Tom, Rozdzial

1  I,1  |  nie była, to bym się nożem pchnął!~- Śmiejący się to waćpan
2  I,26 |     siłą potężnego ramienia pchnął go lufą między oczy.~Lubieniec
3 II,9  |  Bogusław zaraz z Pilwiszek pchnął na wszystkie strony posłańców
4 III,4 |     wysunął głowę jak wąż i pchnął okropnie.~Lecz w tej chwili
5 III,6 | niego z wściekłością, jeden pchnął go jeszcze przez chorągiew
6 III,9 |    Toteż w kwadrans później pchnął pan Czarniecki dragonię
7 III,27|  więc postanowił skończyć i pchnął okropnie, aż kapelusz spadł