Tom, Rozdzial

1 II,11 |       zachodzie, ale wschód był czysty; na blednącym zwolna niebie
2 II,30 |      czym radość niepojęta jako czysty płomień rozpaliła się na
3 II,31 |      czym radość niepojęta jako czysty płomień rozpaliła się na
4 II,36 | przekonał się, że w środku jest czysty papier. Odkrycie to upewniło
5 II,39 |       zawołał hetman. - Diabeł, czysty diabeł!~Lecz czytał coraz
6 III,7 |    drugą Bogusław m i porwał.~- Czysty Turek! jak mi Bóg miły! -
7 III,31|       siebie wmówić, że on jest czysty. I co stąd za zysk? Zali