Tom, Rozdzial

1  I,26 | niecierpliwić, przez czwartą i piątą niepokoić, a w szóstej wyślą ludzi
2 II,6  |             gdy już zaczął się o nie niepokoić.~- Janie! - rzekł - a może
3 II,7  |           szwedzka potęga zaczyna go niepokoić, więc rad by na przyszłość
4 II,39 |              sobą. Hetman począł się niepokoić Wedle zeznań petyhorców,
5 III,8 |             Zagłoba począł się nieco niepokoić i rzekł:~- Niech jeno trębacz
6 III,20|              w Taurogach poczęli się niepokoić i przyszłość swą niepewną
7 III,29|       kołowrotu.~Miecznik począł się niepokoić.~Z prawej strony miał za