Tom, Rozdzial

1 II,6  |          Codziennie wpędzano do okopu woły, owce, świnie, co dzień
2 II,15 |    samym końcu i ruszyli wzdłuż okopu, cicho, dech tamując w piersiach,
3 II,15 |        Czas skręcać, już koniec okopu widać - rzekł pan Czarniecki.~
4 III,27|       okopem, to po waszej, ale okopu bez piechoty i armat nie
5 III,27|         do pochodu, bo w środku okopu panował ruch niezwyczajny.
6 III,27|         ogona taboru wychodzi z okopu.~Usłyszawszy to pan Gosiewski
7 III,27| muszkiety poczęły grzechotać od okopu aż hen do najbardziej wysuniętych
8 III,27|         kilkadziesiąt kroków do okopu.~Wówczas ujrzano, że jadący