Tom, Rozdzial

1  I,10| świętokradzkiej ręki na takiego magnata. Owszem, ci, którym trwożliwsze
2  I,16| przyjaciół znaleźć. Dumna twarz magnata rozjaśniła się i oczy przymknął,
3  I,21|        od siebie uwagę groźnego magnata odwrócić. Nie śmiał też
4 II,1 |         i niełasce straszliwego magnata, którego serce nie znało
5 II,8 |       całą szorstką otwartością magnata.~- Jeśli chcesz to waćpan
6 II,20|       Bał się pomsty strasznego magnata nad Oleńką, a chociaż zdawało
7 II,25|    upadły na podłogę, a skronie magnata krwią się oblały.~Zdumieli
8 II,29|       go opuściły wojska, gdy z magnata i pana, który trząsł krajem,