Tom, Rozdzial
1 I,1 | płoche czynią, ale jam nie taka.~- A oczy jakoby z nieba!
2 I,1 | Jam na wszystko gotów, taka już we mnie natura!~- Mówił
3 I,1 | zgodnie i spokojnie, a wtedy taka to będzie opieka, jakby
4 I,1 | winien, kiedy natura we mnie taka: gdy mnie gniew na kogo
5 I,2 | Jędruś! bardzo gładka? Czy taka, jak sobie imaginowałeś?
6 I,2 | imaginowałeś? Jestli druga taka w Orszańskiem?~- W Orszańskiem? -
7 I,3 | chciał wierzyć. Skąd mu taka konfidencja z szarakami?~-
8 I,3 | przed nią stałeś?... Gdzieś taką widział?~- Nie trzeba mi
9 I,5 | tak ją witał szczerze, z taką miłością, że resztki urazy
10 I,5 | dziewczętami i chwyciła go taka złość, że chciało mu się
11 I,5 | pan Andrzej.~I ogarnęła go taka wściekłość, że począł zębami
12 I,7 | mość, na Terkę, ona zawsze taka! - rzekła Marysia.~- Jak
13 I,7 | łaźni zażywają. Jest tam taka komnata, w której nie masz
14 I,7 | tam są rury z kuraskami, taką i owaką niosące. Pokręcisz
15 I,8 | Ejże, miło jej będzie mieć taką obronę, której skuteczność
16 I,8 | okolicy i z oczu jej patrzyła taka uczciwość, że nie daj Panie
17 I,8 | tym bardziej, że pannie taką niepospolitą usługę oddał.~-
18 I,8 | także pośpiech zalecono i taką dano instrukcję, iżbym jeśli
19 I,10 | Stanisław i odrzekł:~- Jeśli mi taka myśl w głowie powstała,
20 I,10 | wraz z wojewodą Ostrożka, z taką godnością i powagą, jakby
21 I,10 | utracił - za to w lewej miał taką siłę, że jednym zamachem
22 I,10 | obozie polskim podniosła się taka wrzawa, że słychać ją było
23 I,10 | ani do innej egzakcji niż taka, z jakiej komputowe polskie
24 I,12 | wszystko najpierwsi wiedzą i taka między nimi korespondencja,
25 I,12 | pysznej krwi wytoczyć niż taką kapitulację, jak pod Ujściem,
26 I,12 | ratunku potrzebuje.~- To taka ich pańska maniera - odparł
27 I,12 | i nie spojrzy? Ale jeśli taką masz ochotę do stanu małżeńskiego,
28 I,12 | się w ziemię zapaść. Nie taka to krew, nie taki to ród!~-
29 I,12 | własne uszy. Prawda, że taką chorągiew Kmicic przyprowadził,
30 I,12 | pilno nam do boju. ~- Jeśli taka wasza chęć, tedy i w niej
31 I,13 | żołnierze. Piechotę mają jaką taką, ale jazdę, Boże się pożal,
32 I,13 | Zagłoba.~- Nie mnie dwa razy taką rzecz powtarzać!~I padli
33 I,13 | inaczej!~- Nie mnie dwa razy taką rzecz powtarzać! - rzekł
34 I,13 | wszystkich grzechów moich, i taka ich kupa, że jeno ojcowskiemu
35 I,13 | wyraźnie panu miecznikowi, że taka moja wola, abyście się najprędzej
36 I,13 | szczęśliwy nurek, który taką perłę wyłowi; nieszczęsny,
37 I,14 | im przycisnę, i stworzę taką potęgę, jakiej świat nie
38 I,16 | których by dość było za taką zbrodnię. Nie proś mnie
39 I,16 | miary, a ja tego nie chcę. Taka już we mnie natura, że jak
40 I,16 | zabił, niechby go diabeł za taką łaskę porwał. Wasza książęca
41 I,16 | jeszcze ulepię z tego wosku taką świecę, jaką zechcę, i komu
42 I,17 | gdy nie ma innej żony jak taka; i to ci jeszcze powiem,
43 I,17 | szlachcica, który choć krewny, a taką rzecz mi uczynił, której
44 I,17 | czas:~- Krewny - i żeby taką rzecz uczynić!~Więźniowie,
45 I,17 | wierną służbę!~- Do diabła taka robota!~- Żydowska służba!...~-
46 I,18 | nasłuchiwać z tej brzeziny. Taka to twoja wdzięczność? Toż
47 I,20 | Bo mi się nie spodobało!" Taka jucha harda, nawet w godzinę
48 I,22 | z żalu i bólu. "Żeby zaś taka zawziętość w tak anielskiej
49 I,22 | winny, nie zasługiwał na taką pogardę, na takie bezwzględne
50 I,22 | niż świat cały, to znów taką do niej odczuwał nienawiść,
51 I,23 | konfident, i podsuniesz mu taką myśl: niech Lubomirski.
52 I,24 | największym ukropie, gdyż taka jest francuska moda, aby
53 I,24 | chwyciło...~Owładnęła go taka chęć widzenia jej, przemówienia
54 I,25 | Jak mi Bóg miły, prawda! Taka już jego natura. Toż on
55 I,25 | żyli teraz! Mało ludzi na taką imprezę, mało!~Tymczasem
56 I,25 | wileńskiemu prześcignąć.~- Jeśli taka łaska waszej książęcej mości,
57 I,25 | kawalerze?~- Rzecz jest taka, wasza książęca mość! Nie
58 II,2 | moją część wydzierać... Taka mi pociecha! A chłopy jak
59 II,2 | zwyciężony, czuł w sobie teraz taką potęgę, iż widział już jakby
60 II,2 | ulękną.~Nagle przyszła mu taka myśl:~"A żeby i do niej
61 II,2 | Patrzcie, to ja, Kmicic!"~I taka porwała go chęć paląca do
62 II,2 | do własnego sumienia, że taką gorzką mówiło prawdę.~-
63 II,3 | mnie Bóg potępi, jeśli mi taka myśl w głowie postała.~-
64 II,3 | trzeba łopatą w łeb kłaść. Taka mi z nich pociecha... Bóg
65 II,3 | jedzie. A po drugie: chcąc w taką drogę jechać, lepiej by
66 II,3 | ale jeżeli wasza miłość z taką robotą jedzie, która ma
67 II,4 | omieszka. Bardzo się chwali taka życzliwość ku ojczyźnie.~
68 II,4 | przed sądem bożym stanie. Taka już natura zatwardziała.
69 II,5 | osoba inna, i fantazja nie taka jak u koniuchów, i pierścień
70 II,6 | polu nie wytrzyma. Owóż mam taką myśl, żeby podjazdom nakazać
71 II,6 | grożą. Nie pierwszyzna ci taka wyprawa i myślę, że za fawor
72 II,6 | Skrzetuski. - Wołodyjowskiemu na taką wyprawę iść, to to samo,
73 II,6 | pan Michał czegoś zadać, taką mam do niego słabość. Prócz
74 II,7 | Jeżeli twoja Billewiczówna taka, to ją sobie zachowaj...
75 II,7 | oddam mu ją niezupełnie taką, jaką wziąłem, to będzie
76 II,8 | boginią - odparła Oleńka - nie taka znów prostaczka ze mnie,
77 II,8 | przycisnął jej rękę... z taką trzeba polityką, nie obcesem!"~
78 II,9 | szwedzki oświadczył, że taka dobra wiara luterska jak
79 II,10 | Kmicic. - Kiedyż to Szwecja taką potęgą była? Zali polskiego
80 II,10 | zwojowali Niemców przez Niemców. Taka wola boża i nie masz potęgi,
81 II,11 | mości uczynili Polacy, że im taką nieżyczliwość okazujesz?... ~-
82 II,12 | Czarniecki stropił się, bo taka jest natura ludzka, że ją
83 II,13 | społeczności, niegodniście taką śmiercią, jaka nas tu czeka,
84 II,15 | Ja zaś miałbym spać w taką noc! - odpowiedział pan
85 II,15 | Kordecki jak archanioł, widząc taką gorliwość, i wrócił do klasztoru,
86 II,16 | zakonnikom i szlachcie:~- Kto taką odpowiedzialność weźmie
87 II,17 | I szańce sypią, a tu ćma taka, że palców u własnej ręki
88 II,17 | strzale impet rozsadzi. Taka to siła szelmowska! Cóż
89 II,17 | śmierci życzyć, jak owo za taką sprawę?...~Ksiądz długo
90 II,18 | zbłądził, bo ciemność była taka, że końca rapieru nie mógł
91 II,18 | świeciły jak dwie gwiazdy, taka tlała w nich zawziętość
92 II,18 | nim dokonał, napełniała go taką uciechą, że niczym był ból
93 II,18 | waszej miłości, bo to nie taka służba... Wasza miłość swoje
94 II,19 | rady do udzielenia, chyba taką, z którą lepiej się pierwszemu
95 II,19 | wziąść tę twierdzę jest teraz taką samą klęską, jak od niej
96 II,19 | szlachty i żołnierzy. Lecz taka była niezachwiana wiara,
97 II,19 | lub niebieskiej korony i taka ulga spadła na wszystkie
98 II,19 | Teraz rozumiem, skąd się taka fantazja w nim brała, skąd
99 II,19 | obozem. Wiatr nie wiał i taka była cisza, jakiej od początku
100 II,19 | nieustający, nigdy dotąd taka fala ognia i żelaza nie
101 II,19 | wierzę w to, że się okupią, taka mnie gorączka trawi, że
102 II,21 | i bożego pomazańca, ale taka dobroć wielka, niewyczerpana,
103 II,21 | z Krakowa, a między nimi taką kolubrynę, której nie tylko
104 II,21 | jeszcze królestwa, skoro mam taką królowę!... Niechże się
105 II,22 | życia nie zbawił, nadto taką go okrył sromotą, pod jaką
106 II,22 | rzekł pan Ługowski - jeśli taka waszej królewskiej mości
107 II,22 | razie potrzeby ześle mu taką pomoc, jakiej się nawet
108 II,22 | stawię, że on uczciwy.~- Za taką cenę nie chciałbym się,
109 II,23 | którym gdy przyszła na niego taka chwila, oddawał się duszą
110 II,23 | Andrzeja zwilgotniały, a taka szczerość i żal rozświeciły
111 II,23 | żeby prawdę rzec, to mi taka sprawa nie pierwszyzna.~
112 II,25 | vivat! Vivat!"~Marszałka taka opanowała radość, takie
113 II,26 | się nie ofiarował. Nigdy taka myśl w głowie mojej nie
114 II,26 | uczciwość jest w tej pannie taka, że mi wstyd było wobec
115 II,26 | racyj, tak były wielkie, taką szczęśliwość ojczyźnie obiecywały!
116 II,26 | Ryczałem jak dziki zwierz, bo w taką matnię mnie zapędzono!...
117 II,26 | instancję wniosę, a jeśli ona taka regalistka, jako powiadasz,
118 II,28 | Dziw, jak zacna... Ale taką już miała naturę, że nikogo
119 II,28 | zaraz serca nie przeszyć... Taką już ją Pan Bóg stworzył.
120 II,30 | dalszych jeszcze województw, taką nienawiść rozpaliła we wszystkich
121 II,31 | dalszych jeszcze województw, taką nienawiść rozpaliła we wszystkich
122 II,33 | że król nasz jegomość taką umowę zawarł, iż do każdych
123 II,34 | rozmyślał, co będzie można z taką potęgą przedsięwziąść.~"
124 II,35 | zdumieniem Kmicic.~- Alboż ta taka funkcja niemiła?... Choćby
125 II,35 | niesubordynację.~- Nie mogę na taką ekspedycję pozwolić - odpowiedziała
126 II,35 | głowie. Grunt w tym, że taka druga sposobność nieprędko
127 II,36 | szlachcicowi patrzyła z siwych oczu taka szczerość i prawda, że niepodobna
128 II,37 | Książę zaś przez zemstę taką na niego potwarz wymyślił,
129 II,37 | pohańbił rzuciwszy na jednego taką hańbę!~- Kmicic swawolnik
130 II,38 | Książę zaś przez zemstę taką na niego potwarz wymyślił,
131 II,38 | pohańbił rzuciwszy na jednego taką hańbę!~- Kmicic swawolnik
132 II,40 | Była przy tym w tym pościgu taka niezwykła zawziętość i przechodząca
133 II,40 | Kmicica znalazł starosta taką odpowiedź, że wzrok spuścił
134 III,1 | To te same pod Gołębiem z taką furią nacierały. Stare muszą
135 III,2 | nastroję jako basetlę i taką na nim arię Szwedom zagram,
136 III,3 | złodzieje, przyjechali z taką samą fantazją, i wiadomo,
137 III,3 | iż to uczynisz. Kto sławę taką po przodkach dziedziczy,
138 III,3 | wojownik, jak król szwedzki, i taka wyćwiczona armia nie dadzą
139 III,3 | miesiące wojnę skończę.~- Na taką twierdzę rok oblężenia mało.~
140 III,4 | muszkiety poruszały się z taką dokładnością, jakby żelazne
141 III,4 | chorągiew polska wpadła w dym z taką siłą, że odrzuciła na prawo
142 III,5 | parsknie, że listu nie oddał... Taka to wdzięczność ludzka...
143 III,5 | kraj świata jechać gotów... Taka już nasza polska natura.
144 III,7 | chrześcijaństwie, który by przed taką potęgą nie zadrżał. Do tego
145 III,8 | do usług mają.~Skądże im taka ze złymi duchami komitywa? -
146 III,8 | pan tego królestwa, gdy taka moja wola i łaska, ale w
147 III,9 | a księżyc sperka. Na psa taka wojna! Jak mi Bóg miły,
148 III,9 | Wolę już Szwedów niż taką mitręgę! Panie! Panie! kiedy
149 III,9 | nic nie znajdzie. Na psa taka wojna, powtarzam!~- Skoro
150 III,10| padnie, to jak ceber! Jedna taka na nic okop zaprószy!~-
151 III,11| jeno to, żem za stary na taką służbę, jakiej on od żołnierza
152 III,11| zdołał mu dotrzymać. Wówczas taka chęć zmierzenia się z Bogusławem
153 III,11| sobie pozwalał, Sapieha zaś taką miał do niego słabość, iż
154 III,12| Bodaj waści zabito za taką pociechę! - krzyknął mały
155 III,13| Bodaj waści zabito za taką pociechę! - krzyknął mały
156 III,14| się pokazało, że to nie taka panna, którą by można doprowadzić
157 III,14| tymczasem w Taurogach zaszła taka zmiana o której i dziwnie,
158 III,14| dorównywa tamtej urodą, ale taka w niej powaga i nieprzystępność,
159 III,14| pamiętam i prosto w dym walę... Taka już natura!... Dobry pan!...
160 III,15| dnia tego ogarnęła Mazurów taka zaciekłość bojowa, że zapędowi
161 III,15| wreszcie wzbiły się dymy, taka wstała kurzawa, że przy
162 III,15| jakaż nam za to nagroda? Oto taka: Wittenberg wolny odchodzi
163 III,16| Spodziewał się ciągle, że taka chwila nastąpi, zżymał się,
164 III,17| miała go niebawem uchwycić z taką siłą, że w czasie jej napadów
165 III,17| Patrz! jako mi ręce gorzeją! Taką miłować, taką przygarnąć,
166 III,17| ręce gorzeją! Taką miłować, taką przygarnąć, z taką...~-
167 III,17| miłować, taką przygarnąć, z taką...~- Potomstwo mieć! - dodał
168 III,18| panującym domem się łączył. Taka u was diabla szlachecka
169 III,18| ochłonąwszy miecznik. - Dałem taką rozumną radę, że i Salomon
170 III,20| życzliwa dusza w Taurogach, a taka przy tym biedna i cierpiąca,
171 III,20| rany Pańskie! czemu?~- Bo taka już nasza dola! Ketling
172 III,20| Ketling nie zdrajca, ale taka już nasza dola, bośmy najnieszczęśliwsi
173 III,21| serdeczniej.~- Waćpanna taka śliczna... - pocieszała
174 III,21| księżnej pani najbliższą. Ot, taka, taka jeszcze byłam malutka!
175 III,21| pani najbliższą. Ot, taka, taka jeszcze byłam malutka! nie
176 III,21| kozę powierzyć aniżeli mnie taką dziewczynę."~- Cóżeś mu
177 III,21| które jej dostojność z taką zdumiewającą bystrością
178 III,23| o zwycięstwie wareckim i taka trwoga padła na wszystkich
179 III,23| Chlebowiczowie, nie cieszyli się taką między pospólstwem czcią
180 III,23| Recedere już za późno, bo taka na mnie tam zawziętość,
181 III,23| Taurogi jak powódź, i zemstę taką wywrze, o jakiej ludzie
182 III,24| się od Tatarów uchronić.~- Taka jazda, jak tatarska, by
183 III,25| się od Tatarów uchronić.~- Taka jazda, jak tatarska, by
184 III,26| Europie żołnierzem okazały taką umiejętność i wytrwałość,
185 III,27| przejmuje jego członki, moc taka, przed którą w proch musi
186 III,27| rozpędu, siekąc i tnąc z taka niepojętą szybkością, jaką
187 III,27| z głowy.~Kmicic odbił z taką siłą, że rapier księcia
188 III,27| obwiązaną w brudną szmatę. Taka jednak zawziętość była przeciw
189 III,27| Ej, poszedłbym z tobą z taką ochotą jakby do raju! Ale
190 III,28| łez, ale serce ogarniała taka żałość niezmierna, że nie
191 III,31| przyszła do przekonania, że taka, a nie inna musi być wola
192 III,32| błędu przywiedzion, jakoby taka jeno, a nie inna droga salutis
|