Tom, Rozdzial

1  I,1  | przygasając, to znów strzelając jasnym, wielkim płomieniem lub
2  I,10 |        układały się spokojnie w jasnym powietrzu w długie pasma
3 II,5  |   pytanie, bo rzeczywiście było jasnym jak słońce, że gdyby hetman
4 II,16 |        szwedzkim, lecz było tak jasnym, że pierwsi Szwedzi zgwałcili
5 III,8 |   wrzało i roiło się wszędy pod jasnym niebem. Na niektórych twarzach
6 III,9 | zaściełając.~Stało się wreszcie jasnym, dlaczego pan Czarniecki
7 III,15|         wstała kurzawa, że przy jasnym dniu słonecznym szturmujący