Tom, Rozdzial

1  I,10 |      dalece ludźmi, że domów zbrakło na pomieszczenie samych
2  I,20 |  zakręciło, w piersiach tchu zbrakło i padła jak martwa na podłogę.~
3  I,26 |     bo ludziom i koniom tchu zbrakło, a Pilwiszki pozostały tak
4 II,1  |     na tapczan, jakby mu sił zbrakło, i porwawszy się rękoma
5 II,33 |      nie słuchał, ale sił mu zbrakło, gdyż był ranami wycieńczon,
6 III,20|   pomimo całego hartu duszy, zbrakło jej sił, energii, uczuła
7 III,31| mówić więcej, bo jej oddechu zbrakło.~- Żyw jeszcze - odrzekł