Tom, Rozdzial

1  I,7 | Wołodyjowski.~Dał się słyszeć świst krótki, straszny, potem stłumiony
2  I,10|             i czas był na powrót za krótki.~- A jak wasza miłość sądzisz:
3  I,13|      przywołać. Oddech jego, zwykle krótki, stał się jeszcze krótszy,
4 II,2 |       Natomiast napisał na trzeciej krótki list do Wołodyjowskiego
5 II,15|           szum faskuli, potem krzyk krótki, urywany i światło zgasło.~
6 II,19|               Ratować honor!~Śmiech krótki, urywany, podobniejszy do
7 II,35|             z dworu wiedeńskiego na krótki czas do kraju powrócił i
8 III,6|          wzięły na ów czas, zresztą krótki; górę nad pychą i miłością