Tom, Rozdzial

1  I,20|       liczył, opuścili go lub do wrogów jego przeszli.~- Tak się
2 II,7 |          Szwedów dotychczasowych wrogów, podówczas szczęście mogłoby
3 II,16|     serca pogan zmienić umie i z wrogów uczynić przyjaciół.~- Mówił
4 II,19| admiratorów, a Kuklinowski swych wrogów i waszmość należałeś do
5 II,20|      przyjaciół, potykali wszędy wrogów; zamiast poddania się, opór;
6 II,41|         dwóch tych nieubłaganych wrogów mierzyło się oczyma z pewną
7 III,7|         takich dwóch będzie miał wrogów.~- Masz moją rękę! - odrzekł