Tom, Rozdzial

1 II,17 | wieść o działach burzących rozniosą trwogę, może nie chciał
2 II,37 |    a poznawszy na szablach rozniosą, zanim zdoła krzyknąć: "
3 II,38 |    a poznawszy na szablach rozniosą, zanim zdoła krzyknąć: "
4 III,15|  pokaże, to go na szablach rozniosą, zanim się kto opatrzy,
5 III,15|  naokół, chwila jeszcze, a rozniosą tak wszystkich na szablach,
6 III,23|   samą wieść połączą się i rozniosą go jak wicher suche liście;