rzeczypospolitej.~
4947 II,23 |                tylko popasłszy. Nikt króla nie poznał, nikt na orszak nie
4948 II,23 |                 nie poznał, nikt na orszak nie zwrócił zbytniej uwagi,
4949 II,23 |               jednak w granicach cesarstwa nie przedstawiała żadnego niebezpieczeństwa.
4950 II,23 |                   że na kilkanaście kroków nie było można dojrzeć drogi
4951 II,23 |              którego współcześni historycy nie omieszkali nawet w kronikach
4952 II,23 |                    była głęboka i jaskółki nie myślały jeszcze o powrocie.
4953 II,23 |                pierwsze dni o niczym innym nie mówił i najpomyślniejszą
4954 II,23 |                 chorągwi i znaków doczekać nie mogli.~- Pewnie - mówiono -
4955 II,23 |                   poradzą takowej potędze, nie wiadomo.~- A co? - pytał
4956 II,23 |                    pytał Tyzenhauza król - nie miał Babinicz racji?~- Jeszcześmy
4957 II,23 |               Babinicz racji?~- Jeszcześmy nie stanęli w Lubowli, miłościwy
4958 II,23 |                  Janowi Kazimierzowi nigdy nie było dosyć. I z każdą niemal
4959 II,23 |                  troska, żadne zmartwienie nie obciążało go nigdy.~Popisywali
4960 II,23 |               puszczał, że prawie go widać nie było, a on nadlatywał koniem
4961 II,23 |           podkanclerzyny, czynił, ale i on nie miotał przez pół tak wysoko.~-
4962 II,23 |                    szablą przejechał.~- To nie od szabli, miłościwy panie,
4963 II,23 |               jeszcze wezwę, i póki się to nie stanie, mówić mi się o tym
4964 II,23 |                 stanie, mówić mi się o tym nie godzi.~- Takiżeś to zawzięty?~-
4965 II,23 |                     Takiżeś to zawzięty?~- Nie mam ja żadnej zawziętości,
4966 II,23 |                szczerbą mało dusza ze mnie nie uszła, ale że mi ją zacny
4967 II,23 |             uczynił, przeto urazy do niego nie żywię.~To rzekłszy Kmicic
4968 II,23 |                    widne były doskonale.~- Nie wstyd mi tej rany - rzekł -
4969 II,23 |                  ją zadał taki mistrz, jak nie masz drugiego w Rzeczypospolitej.~-
4970 II,23 |               weselu mało boków od śmiechu nie pozrywali.~- To pan Zagłoba,
4971 II,23 |                    rzekł Kmicic - człek to nie tylko mężny, ale dziwnych
4972 II,23 |                      Cóż oni teraz czynią, nie wiesz?~- Wołodyjowski u
4973 II,23 |             książęcy chleb jadłem, póki mi nie obrzydł po zdradzie.~- A
4974 II,23 |                żołnierzami do pana Sapiehy nie poszedł?~- Bom sobie ślub
4975 II,23 |                    Czemu to ja się waćpana nie wypytuję, gdzieś przebywał
4976 II,23 |                    odrzekł Tyzenhauz. - Ja nie mam nic do ukrywania.~-
4977 II,23 |                 nic do ukrywania.~- Ja też nie staję przed sądem, a jeśli
4978 II,23 |                    a jeśli stanę kiedy, to nie waść będziesz moim sędzią.
4979 II,23 |                tedy, abym zaś cierpliwości nie stracił.~To rzekłszy wyrzucił
4980 II,23 |                    podniósł i w tej chwili nie myślał już o niczym innym
4981 II,23 |             Babinicz uchwyci go w lot, czy nie uchwyci...~Babinicz spiął
4982 II,23 |                 widzi - rzekł król - że on nie chce wszystkiego gadać,
4983 II,23 |               gadać, ale to jego sprawa.~- Nie, miłościwy panie! - zawołał
4984 II,23 |                  gwałtownie Tyzenhauz - to nie jego sprawa, to sprawa nasza
4985 II,23 |                    jemu nic dobrego z oczu nie patrzy. Nadto on szparki,
4986 II,23 |                  majestatu uczynki jakowe, nie gołe słowa, zaręczały. Grzeszyłem,
4987 II,23 |                łatwo znaleźć. Kto wreszcie nie grzeszył? Kto nie potrzebuje
4988 II,23 |                 wreszcie nie grzeszył? Kto nie potrzebuje bić się w piersi
4989 II,23 |                  też i pierwej obejrzał... Nie pytaj, miłościwy panie,
4990 II,23 |                 teraźniejsza służba o mnie nie przekona; nie pytaj, bo
4991 II,23 |                służba o mnie nie przekona; nie pytaj, bo nie mogę nic powiedzieć,
4992 II,23 |                    przekona; nie pytaj, bo nie mogę nic powiedzieć, aby
4993 II,23 |                    sobie drogi i zbawienia nie zamknąć, bo Bóg mi świadek
4994 II,23 |                    Królowa nasza, żem tego nie zmyślił, iż ostatnią kroplę
4995 II,23 |                 jeśli mi, miłościwy panie, nie ufasz, to mnie wypędź, to
4996 II,23 |            miłościwy panie, uwierzysz, żem nie zdrajca, ale jeden z takich
4997 II,23 |                jeden z takich sług, jakich nie masz, miłościwy panie, wielu,
4998 II,23 |             staremu przy osobie naszej, bo nie zdrada tak przemawia.~-
4999 II,23 |                    orszaku.~Lecz Tyzenhauz nie ograniczył się na udzieleniu
5000 II,23 |                ludźmi.~Nawet król, chociaż nie odebrał mu zaufania, nie