Tom, Rozdzial

1  I,8  | po razu ruszać wąsikami z ukontentowania.~"Do rzeczy, Michałku! Do
2 II,33 |   ledwie że nie mruczał z ukontentowania jak kot, gdy go po grzbiecie
3 II,33 |    żadnego nie pokazowała ukontentowania, zgoła na niego nie patrząc,
4 II,42 |  się nie pokazać po sobie ukontentowania.~Jakoż pojechali razem.
5 III,21|  suknią korkiem o korek z ukontentowania, że ją zwą jej dostojnością