Tom, Rozdzial

1  I,25 | wojewoda niezbyt suto na drogę opatrzył. Wąż u niego w skrzyni siedzi.~-
2 II,2  |     było w chacie trudno, wnet opatrzył Kmicica.~- Dobrze mi teraz -
3 III,1 |    bystry wojownik wprędce się opatrzył, iż szwedzki lew pożarł
4 III,1 |     się kto w Rzeczypospolitej opatrzył, nim wieść się o jego pochodzie
5 III,2 |     przewidując, że Czarniecki opatrzył Zamość w jazdę, konieczną
6 III,15|      żołnierza, więc pozwolił, opatrzył, pobłogosławił i jeszcze