Tom, Rozdzial

1 II,10|   wdzierali się na wały.~Z pałaców pańskich, po jurydykach się wznoszących,
2 II,21|            rymnął jak długi do nóg pańskich.~Jan Kazimierz pochylił
3 II,25| janczarowie do służby przy osobach pańskich przeznaczeni.~A mieniło
4 II,32|       Michał pochylił się do kolan pańskich i odrzekł:~- I w Warszawie
5 II,33|          szlachty, żołnierzy, sług pańskich i szlacheckich, Ormian,
6 II,34|           się trzymał, padł do nóg pańskich i rzekł:~- Miłościwy panie!
7 II,34|     jeszcze raz młody junak do nóg pańskich, po czym w towarzystwie