Tom, Rozdzial

1  I,1  |              Bogiem !~To rzekłszy Oleńka cofnęła się, a pan Kmicic ruszył
2  I,13 |                krzywda spotyka.~Lecz ona cofnęła się ze wstrętem w twarzy
3 III,26|                pozostała nie naruszona i cofnęła się w dobrym ładzie w dół
4 III,27| Wojniłłowiczowska, doszła do pół brodu i cofnęła się, wprawdzie z wolna,
5 III,32|                 poznała w tej chwili, bo cofnęła się nagle, jakby przerażona;