Tom, Rozdzial
1 I,1 | dziewkami dworskimi same były prawie szlachcianki, sieroty
2 I,1 | przy paniach służebnymi były, a w zamian za to ćwiczyły
3 I,1 | prostych dziewek traktowania. Były jednak między nimi i chłopki,
4 I,1 | rozmyślała, gdyż losy jej były w zawieszeniu.~Testament
5 I,2 | Wszystkie cztery ściany były nimi ubrane.~- Łowy tu muszą
6 I,3 | dostało. Ba, dziewczęta były jeszcze gorsze. Zawsze diabeł
7 I,3 | oczami świecić... Najgorsze były te dziewczęta!...~- Wcale
8 I,3 | dziewczęta!...~- Wcale nie były najgorsze. Słyszałem, że
9 I,4 | sześciu córek; z tych trzy były za trzema Butrymami, a dostały
10 I,4 | pierwej nie widziała: że były to bezczelne twarze, na
11 I,4 | ruszyć. Kazali, żeby konie były gotowe. Mają tu wstąpić
12 I,4 | Rekuć pierwszy dostrzegł, iż były to niewiasty.~A Zend zamknął
13 I,4 | rękoma, bo naprawdę nie były bardzo od tego. Może i szlachta
14 I,5 | z konia. Drzwi od sieni były otwarte na rozcież, a sień
15 I,5 | głośno litanię za konających.~Były zaledwie w połowie, gdy
16 I,6 | nieprzyjaciół naprowadzi, ale były to co najmniej obawy przedwczesne.~
17 I,6 | mińskie i nowogrodzkie, były zajęte; jeno część wileńskiego,
18 I,6 | miasteczka i wsie na Żmudzi pełne były ludzi przywiedzionych klęskami
19 I,6 | nie mogły, bo wszystkie były na Ukrainie i w ciężkiej
20 I,7 | Jakoż trzy córki, które były za Butrymami, wyposażył
21 I,7 | nie miała. Inne trzy córki były w domu pannami i te pilnowały
22 I,7 | Maryśka i Zonia. Rosłe to były dziewczęta i rumiane, miały
23 I,7 | kwiaty na łące! A te trzy były między pacunelkami najpiękniejsze;
24 I,7 | wszystkie trzy, nie ona jedna, były na zabój zakochane. On też
25 I,7 | ode dworu. Wszystkie okna były oświecone; jasność biła
26 I,7 | Ale i to nie szło łatwo, były to bowiem raczej wrzeciądze
27 I,8 | których już wzdychał w życiu. Były między nimi i bardzo urodziwe,
28 I,8 | wojnach, jakie za jego czasów były, udział brał - wiedział
29 I,10 | powagą, jakby wyłącznie jemu były składane. Zaledwie kurz
30 I,10 | się za boki, im bardziej były zjadliwe.~Nie szczędzono
31 I,10 | zmieszał, że wszystkie oczy były w niego utkwione, a błazen
32 I,10 | Rozpoczął się lipiec; dnie były ciągle pogodne i gorące.
33 I,10 | pospolitemu ruszeniu. Upały były coraz większe. Szlachta
34 I,10 | gotowym. Gdyby pod Ujściem były wojska regularne i którykolwiek
35 I,10 | to Hieronim Radziejowski, były podkanclerzy koronny, obecnie
36 I,10 | wszelkim szczegółom, które nie były tego rodzaju, aby mogły
37 I,11 | tej groźbie od Szweda, bo były wieści, że idą, ale obaj
38 I,11 | Bielska, żeby wszędzie świeże były na przeprzążkę. A za Bielskiem
39 I,12 | spotkać!... Ej, dobre to były dawne łubniańskie czasy,
40 I,12 | porządkom, bo ulice całkiem były brukowane kamieniami, co
41 I,12 | rzekł Zagłoba - bo wtedy były klęski, ale zdrajców przynajmniej
42 I,12 | w których liczne stoły były już zastawione. Pan Zagłoba
43 I,13 | najpóźniej na jutrzejszy ranek i były tego widome oznaki, niezliczona
44 I,13 | to dlatego, że jasne już były dla wszystkich przyczyny
45 I,13 | wszystkie umysły zwrócone były ku Radziwiłłowi; wszystkie
46 I,13 | wieczorem, gdy już sale były oświetlone i goście poczęli
47 I,13 | dla przedniejszych gości były zastawione.~Wnet ruch uczynił
48 I,13 | Przewidywania pana miecznika były słuszne. Na szczęście Oleńka
49 I,14 | Cóż wówczas się stanie?...~Były to pytania straszne, bo
50 I,15 | Wołodyjowski. - Gdyby tu były, nie śmiano by ich aresztować.
51 I,17 | chorągwi, bo wszystkie, co były, ściągnięto ku Kiejdanom,
52 I,17 | musiałeś mieć w olstrach?~- A były!... - rzekł, jak nieprzytomny,
53 I,17 | wie, czy nie prorocze to były słowa, bo czasy klęski już
54 I,17 | mrowisko kij wsadził. Konie były na potrawach, posłali zaraz
55 I,17 | Oczy wszystkich utkwione były w kierunku, skąd coraz gwałtowniejsze
56 I,18 | drogi i opłotków oddzielone były sadami.~Szwedzi, parci coraz
57 I,19 | leśne, miasteczka i wsie były w ręku Radziwiłła; nieco
58 I,19 | bowiem serca odwróciły się były od Radziwiłła. Wykręcał
59 I,19 | którym czaty nad brzegiem były powierzone, miało być rozstrzelanych,
60 I,20 | którym herby billewiczowskie były malowane, psuł proporcję,
61 I,20 | jakby dwa ramiona podkowy.~Były w nich gościnne pokoje,
62 I,20 | wszystkie oczy zwrócone były na Zagłobę, który oddychał
63 I,21 | nieprzyjaciela nie zajętych, były oddane na wojsko wojewodzie
64 I,21 | generalissimusem szwedzkim były od czasu klewańskiej potyczki,
65 I,21 | którejśmy go otoczyli, wilki były i nie wymknęły się, a on
66 I,21 | radziwiłłowskie progi nie były dla niego za wysokie...~-
67 I,22 | widać, że rozkazy książęce były i pod tym względem naprzód
68 I,23 | tym, że wczorajsze wieści były dobre, ale nie tak dobre,
69 I,25 | oraz wszystkie drogi zajęte były przez nieprzyjaciela, więc
70 I,25 | gdzieniegdzie i wsie, zajęte były przez nadworne chorągwie
71 I,25 | całe wsie wyludnione.~Pola były również puste, bo stert
72 I,25 | ich głównym celem.~Nieraz były też to watahy niby do wojsk
73 I,25 | pokucie. Niedźwiedzie, co były blisko Tykocina, wykłułem;
74 I,25 | paranteli.~Ostatnie słowa były powiedziane z jakąś niedbałą,
75 I,25 | tak że chrapy konia nie były dalej jak o krok od jego
76 I,26 | puzdrze przebierał, w którym były pistolety. Nic to - myślę
77 II,1 | torfiastym gruncie ciągle były wyraźne, a niektóre, o ile
78 II,1 | znalazł się na kominie. Były także i jagły, a w komorze,
79 II,1 | miał przy sobie... W pasie były zatknięte; gdzie pas? -
80 II,1 | podszyty irchą, w której były ściągane na sznurki kieszenie.
81 II,1 | sromotnie pobity. Niczym były owe cięgi, które mu w Lubiczu
82 II,2 | jak i inni pułkownicy. Były listy hetmańskie do X. Bogusława
83 II,2 | Terminy, w które popadł, były istotnie ciężkie, niemal
84 II,5 | roztasował się w rynku, bo domy były przez żołnierzy pozajmowane,
85 II,5 | się zwały, że w kwadrat były pobudowane tworząc rynek,
86 II,6 | posłuszeństwo, skłonne teraz były do opozycji i względem swych
87 II,6 | rozproszone, nie zaczepiały i nie były w sile zaczepić kogokolwiek
88 II,6 | pojechali i jakby w wodę wpadli. Były wieści, że ich Zołtareńkowe
89 II,6 | swawolnych, które rozmnożyły się były znacznie i grasowały na
90 II,7 | jeszcze zwłóczył. Powodem tego były wieści z Podlasia o nieładzie
91 II,7 | rozwiązane w reszcie Polski?~To były pytania, które ustawicznie
92 II,8 | rękawy rozcięte spinane były wzdłuż ręki. Naokoło szyi
93 II,8 | urodą i bogactwem. Lata te były już daleko, ale teraz zdawało
94 II,8 | tej mąki... Grzeczne to były panny, co prawda, i nad
95 II,9 | działać, a tu wszystkie drogi były zamknięte, choć tłuc głową
96 II,10 | świeckimi. Zamek i miasto nie były zniszczone, bo pan Wessel,
97 II,10 | domach ślady drapieżnych rąk. Były to domy tych mieszkańców,
98 II,10 | miasta i miasteczka zajęte były przez żołnierstwo, poczty
99 II,10 | w postaci ręki i miecza były... Boże, bądź miłościw nam
100 II,11 | pochlebiało, że oczy wszystkich były nań zwrócone, iż go jedni
101 II,11 | zazdroszczą.~- Aby tylko pieniądze były w skarbie...~- Karol Gustaw
102 II,11 | zbierać...~- Te sposoby były w waszej mocy, ale wy byście
103 II,11 | wszędy swobodnie.~Bramy były szeroko otwarte, kto chciał,
104 II,12 | wszystko niknie. Czymże były zwątpienia wobec tej ufności,
105 II,12 | Pierwsze słowa, jakie usłyszał, były: "Tu się odmienią serca
106 II,12 | księdza Kordeckiego, które były zarazem odpowiedzią na to,
107 II,13 | panował w klasztorze. Bramy były wprawdzie otwarte i nie
108 II,13 | otwory w murach, które nie były bramami, a które mogły służyć
109 II,13 | znów przed radą. Głowy ich były zwieszone na piersi, we
110 II,14 | podkopy; mury, jeśli nie były nawet w dobrym stanie, to
111 II,14 | ton, jakim powyższe słowa były powiedziane.~- Ja też waszmości
112 II,14 | wszystkie wojska krajowe w jego były obozie i komendy musiały
113 II,14 | wsi Częstochowy, w której były stanowiska Millera i skąd
114 II,15 | było za szańcem.~- Choćby i były, to hukniem i skoczym od
115 II,16 | i przenikliwe, utkwione były nieruchomie w owego szlachcica.~
116 II,16 | ogarnęło wszystkich, serca były zmęczone i rozpaczy bliskie,
117 II,16 | przeraziły jednak umysły, i dusze były zwarzone. Nie uwierzono
118 II,16 | na twarze, tak aby oczy były zasłonięte, i umyślnie naprowadzali
119 II,16 | słowem, wszystkie świętości, były im zupełnie obojętne. Wyznawali
120 II,17 | leżący krzyżem w kaplicy. Były obawy w klasztorze, ażeby
121 II,17 | oglądano szkody w klasztorze. Były znaczne. Oprócz ludzi zabitych,
122 II,17 | szczerze się przyznałem. Były między nimi nie gorsze od
123 II,17 | zabrać kilka dni.~Noce ciągle były jasne, dni zgiełkliwe. Strzelano
124 II,18 | szczęście, boki rowu nie były zbyt spadziste, a oprócz
125 II,18 | Bladość i znużenie widne były na jego obliczu, ale wzrok
126 II,18 | olbrzymich kądzieli. Wnet więzy były rozcięte i Kmicic stanął
127 II,18 | A onże wiedział o tym?~- Były komisje, dochodzili... On
128 II,19 | Panie! spraw, aby te prochy były, aby wybuchły, bo w takiej
129 II,19 | Owóż, gdyby pod klasztorem były prochy, to by te ptaki tu
130 II,19 | zupełnie dowodnie, jak czczymi były obawy oblężonych, i spokój
131 II,19 | otucha i wielki spokój były w tych dźwiękach, i tym
132 II,19 | konno, drudzy szli piechotą, były i niewiasty, a wszyscy z
133 II,20 | Same brzegi graniczne nie były także od "grasantów" szwedzkich
134 II,20 | własnym zapomniał, gdyż były one nader dla Szwedów niepomyślne
135 II,20 | kijowskiego. Wieści z kraju już były ożywiły nadzieje tych exulów
136 II,20 | szlacheckich i od samych Tatarów były ruchy chłopskie. Od dawna,
137 II,21 | kościelny. Oczy królewskie były wilgotne, a powieki zaczerwienione.
138 II,21 | dalece serce jego i umysł były osobą królewską zajęte.~-
139 II,22 | świata nie jęczał.~Toteż były chwile, że Kmicic chciał
140 II,22 | jednak wszystkie umysły były nadzwyczaj tymi wieściami
141 II,22 | uskutecznić.~Rozmaite więc były zdania. Jedni mówili, aby
142 II,23 | której białawe brzegi widne były doskonale.~- Nie wstyd mi
143 II,24 | do Czorsztyna, gdyby zaś były, to skręcić mieli do Węgier
144 II,25 | na niego wszystkie oczy były zwrócone. Więc gdy zgadzało
145 II,25 | i schody zamkowe wysłane były suknem czerwonym. W wazach
146 II,25 | widzi, iż poprzednie klęski były tylko chwilową odmianą fortuny,
147 II,25 | mistrze włoscy. Podstawy były ze złota rzeźbionego w drobne
148 II,26 | powtórzyć jego racyj, tak były wielkie, taką szczęśliwość
149 II,28 | na to pan Jan. - Wczoraj były wiadomości, że się klasztor
150 II,28 | mógł. W wielu chorągwiach były szemrania na tykocińską
151 II,29 | klęskę i cierpienia jego były tak niezmierne, że chyba
152 II,29 | dusza starego towarzysza były właśnie za murami tykocińskimi,
153 II,29 | Jezus! Jezus! M a r i o !~To były ostatnie słowa Radziwiłła.~
154 II,30 | Szczegóły w onych wieściach były często nieprawdziwe, ale
155 II,31 | Szczegóły w onych wieściach były często nieprawdziwe, ale
156 II,32 | ptastwo skrzydlate do Lwowa. Były dawniejsze i świeże, mniej
157 II,32 | rzekł król. - Ciężkie to były czasy na tych, którzy powinność
158 II,33 | tedy przez tłumy, które się były zebrały na ulicach bardzo
159 II,33 | nie spamiętałem, bo takie były cudaczne, jakoby kto ogary
160 II,33 | sklepami, okna domów pełne były głów ciekawych. Wszyscy
161 II,34 | wola chanowa i królewska były wyraźne, przeto uderzył
162 II,34 | Chowańskiego zagarnęli. ~- Dobre były czasy, gdyśmy skarbczyk
163 II,35 | dalej zaś takim, w którym były swego czasu prezydia, ale
164 II,35 | Ceglaną, gdyż dwie inne były z kamienia. Sam Kmicic nie
165 II,36 | pchnę gońca, aby tam obroki były dla nich gotowe, a tobie
166 II,37 | poza którą siły polskie były największe. Pracowano więc
167 II,37 | regularnych, jazdy i piechoty. Były to szczątki wojsk litewskich,
168 II,38 | poza którą siły polskie były największe. Pracowano więc
169 II,38 | regularnych, jazdy i piechoty. Były to szczątki wojsk litewskich,
170 II,39 | Olbrzymie jego posiadłości były wprawdzie silnie przez ostatnią
171 II,39 | ten sposób bowiem odjęte były Bogusławowi ostatnie pozory
172 II,39 | zwycięstwo.~Serca pełne były otuchy, bo to już wiedziało
173 II,39 | milę zajmowała. Słowem, były to bajki, jakie zwykle opowiadają
174 II,39 | straszliwy przedstawiali widok. Były to raczej cienie ludzkie
175 II,42 | okopała się z tej strony, były tam bowiem tylko szańczyki,
176 II,42 | oczy.~- Gdzie Bogusław? - były jego pierwsze słowa.~- Zniesion
177 III,1 | wsie, bory, pola, rzeki były już w polskim ręku. Nie
178 III,1 | wbrew rozkazom, aby ciągle były w pogotowiu, zażywały wczasu
179 III,1 | mordędze - wobec tej myśli miłe były im przyszłe trudy. Słowa
180 III,1 | napłynęły wszystkim do ust, były:~- Nie masz Czarnieckiego!~
181 III,2 | mówił Skrzetuski - inne by były Rzeczypospolitej koleje.
182 III,2 | umysł, i wszystkie zajęte były czym innym. Co dzień podjazdy
183 III,3 | kałuski.~Ruszyli wszyscy. Mury były jako kwieciem żołnierzami
184 III,3 | Bliższe pułki bardzo już były wyraźne, tak że gołym okiem
185 III,3 | Wszystkie oczy utkwione były w starostę.~On zaś kręcić
186 III,3 | Pragnął przerazić; ale były to strachy na Lachy. Pan
187 III,4 | pod kopytami koni, dnie były suche, zachody słońca czerwone,
188 III,4 | przychodziły do szwedzkiego obozu, były tylko jej zapowiedzią. Co
189 III,4 | Z Sapiehą się połączył!~Były między tymi "awizami klęski
190 III,4 | bądź że konie szwedzkie były lepsze, bądź że polskie
191 III,4 | szwedzkiej. Wszystkie więc oczy były teraz w niego utkwione,
192 III,5 | Przecie zamki i fortece były jeszcze w ręku Szwedów,
193 III,5 | Wszystkie te ostrożności nie były zbyteczne, ledwie bowiem
194 III,5 | odwrotną drogą ku Radymnu, były bowiem wieści, że tam właśnie
195 III,5 | nazwiska znał, gdyż głośne były owego czasu w całej Rzeczypospolitej.~
196 III,5 | osobno, bo jeśli w liście były zaklęcia na miłość do ojczyzny
197 III,5 | wzmianki (a jestem pewien, że były), to zaraz by pan marszałek
198 III,6 | niezbyt jeszcze wyćwiczone, były już przecie nieraz w ogniu
199 III,6 | którym czarne strusie pióra były diamentami upięte. Ci obaj
200 III,7 | namioty, na którym zastawione były stoły. Pan Sapieha wystąpił
201 III,7 | więc na majdan. Tłumy już były przed namiotami i wszyscy
202 III,9 | nich wszystkie bory pełne były partyj; pola leżały nieuprawne,
203 III,12| zabraknąć żywności, gdyż drogi były tak poprzecinane, że i mysz
204 III,12| klasztorów, schodzących ku Wiśle, były jeszcze w zimie przez Szwedów
205 III,12| drzazgi krzyża świętego były osadzone, i podniósłszy
206 III,13| zabraknąć żywności, gdyż drogi były tak poprzecinane, że i mysz
207 III,13| klasztorów, schodzących ku Wiśle, były jeszcze w zimie przez Szwedów
208 III,13| drzazgi krzyża świętego były osadzone, i podniósłszy
209 III,15| Krakowskiego Przedmieścia zmienione były na twierdze. Lecz dnia tego
210 III,15| piętro po piętrze. Mury były już poprzednio tak porozszczepiane
211 III,15| Europie sławnych. Drzewa były już w nich wycięte, kosztowne
212 III,15| dosięgnąć. Drzwi do niej szeroko były otwarte, lecz owe wychudłe
213 III,16| się udać? Wsie i miasta były w ręku szwedzkim, klasztory
214 III,17| woda.~Drogi przytym pełne były "grasantów", to jest zbiegów
215 III,17| pomniejsze komendy wojskowe nie były od nich bezpieczne. Nie
216 III,17| niebezpieczeństwo.~Stosunki z Bogusławem były po prostu straszne, dlatego
217 III,17| ludzkich, i wykwintność były jakby cudne a potężne kwiaty,
218 III,18| że strachy i posądzenia były niesłuszne i że pierwszemu
219 III,19| Szczęściem, moce niebieskie były ze mną, inaczej już bym
220 III,19| szczypać; które na Plaskę były przygotowane... Wara ci
221 III,20| nią wisiały w Taurogach, były tak straszne, że stokroć
222 III,21| choć niektóre z tych nowin były już mu wiadome, ryknął wreszcie
223 III,21| wszystkie poprzednie relacje były fałszywe i że pan Sapieha
224 III,21| zadał... W podjeździe tym były wojska tatarskie...~Dalsze
225 III,22| myśleć, lecz że mu amory nie były w głowie, więc odrzekł prędko:~-
226 III,23| zaprzeczyć nie mogła, a że były już ze sobą poufałe, więc
227 III,23| rzecznego saku. Lecz inne nowiny były wielce niepocieszne. Książę
228 III,23| sobie waćpanna, żeby Prusy były za morzem, bo za morzem
229 III,24| że igra ze Szwedami, ale były to igraszki tygrysie. Jeńców
230 III,25| że igra ze Szwedami, ale były to igraszki tygrysie. Jeńców
231 III,26| Tatarzy, powtarzali to samo; były i przesadne wieści, jako
232 III,26| Wedle tych wieści wojska były doszczętnie zniesione, hetmani
233 III,26| nieprawda, jakoby wojska były zniesione lub żeby hetmani
234 III,27| wzniesienie. Już też zorze były na niebie i powietrze przesycało
235 III,27| zwłaszcza że konie pruskie mniej były straszliwego ich wycia zwyczajne.~
236 III,27| Po chwili oba wojska nie były już więcej od siebie jak
237 III,27| od mistrzów francuskich, były odbite. Już pot spływał
238 III,27| nie uniósł nieprzyjaciel: były pruskie komputowe, pruskie
239 III,27| pospolitego ruszenia, szlacheckie, były szwedzkie, Bogusławowe,
240 III,28| i pomniejsze miasteczka były w ręku polskim, a za to
241 III,28| za drugim razem zmuszone były poddać się, ale chwilowa
242 III,28| między swymi. Choćby też były spalone, są Mitruny i wszystkie
243 III,28| wrota do niej. Konie tak były dnia tego zmęczone, że mimo
244 III,28| zaściankach. Same zaścianki były częścią spalone i puste.
245 III,28| Drożejkany i Mozgi Domaszewiczów były spalone do cna; Pacunele
246 III,28| strasznie te okolice, takie były skutki zdrady księcia Janusza
247 III,28| nieprzyjaciela.~Umysły tak dalece były jego zwycięstwami zajęte,
248 III,29| Brauna i Jurka Billewicza były dawno już na tamtym świecie
249 III,30| Androniszkach. Siły szwedzkie o tyle były mniejsze, że Anglik nie
250 III,30| i Babiniczowe chorągwie były tak pomęczone, że nie miały
251 III,30| szlachta, mniejsza i większa. Były to duchy burzliwe i niespokojne,
252 III,31| spieszył, raz dlatego, że były spalone, a po wtóre, że
253 III,31| uwierzyła. Nadto przytomne były w jej pamięci wszystkie
254 III,31| klasztoru, lecz klasztory były rozproszone; mniszki, które
255 III,32| wielu miejscach kościoły były popalone i mszy trzeba było
|