Tom, Rozdzial

1  I,10| się gałęzią i kapeluszem, uśmiechał się, witał znajomych i mówił
2  I,25|   Widział je przed sobą i uśmiechał się do nich, i gnał konwój
3 II,1 | mu przyjemność, bo czasem uśmiechał się oczyma.~A Soroka pocieszał
4 II,14|  jego ręce i habit on zaś uśmiechał się jak zorza i szedł dalej,
5 II,16|   wszystko jest dobrze, i uśmiechał się błogo, chwalił naczelników
6 II,19| mąk widzenia niebieskie i uśmiechał się słodko jak dziecię,
7 II,27|  do ręki i znów czytał, i uśmiechał się, nagle rzekł:~- Siła