Tom, Rozdzial

1  I,13 | Nieporęcie dziwił, zdumiewał i gasił dworaków francuskich nie
2 II,6  |     suchym gardle nie radzono.~Gasił więc powagą najpoważniejszych
3 II,8  |       młode lata, gdy tak samo gasił wszystkich na dworze francuskim
4 III,4 |  doganiał rajtara, a dognawszy gasił go tak prędko jako świecę;
5 III,27|        a siłę mając olbrzymią, gasił żywoty ludzkie jak świece.