Tom, Rozdzial

1  I,11 | Przestań waćpan, bo mnie krew zaleje!... Jakże?... I waćpan był
2 II,17 |    baterie. I jak fala morska zaleje wybrzeże, a cofając się
3 III,26|      to jeno niechęć ci serce zaleje, ja zaś, daleki czy bliski,
4 III,27|  zdawało się, że albo krew go zaleje, albo śmiechem wybuchnie;