Tom, Rozdzial

1  I,1  |     nie gasnący.~Więc niepokój ogarniał ją, czasem luby, a czasem
2  I,20 |        I widać, coraz bardziej ogarniał go dziki szał gniewu, bo
3 II,1  |        oczyma i różową twarzą, ogarniał go zabobonny przestrach.
4 II,14 |       które kule padały.~Pożar ogarniał budynki.~Zaledwie roztasowane,
5 III,15|  chorągwie, po czym wzrok jego ogarniał niezmierzone tłumy pospolitego
6 III,15|       pożar, który tym łatwiej ogarniał głowy, że już i tak dymiły
7 III,23| znajdować? I chwilami niepokój ogarniał go śmiertelny, czy książę