Tom, Rozdzial

1  I,12 |           prawdziwej dla błędów nie porzucił, jeno się w nich urodził.
2 II,1  |              że pan Kmicic szczerze porzucił radziwiłłowską służbę. Wszakże
3 II,5  |     Pomyślałbym, że może Radziwiłła porzucił... Ale w takim razie nie
4 II,26 |          nastawać, abym dawny żywot porzucił, hałasy uciszył, krzywdy
5 II,37 | spostrzegłszy się, nie tylko służbę porzucił, ale jak to wiecie, że człek
6 II,38 | spostrzegłszy się, nie tylko służbę porzucił, ale jak to wiecie, że człek
7 III,23|        Daniela, samą w jaskini lwów porzucił. Którego że Bóg w miłosierdziu
8 III,28|        będzie.~Dlatego pan miecznik porzucił myśl schronienia się do