Tom, Rozdzial

1  I,1  |          się nie pokładły, aby go ujrzeć raz jeszcze. Tym posłał
2 II,10 |         miejscach mogłeś toż samo ujrzeć, a choć stolica poddała
3 II,19 | wzniesieniu, widnym jak na dłoni, ujrzeć wracających szczęśliwie
4 II,35 |         Kmicic nie spodziewał się ujrzeć nic podobnego i nie mógł
5 III,2 |  miejscach, których nie miały już ujrzeć ich oczy, o dawnych wojnach,
6 III,24|            Nie spodziewam się już ujrzeć tej piechoty. Ale niczyjej
7 III,25|            Nie spodziewam się już ujrzeć tej piechoty. Ale niczyjej