Tom, Rozdzial

1  I,10 |      okrzyki. On zaś, ledwie uciszył tłumy, wracał na radę spracowany,
2 II,26 | dawny żywot porzucił, hałasy uciszył, krzywdy nagrodził i poczciwie
3 II,30 |  lecz głos królewski wnet go uciszył i choć drżał teraz skruchą,
4 II,31 |  lecz głos królewski wnet go uciszył i choć drżał teraz skruchą,
5 III,3 |      po kolanach i owe gwary uciszył.~Forgell zmieszał się i
6 III,15|      nie zaraz wprawdzie się uciszył, jednakże wieść podziałała
7 III,32|      przy drzwiach zakrystii uciszył płacze i gwary.~Wszyscy