Tom, Rozdzial

1  I,21 |   patrzyła jeno we mnie i w Wiśniowieckiego jako w dwa słońca!... Wszystko
2 II,35 |  nie widziała partii godnej Wiśniowieckiego, a za granicą chyba między
3 III,6 |     z pułku księcia Dymitra Wiśniowieckiego, szła pod panem porucznikiem
4 III,8 |  oczu przypominał Jeremiego Wiśniowieckiego, jeno brwi miał bardzo do
5 III,9 | czym poszła księcia Dymitra Wiśniowieckiego pod Szandarowskim, ta sama,
6 III,23|  wszystko się działo jego i Wiśniowieckiego głową. Mamy nadzieję w tym,
7 III,30|     chorągwi księcia Jaremy Wiśniowieckiego; przybywam w rodzinne strony,