Tom, Rozdzial

1 II,8  |   książąt, margrabiów, baronów sypały się jak z rękawa. On sam
2 II,15 | większą poczęły czynić szkodę. Sypały się bomby ładowne prochem,
3 II,19 |   klasztorowi, aż grudy śniegu sypały się jak grad spod kopyt
4 II,27 |      pole. Z niebotycznych gór sypały się dzień i noc gromady
5 III,15|      wyższych pięter nad bramą sypały się kule, lała się smoła,
6 III,15|      bo i od Bramy Krakowskiej sypały się na nich kule jak piasek.~-
7 III,27|        czele Tatarów, aż iskry sypały się spod kopyt jego konia.