Tom, Rozdzial

1  I,6  |    wojny tak niepomyślne i te nieszczęścia dotąd niebywałe do imienia
2  I,10 |      większe jeszcze klęski i nieszczęścia. Raz wraz z chmur przelatujących
3  I,15 |    umilkli mając pełne piersi nieszczęścia, Zagłoba zaś pomrukiwał
4 II,33 |     myśl jego oderwała się od nieszczęścia i uspokoił się trochę.~-
5 III,2 |     może ją osłonić od wojny, nieszczęścia, klęsk wszelkich i przyszłych
6 III,4 | bogaty.~Tymczasem, na dobitkę nieszczęścia, te polskie pułki, które
7 III,20|      że ona dosyć ma własnego nieszczęścia, i znajdował jakąś dziką
8 III,31|     oto w chwili największego nieszczęścia, w chwili klęsk i upadku