Tom, Rozdzial

1  I,1  |         a nie, to śmierć!~Oleńka uśmiechnęła się i rzekła już pewniejszym
2  I,5  | waćpańscy żołnierze.~To rzekłszy uśmiechnęła się tak, aż Kmicicowi w
3 II,22 |       nie grzech. ~Maria Ludwika uśmiechnęła się łaskawie.~- Ale zbyt
4 III,10|        już słyszałem. Tu nam się uśmiechnęła fortuna, a pod Sandomierzem