Tom, Rozdzial

1 II,5 |  Kmicic powiedzieć rozkazał, zdumieli się okrutnie towarzysze.~-
2 II,8 | Bogusławowej nowinie, drudzy zdumieli się nad zuchwalstwem tej
3 II,17|   licho ich w oczach bierze.~Zdumieli się zakonnicy i mężowie
4 II,19|     nie obawiając się ludzi. Zdumieli się na ten widok obecni,
5 II,25|    magnata krwią się oblały.~Zdumieli się wszyscy; król zaś rzekł:~-
6 II,35| Doszli wreszcie do Zamościa. Zdumieli się Tatarzy na widok tej
7 III,3|      w dziedziczne władanie!~Zdumieli się słysząc to wszyscy,