Tom, Rozdzial

1  I,13 | wstrząsając ręką małego rycerza. - Jakobym brata zobaczył! Możesz w
2  I,17 |         rad, że was wolnych widzę, jakobym najwalniejszą wiktorię odniósł.
3  I,23 |         tym, żeś ode mnie słyszał, jakobym korony pragnął. Na to jeszcze
4  I,25 |            może być, bo to byłoby, jakobym przyjaciela przedawał. Mało
5 II,7  |         wywrzeć, i to mnie gryzie, jakobym rozżartego psa w piersi
6 II,17 |          że ja po niemiecku gadam, jakobym klepką i wańczosami w Gdańsku
7 II,34 |       sobie - i tak mi się wydaje, jakobym stadu wilków przywodził,
8 III,21|           już i mnie radość brała, jakobym owo niewolnicą jaką była...~