Tom, Rozdzial

1  I,10 | heinrichsdorfskiego lasu, gubiła się na widnokręgu. Gdy idące nią wojska przeszły
2 II,11 |              punkt bardzo błyszczący na widnokręgu. Konie parskały na pogodę;
3 II,11 |          zielone i złote, a ów punkt na widnokręgu począł tak błyszczeć, że
4 III,4 |                 czasem daleko na krańcu widnokręgu, czasem o staje, czasem
5 III,9 |                szczętem, ukazały się na widnokręgu.~Wojska Czarnieckiego szły
6 III,24|           Tatarów gołym okiem na krańcu widnokręgu, a dosięgnąć ich nie mogli.
7 III,25|           Tatarów gołym okiem na krańcu widnokręgu, a dosięgnąć ich nie mogli.