Tom, Rozdzial

1  I,15|           rzekł.~- Bodaj się w słupy soli zmienili jako żona
2 II,13|        z każdą chwilą. Wkrótce słupy czerwonego dymu wzbiły się
3 II,14|         dachy, ściany - i wnet słupy dymu podniosły się z miejsc,
4 II,15| zbijała się miejscami jakoby w słupy, kolumny a mosty, czerwieniące
5 II,15|         Przez owe fantastyczne słupy i arkady widać było chwilami
6 II,42| wylatywały ku czerwonemu niebu słupy skier ognistych.~Tak pan
7 III,8|     wdawać, a ci oto stoją jak słupy i tylko ślepia na nas wybałuszają.~