Tom, Rozdzial

1  I,1 |       serca przypadła. Tak mnie sentyment rozebrał, że nie wiem, jak
2  I,8 |     wszedł in medias res i swój sentyment jakoby na stole położył.
3  I,12|       pan Zagłoba znają już mój sentyment, a waszmości powiem, że
4  I,16|         a trudnoż kogo karać za sentyment dla ojczyzny. Wiedział,
5 II,11| najjaśniejszy cesarz ten sam ma sentyment, tedy będę prosił jego królewskiej