Tom, Rozdzial

1  I,25 |    uciekających gromad lub do ognisk nocami w gąszczach leśnych
2 II,16 |   Szwedzi tulili się do swych ognisk, woląc ginąć od kul klasztornych
3 II,17 |       noc tak ciemna, że mimo ognisk, beczek ze smołą i ogniowych
4 II,17 | większy rejwach. Przy świetle ognisk widziano masy żołnierzy
5 III,4 |       głuche i nieme. Za to u ognisk zgłodniały i strudzony na
6 III,27|       wzdłuż wałów. Płomienia ognisk nie było już widać, tylko
7 III,28|    gdy Oleńka zbliżała się do ognisk. Szacunek ów zmienił się