Tom, Rozdzial

1  I,3  |  Kmicic stał przez chwilę jak wryty od podziwu nad jej urodą,
2  I,25 |  czterema nogami i stanął jak wryty.~- A co? - rzekł Kmicic.~-
3 II,16 |     że pan Andrzej stanął jak wryty.~- A waszmość czemu się
4 II,18 |        Pan Andrzej stanął jak wryty. Uczyniło mu się nieco ciepło.~-
5 II,24 | Tyzenhauzem.~Nagle stanął jak wryty.~Stało się coś nadzwyczajnego.
6 III,12|      zląkł się i stanął, jako wryty, w progu.~- Niech Żydom
7 III,13|      zląkł się i stanął, jako wryty, w progu.~- Niech Żydom