Tom, Rozdzial

1 II,4  |       szprychy woza i bodąc na oślep ukrytych pod nim ludzi.~-
2 II,13 |        gromady, cisnęły się na oślep do ognia. Woń spalenizny
3 II,26 | narzekaj, bo widać, leziesz na oślep tam, gdzie nie tylko szczerby,
4 III,6 |   szablą, jak cepem, machał na oślep, w prawo, w lewo, od ucha;
5 III,11|      ludzi i wpadł pierwszy na oślep między szeregi. Szczęściem,
6 III,15|      go nie słyszą i biegną na oślep. Wtem biała chorągiew ukazuje
7 III,27|       lud Kmicicowy rzucał się oślep, ciął, kąsał, kłuł, szerzył
8 III,27|        konie. Wszystko to leci oślep od taboru na własną piechotę.