Tom, Rozdzial
1 I,3 | hałasów, a z tutejszą szlachtą chcę zgodnie żyć, bo ich opiekunami
2 I,4 | spuściła oczy.~- Pan Kmicic chce jak najprędzej...~- Ot,
3 I,4 | przyjaciółmi byli, jako on chce być wam przyjacielem. Przecie
4 I,4 | ponuro:~- Jeśli się waszmości chce tańca, to może ze mną?~Kulwiec-Hippocentaurus
5 I,5 | z nikim dzielić się nie chcę; chociażem niewiasta słaba,
6 I,5 | myślisz, że zmilczę pokornie. Chcę poczciwości od waćpana i
7 I,5 | się i serce rozdarło, nie chcę cię mieć takiego, nie chcę!...~-
8 I,5 | chcę cię mieć takiego, nie chcę!...~- Nie gadaj mi o rekuzie,
9 I,5 | płaszczem jej plecy.~- Nie chcę cię widzieć, znać! Bierz
10 I,6 | Jakom waćpanu rzekła, że nie chcę cię znać i widzieć, tak
11 I,7 | dwieście! Pewnie też dostatki chce z Lubicza zabrać; wozy mają
12 I,7 | Będzie tak, jak wasza mość chce...~- A cóż tam? - pytał
13 I,7 | i wnet wieść, że Kmicic chce się prochami wysadzić, rozniosła
14 I,8 | natrętnego wierzyciela, który chce, by mu jak najprędzej i
15 I,8 | przyjechałem się tu chwalić, ale chcę, byś waćpanna wiedziała,
16 I,9 | Kmicic. - Niech będzie, co chce. Niejedna jest kreska na
17 I,9 | stąd uciekał, a tego nie chcę. Tyle terminów! A co sprawa,
18 I,9 | mnie wyciągasz!~- Bo nie chcę dla prywaty ojczyzny miłej
19 I,10 | kapelusz.~- I ja też nie chcę innego mieć pana - dodał
20 I,10 | veto nie na miejscu. A kto chce wetować, niechże idzie na
21 I,11 | jeszcze mi się wierzyć nie chce...~- Co myślisz czynić,
22 I,11 | wykarczował. Tak mi się chce szwedzkiego mięsa znowu
23 I,12 | najważniejsza.~- Na Boga, nie chcę pospolitaków! - zakrzyknął
24 I,12 | książę jegomość rzymskie chce u nas zaprowadzić zwyczaje -
25 I,12 | największymi panami nie chce mieć równych, wczoraj -
26 I,12 | przegrał, że do Krakowa chce umykać, a stamtąd do cudzych
27 I,12 | przepadło!...Płakać się chce, ale przepadło, przepadło!~-
28 I,12 | że Wilno zrabował, a on chce pokazać, że nie tylko cudzego
29 I,13 | Przepraszam waszmościów, nie chcę nikomu ubliżyć, bo wiem,
30 I,13 | jak ptak skrzydła, kiedy chce głowę między nimi ukryć.
31 I,13 | odczytuję. Niczego więcej nie chcę, tylko mi jeszcze powtórz,
32 I,13 | miłuję cię jak desperat i nie chcę o niczym więcej wiedzieć.
33 I,13 | Mojaż ty duszo jedyna... Nie chcę zginąć, ale w bitwie każdemu
34 I,13 | dwadzieścia!~- Cicho tam! książę chce przemówić! - poczęto wołać
35 I,13 | końcach stołu.~- Książę chce przemówić!~Uciszyło się
36 I,13 | wierzy... kto prawdziwie chce dobra ojczyzny... kto wiernym
37 I,14 | drugie kury piały!~- Nie chcę! - rzekł książę. - Zdrzemnąłem
38 I,14 | Carolus Gustavus, a kto nie chce siać, ten i zbierać nie
39 I,14 | z tej choroby, a gdy ja chcę użyć nowych, jedynie salutem
40 I,14 | wojsko, czy szlachta oporna. Chcę ratować ojczyznę, i wszystkie
41 I,14 | dążysz?... Czego chcesz?...~- Chcę... korony! - zakrzyknął
42 I,14 | uczynię... i tę koronę, której chcę, włożę jako ciężar na głowę,
43 I,14 | wie o tym dobrze, i nie chce, i nie może zagarnąć całej
44 I,14 | moc z nieba mi daną, bo chcę szczęścia tej krainy, bo
45 I,15 | znów mówić zaczął:~- Nie chce się w to wierzyć, abyśmy
46 I,16 | książęca mość! - rzekł- nie chcę słuchać pochwał i wolałbym
47 I,16 | mość rozstrzelać!... Nie chcę żyć!... Niech mnie pioruny
48 I,16 | Stankiewicza, Mirskiego i Oskierkę chcę Szwedom do Birż odesłać;
49 I,16 | bez miary, a ja tego nie chcę. Taka już we mnie natura,
50 I,17 | pani Kowalska, innej nie chcę.~To rzekłszy młody oficer
51 I,17 | i powtórzył:~- Innej nie chcę!~- Słusznie! - rzekł Zagłoba. -
52 I,17 | mówili między sobą. - Pewnie chce obaczyć, czy jakiej karczmy
53 I,17 | Dalibóg! oczom się wierzyć nie chce - mówił Stanisław Skrzetuski.~
54 I,17 | niech potem będzie, co chce!~- Szkoda czasu, panie Oskierko -
55 I,17 | zwycięstw przywykli, a przecie chce się jeszcze ojczyźnie posłużyć,
56 I,18 | ich puszczę, ale dziś nie chcę o niczym wiedzieć, bom okrutnie
57 I,20 | ale względem waszmości nie chcę siły używać i proszę najuprzejmiej,
58 I,20 | głowy nie spadnie. Książę chce się rozmówić z tobą i chce,
59 I,20 | chce się rozmówić z tobą i chce, abyś w tych czasach niespokojnych,
60 I,20 | nich? Czego tedy książę chce dla waszmości? Bezpieczeństwa,
61 I,20 | katem! Innej pomsty nie chcę. Bóg z tobą, ale takową
62 I,20 | niczego więcej już od cię nie chcę, bo gięłaś łuk, pókiś go
63 I,20 | kompanię i znać was nie chcę!...~- Tu nie ma o tym mowy -
64 I,21 | dłużej, poznasz, że gdy ktoś chce czegoś na świecie dokazać,
65 I,21 | sługami, traktuje.~- Tak chcę uczynić... I jeśli zgryzoty
66 I,21 | właśnie sił mi potrzeba, bo chcę ucztę wyprawić i wesołą
67 I,22 | więcej wytchnienia, który nie chce się powadzić o nas ze Szwedami.~-
68 I,22 | proszę o głos!~- Książę pan chce mówić!... Książę pan chce
69 I,22 | chce mówić!... Książę pan chce mówić! - wołano ze wszystkich
70 I,23 | niech mnie wyśle, gdzie chce. Słyszałem, że pułki mają
71 I,23 | Tedy jej nie chcesz?~- Nie chcę. Ni ja jej, ni ona mnie!
72 I,23 | w szyku, ale się bić nie chce. Wszelako to się pokazało,
73 I,23 | jak się fortuna obróci. Chcę dobra ojczyzny, niczego
74 I,23 | ostrożnym trzeba być. Kto chce, by go woda nie porwała,
75 I,23 | Słusznie czy niesłusznie, nie chcę, aby tak było i aby mi zaglądał,
76 I,23 | memento... Niech się co chce dzieje... Wolę, żeby mnie
77 I,23 | jedna męka została... Nie chcę ja jej, ale nie chcę, by
78 I,23 | Nie chcę ja jej, ale nie chcę, by ją inny brał... Wasza
79 I,23 | to choć się samemu nie chce, przecie parzy myśl, że
80 I,24 | Nie pójdę! Niech, co chce, będzie! - powtórzył sobie
81 I,24 | wyjeżdża w długą drogę i chce pannę widzieć.~Pachołek
82 I,25 | dostanie ;teraz Kmicic czuł, że chce płynąć z nim razem z całej
83 I,25 | zawiadomieniem, iż książę pilno chce widzieć wysłannika hetmańskiego,
84 I,25 | książęca mość, że tajemnicy nie chce z niczego przede mną robić.
85 I,25 | Symuluje każdy, zwłaszcza jeśli chce czegoś znacznego dokonać.~-
86 I,26 | Chcesz wykupu?~- Nie chcę.~- Po cóżeś, u diabła, mnie
87 I,26 | Kiejdany, a potem niech się, co chce, dzieje! On też wiedział,
88 II,2 | klucza od kłódki mu się chce! Idźcie jeno pnie odwalić,
89 II,2 | oczyma.~- Czy wasza miłość chce do nich jechać?~- Jać nie
90 II,2 | zdrajcom i zaprzańcom nie chcę dłużej służyć. A żem przysiągł
91 II,2 | Sapieha pokaże je Pontusowi. Chce się W. X. Mości korony,
92 II,2 | że umyślnie w kupę ich chcę zebrać, aby hetman jednym
93 II,3 | potrzebował.~- Wasza miłość chce jechać? - rzekł wchodząc.~-
94 II,3 | A dokąd wasza miłość chce jechać?~- Do króla jegomości.~
95 II,3 | się pewnie z nim godzić chce i Szwedów odstąpić. Musiały
96 II,3 | lasów?~- Jak wasza miłość chce. Może jechać i dwie niedziele
97 II,4 | co od fortuny ma. Każdy chce się cieszyć z tego, co posiadał,
98 II,4 | marnie. Wojewoda witebski chce się na Podlasie przedrzeć...
99 II,5 | wszędy umyślnie Szwedów im chce nadstawiać; niechby choć
100 II,6 | Wojsko oświadczyło, że chce mieć udział w wyborach,
101 II,6 | omittenda... Czwarte pismo chcę posłać do naszego elekta,
102 II,7 | dla siebie ja tego tronu chcę!~- Całej Litwy nie uda się
103 II,7 | który tu z nią bawi.~- Nie chcę. Szlachcic pewnie waszym
104 II,8 | siebie. Wiem, że hetman chce widzieć w waszmości zakładnika,
105 II,8 | książę Michał z nami się chce połączyć, jak tylko szkody
106 II,9 | huknął pan Andrzej - i nie chcę z wami pić! parobcy szwedzcy!~
107 II,10 | rzekł starosta. - Kto chce pokutować za grzechy, temu
108 II,11 | ukłon.~- Czy ekscelencja chce zatrzymać się dłużej, czy
109 II,11 | ukłonem Wrzeszczowicz.~- Nie chcę ja bynajmniej tej służbie
110 II,11 | ci zginąć muszą. Kto ich chce ratować, ten jeno czas próżno
111 II,11 | cesarzowi, panu memu, zawsze chcę wiernie służyć. Mogę jednak
112 II,12 | sprawie kościoła i klasztoru chce się widzieć z przeorem.~
113 II,12 | przeszkadzać mi może. Przed ludźmi chcę się zwać Babiniczem, od
114 II,13 | tam po mnie! Nie gębą ja chcę odtąd Najświętszej Pannie
115 II,14 | za jaką hrabia Weyhard chce ją uważać. Leży na górze
116 II,14 | Czarniecki.~- Dobrze! jeść mi się chce - odpowiedział rycerz. -
117 II,15 | wyrozumieć, czy drwi, czy chce Millerowi pochlebić.~Lecz
118 II,15 | wierci, bo mu się okrutnie chce do Szwedów za wały pójść,
119 II,15 | ksiądz Kordecki. - Babinicz chce wyjść z fortecy?...~- W
120 II,15 | Czego tu chcesz?~- Ot, czego chcę! - krzyknął Kmicic.~I wypalił
121 II,15 | Krzysztof Żegocki, który chce iść na pomoc Częstochowie.~-
122 II,16 | królewskiej mości przedstawić. Chcę być żołnierzem, nie katem!...~
123 II,16 | tym, by służyć, komu się chce. Nic ci po mnichach! Jeżelić
124 II,18 | darował? To nie może być!~- Ja chcę - odrzekł Kuklinowski -
125 II,18 | Noc! Miller śpi. Straż nie chce puszczać, mówią, że żaden
126 II,19 | Torstensonie, zdobył, bo nie chcę wobec teraźniejszej klęski
127 II,19 | klasztorze, która dawno się chce poddać, pod wpływem przerażenia
128 II,19 | Kuklinowski czyni z nim, co chce... Chodziło mi jeno o to,
129 II,19 | pod stopami waszymi! Bóg chce ocalić ten przybytek, aby
130 II,19 | zwano.~- Pan Wrzeszczowicz chce nas nauczyć, jak wskrzeszać
131 II,21 | jak było.~- Uszom się nie chce wierzyć! - rzekł pan kanclerz
132 II,21 | być znaczna... więc nie chcę jej ubliżyć, ale tak myślę,
133 II,21 | zakrzyknął pan Andrzej - sam tego chcę, jak o łaskę o to proszę,
134 II,21 | miłościwe państwo! Nie chcę nagrody, chcę, żeby mi wierzono,
135 II,21 | państwo! Nie chcę nagrody, chcę, żeby mi wierzono, niechże
136 II,21 | hetmanami ledwie już dysze, tak chce na Szwedów... Wiem i to,
137 II,21 | a teraz samo owo wojsko chce na powrót do powinności
138 II,21 | się z powagą prymas:~- Nie chcę ja woli miłościwych państwa
139 II,22 | Wreszcie niech będzie, co chce, od tego nie odstąpię!~Kmicicowi
140 II,22 | przygodzić mogą, to i ja chcę przy twej osobie być, piersi
141 II,22 | jego świątobliwość nuncjusz chce także mi towarzyszyć, którego
142 II,22 | mu, miłościwy panie, nie chcę nawet o zdradę go stanowczo
143 II,23 | rzekł król - że on nie chce wszystkiego gadać, ale to
144 II,23 | spowiedzi otworzyć... Ale chcę, żeby pierwej za mnie, za
145 II,24 | głowie, i skinął ręką, że chce mówić, a gdy uciszyło się,
146 II,26 | majestat... i Bóg widzi, że chcę służyć wam obojgu!~Tu łzy
147 II,26 | choć człek sobie czasem chce ją wybić z serca i z afektem
148 II,28 | nie żywił... Ale ja nie chcę słuchać tych rozkazów, co
149 II,28 | strawa przez gardło nie chce przechodzić.~- Wojsko aż
150 II,28 | Sapiehy, nic więcej. Nie chce mnie słuchać, żeby pokazać,
151 II,28 | a już czyjeś warcholstwo chce chorągwie rozrywać, do nieposłuszeństwa
152 II,28 | południe był gotów i nie chce czekać, bo noc obiecuje
153 II,29 | sobie woli myśleć i nie chce sił rozdzielać, a quod attinet
154 II,29 | A czego tu Stachowicz chce?~Pod biednym Charłampem
155 II,34 | Czarnieckiego, albowiem chce, aby i Szwedzi przekonali
156 II,34 | dziś już późno, ale jutro chcę cię jeszcze zobaczyć...
157 II,34 | niebawem.~- Jakiś żołnierz chce pilno widzieć się z waszą
158 II,35 | Co on w tym ma, że się chce jej stąd pozbyć?" - pomyślał.~
159 II,35 | zamyślam, skoro sam dziewkę chcę stąd wyprawić. Srodze się
160 II,35 | Skoro mnie posądzasz, to nie chcę o niczym wiedzieć.~- Czemu
161 II,36 | ustąpił... Ale potem nie chcę nic o niej wiedzieć... I
162 II,36 | nastaje, jeno mnie na dudka chce wystrychnąć - pomyślał Kmicic. -
163 II,37 | jak paszcza złemu psu, gdy chce kąsać.~- Bogdaj się własną
164 II,38 | jak paszcza złemu psu, gdy chce kąsać.~- Bogdaj się własną
165 II,39 | pewien jestem, że Bogusław chce całe Podlasie zagarnąć,
166 II,39 | szczęśliwą gwiazdę. Prowincję chce pozyskać, Janusza pomścić,
167 II,40 | daleko szukać, bo właśnie chcę go spytać, jakim to prawem
168 II,40 | do księcia, że mu, kogo chce, za tego żołnierza puszczę,
169 II,41 | od hetmana przyjeżdżam, a chcę jako zbój nocny mordować...
170 II,41 | waszej książęcej mości nie chcę.~- A co mi za niego dajesz?~-
171 II,41 | ma mnie o łaskę prosić i chce wszystkich waszmościów mieć
172 II,42 | prywaty! Przy ojczyźnie chcę się nieprzyjacielowi oponować!~
173 III,1 | przez służbowego oficera, że chce się pilno widzieć z królem.~
174 III,3 | Zamoyski ze zdrajcami nie gada. Chce król szwedzki ze mną gadać,
175 III,3 | Nic! Pan starosta nie chce gadać z Polakami, którzy
176 III,3 | Wszystko mi jedno, z kim chce gadać, byle gadał. W braku
177 III,3 | chudopachołka i kontempt chce mi okazać.~- Dobrze! - szepnął
178 III,3 | dlatego rozkazywać nie chce - prosić woli; groźby odrzuca,
179 III,5 | się usuwa, bo przykładem chce świecić. Ot i teraz (powiada)
180 III,5 | już (powiada) słyszę, że chce mnie komendę nad nim zdawać,
181 III,5 | mu, że ja tej ofiary nie chcę, nie przyjmę, gdyż on lepszym
182 III,5 | nadął się a rzekł: "Zali on chce moim praeceptorem zostać
183 III,5 | już Lubomirski nie tylko chce iść razem, ale pod mendę
184 III,6 | Żebym tak zdrów był! Nie chcę nijakiej nagrody, jeno żeby
185 III,7 | zginie.~- Jeśli tak, to i ja chcę widzieć, jako pobożni Polacy
186 III,7 | Szwedów! Mówił, że straż chce porwać!~- Dla Boga! Może
187 III,8 | w razie potrzeby, bo nie chcę waści serca krwawić. Przyjdź
188 III,8 | wodę, a woda zimna! Nie chcę przez ich politykę namoknąć!~-
189 III,8 | zbyt tanio ich okupywać nie chcę, byłoby to przeciw mojej
190 III,8 | wchodzić z buntownikami nie chcę.~Tu brwi królewskie zmarszczyły
191 III,9 | mi Bóg miły, tak z głodu chce się własnemu koniowi uszy
192 III,9 | tego mostu!~- Ja też go nie chcę zdobywać! - odrzekł Czarniecki.~-
193 III,10| szepnął do Skrzetuskiego:~- Chce go, jako to mówią, z mańki
194 III,11| hetman za wielkie usługi chce ich szczególnie uczcić.
195 III,12| że mu tam dobrze i nie chce zastępcy, prosi tylko, by
196 III,12| dzielić się z nikim nie chcę. Dobrze mi tu (powiada)
197 III,12| powiada). Żreć nam się chce, a tu mi komendanta, nie
198 III,13| że mu tam dobrze i nie chce zastępcy, prosi tylko, by
199 III,13| dzielić się z nikim nie chcę. Dobrze mi tu (powiada)
200 III,13| powiada). Żreć nam się chce, a tu mi komendanta, nie
201 III,14| serce chwyci, to ją, dokąd chce, doprowadzi." Aleć się pokazało,
202 III,14| dalece się zapamiętał, że się chce żenić. Doszło to i do księżnej
203 III,14| Borzobohata rządzi, jak sama chce, w Taurogach...~- Jak to? -
204 III,15| wzbroniono jechać. Mówił, że chce tam wojnę ożywić i Szwedów
205 III,16| sposób znajdował.~- Kto chce miód wybrać - mówił - musi
206 III,16| twej twarzy wywołać. Nie chcę innej nagrody, jeno mi bądź
207 III,16| nieczystym ogniem, bo cię chce pohańbić, nie zaślubić;
208 III,17| Billewiczach i że właśnie chce je tu w bezpieczne miejsce
209 III,17| Wasza książęca mość chce mówić o śmierci księcia
210 III,18| dawał, innego ja sam nie chcę.~- Całe życie będziem za
211 III,18| już się nie godzi, że wam chcę jeno piaskiem w oczy rzucić,
212 III,18| biponcką, jeszcze panną, i tę chce za mnie wydać, aby się z
213 III,18| krewna pohańbiona, nie chcę i ja żyć! Bij, zbóju, zarżnij!
214 III,20| wdzięczną. Pod bożą opiekę chcę się schronić i Bogu w zakonie
215 III,20| arcypsy! Jak to? i ten nie chce pomóc?~- Nie tylko nie chce
216 III,20| chce pomóc?~- Nie tylko nie chce on pomóc - odrzekła skarżąc
217 III,20| a tu radzić trzeba. Nie chce Ketling pomagać... żeby
218 III,21| że czegoś zapomniała, że chce obaczyć, czyli nowiny o
219 III,21| lubił, temu się wierzyć nie chce...~- Lubić to on mnie lubił...
220 III,22| wyboru nie mam i mieć nie chcę. Poza służbą wolno mi niegodziwościom
221 III,22| tutaj kogoś zostawić?~- I chcę, i proszę o tę funkcję.
222 III,22| się napierasz?~- Bo się chcę żenić.~- Z kim? - spytał
223 III,22| zaufana, a ja księżnej nie chcę obrazić przez estymę ani
224 III,22| Sakowicz - bo skoro się chcę żenić regularnie, to i starać
225 III,23| nie może, a na koniec, że chce go na rok próby wystawić.
226 III,23| zdawało się, że dziki starosta chce ochłodzić wzburzoną i spiekłą
227 III,23| posiłki, że tu rządzi, jak chce, tam władza jego zmaleć
228 III,26| wiedzieć, dokąd pan hetman chce iść; wie tylko, że pan hetman
229 III,26| jenerałowie, błagają, proszą, nie chce. Ruszył naprzód... zderzyli
230 III,27| tam leży w dole rzeki. Chce wasza miłość popatrzyć?~-
231 III,27| prawo do jeńca i że kto chce go z rąk tatarskich wydobyć,
232 III,28| zwierciadło. Mówiła często, że chce widzieć bitwę, aby dać przykład
233 III,30| mrugając oczyma, rzekłbyś: chce je przeliczyć. Potem przymknął
234 III,30| teraz. Niech się dzieje, co chce! Nie jam Rakoczego sprowadził.
235 III,31| odprowadził laudańskich, bo się chce z dawnym przyjacielem pożegnać.
236 III,31| miejsce. Niech się z nim, co chce, dzieje.~- Ale bo, widzisz,
237 III,31| Prawo za nami!~- Nigdy! Nie chcę o niczym wiedzieć. Dziaduś
238 III,31| koniecznie tam wieźć, bo tam chce umrzeć.~- Z Bogiem! Spieszcie
239 III,31| Bogu wiadomo, że nie chcę o nim myśleć! - odrzekła.~-
240 III,31| ale niczego więcej nie chcę, nie pragnę! choćby tam
|