Tom, Rozdzial

1 II,14|   on zaś uśmiechał się jak zorza i szedł dalej, a koło niego,
2 II,23|      mnie się widzi, że to zorza!...~- Pożar, pożar! Ja się
3 II,23|    gdyż ponad ową mniemaną zorzą podnosiły się jakby chmury
4 III,9| które zarumieniło się całe zorzą wieczorną, i z owego krwawego